به گزارش صدا و سیما، مریخ نورد «پرسویِرنس»، به معنای«استقامت»، به اسکن و جست وجوی باکتری هایی خواهد پرداخت که عامل شکل گیری سنگ های عجیب و غریبی هستند که مشابه آنها روی زمین نیز وجود دارد.
کاوشگر استقامت سازمان ناسا که با استفاده از اشعه ایکس به جست وجوی فسیل های موجود در مریخ می پردازد به سامانه های هوش مصنوعی مجهز است. ناسا می گوید مریخ نورد به «PIXL» (مخفف ابزار سیاره ای شیمی سنگ ها با اشعه ایکس) مجهز شده که به انتهای بازوی دو متری کاوشگر استقامت متصل شده است.
زمانی که این جست وجوگر نمونه مهمی را شناسایی کند- نمونه ای در ابعاد یک جعبه غذای ناهار – سطح خاک مریخ را حفاری و نمونه را بر روی سطح مریخ (Mars) قرار می دهد تا نمونه ها برای ماموریت های آینده جمع آوری شوند. در حالیکه تقریبا هر مأموریت دیگر هم در مریخ توسط دستگاه اشعه ایکس انجام شده است، ولی PIXL به علت توانایی اسکن و شناسایی سنگ ها با استفاده از یک پرتوی متمرکز تابش با همه آنها متفاوت است. از این طریق میتوان دریافت که چه عناصر شیمیایی و به چه میزانی در سطح سنگ ها تشکیل شده است.
ابیگل آلوود، محقق اصلی PIXL در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا در جنوب کالیفرنیا می گوید: «پرتوی اشعه ایکس PIXL به قدری باریک و دقیق است که میتواند نمونه هایی به کوچکی یک دانه نمک را تشخیص دهد. این به ما امکان می دهد بتوانیم عناصر شیمیایی شناسایی شده را دقیقا به ساختار خاصی از یک سنگ مرتبط کنیم.»
بر روی زمین، سنگ های موج داری وجود دارد به اسم استروماتولیت که از لایه های باکتری بسیار کهن ساخته شده است، چنین سنگ هایی نمونه ای از حیات فسیل شده است که مریخ نورد استقامت به دنبال آن می گردد. ابزار شناسایی PIXL علاوه براشعه ایکس، از یک روبوت شش پا نیز استفاده می کند که به بازوی رباتیک آن متصل می شود و از هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) برای کمک به هدف مورد جستجو استفاده می کند. به این ترتیب که بازوی کاوشگر، سنگی را هدف قرار می دهد و سپس پا های آن حرکات کوچکی را انجام می دهد تا سطح مورد بررسی بهتر اسکن شود. بعضی از این حرکات ممکن است به اندازه صد میکرون یا به عبارتی به اندازه یک ده هزارم سانتیمتر ظریف و ریز باشند.
آلوود می گوید: «روبوت شش پا خودش میتواند بفهمد که موقعیت پا ها را چگونه قرار دهد و حتی پا ها را نزدیک تر بسوی سنگ مورد هدف دراز کند. این روبوت شش پا در واقع به نوعی شبیه یک روبوت کوچک است که در انتهای بازوی کاوشگر نصب و مستقر شده است.»
ابزار شناسایی PIXL قبل از هر نوسان و اسکن مجدد، اشعه ایکس را در مقاطع ده ثانیه ای از یک نقطه روی سنگ اندازه‌گیری می کند. برای تولید نقشه ای به اندازه یک تمبر، لازم است این روند هزاران بار در طی هشت یا ۹ ساعت تکرار شود.
به علاوه، از آن جا که امکان دارد دما در مریخ بیش از ۳۸ درجه سانتی گراد در طول روز تغییر کند، فلز بازوی کاوشگر استقامت قادر است تا ۱۳ میلی متر منبسط و منقبض شود. از این رو مریخ نورد کار خود را فقط بعد از غروب خورشید انجام می دهد. آلوود می گوید: «ابزار اشعه ایکس PIXL به نوعی مثل جغد شب است.
دما در شب پایدارتر است و این به ما امکان می دهد در زمانی کار کنیم که اثرات محیطی کمتری روی کاوشگر وجود دارد.»
- 18
- 3
