تاریخچه دریلتاریخچه دریل:
تاریخچه دریل های اولیه به زمانی برمی گردد که انسان ها برای ساختن ابزارهای اولیه به چیزی نیاز داشتند که خاصیت سوراخ کنندگی داشته باشد، در ابتدا آنها این کار را با ابزارهای ساده دستی مانند چوب های تیز و سنگ های چاقو مانند انجام می دادند. بر اساس آنچه مشهود است اولین دریل های دستی توسط مصری های باستان ساخته شده اند و بعد از آن حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش دریل های کمانی روی کار آمدند.
دریل هایی که امروزه به عنوان ابزاری پرکاربرد استفاده می شوند به کشور انگلستان در سال های ۱۷۸۰ تا ۱۷۹۰میلادی برمی گردد. این کشور اولین مته و دریل ها را ساخت و به تولید انبوه رساند.
تاریخچه دریل و انواع دریل هاکاربرد دریل در زمان قدیم:
بیشترین استفاده از دریل ها مربوط به سوراخ کردن چوب در کارگاه های نجاری و چوب بری بوده است که در انگلستان به تعداد زیادی وجود داشته اند، تا جایی که از دریل ها یک وسیله مهم و پرکاربرد در صنایع کشور ساخته بوده اند. از آنجایی که سوراخ کردن اشیاء با استفاده از میخ، چکش یا وسایلی مانند آنها بسیار وقت گیر بوده و به انرژی زیادی نیاز داشته است؛ دریل توانست جایی مهمی در میان صنعتگران باز کند.
با ساخت دریل ها کار برای نجاران و صنایعی از این قبیل بسیار راحت تر شده بود، تفاوتی میان تاریخچه دریل‌هایی که برای سوراخ‌کاری فلزات و دریل‌های عادی وجود ندارد. بعد از اینکه تولید کنندگان دریل و مته هایی را برای چوب ساختند به این فکر افتادند تا ابزاری را برای سوراخ کردن فلزات تولید کنند، به دنبال همین موضوع دریل هایی ساخته شد که می توانستند فلزات را نیز سوراخ کنند.
تاریخچه ساخت انواع دریل های با هم تفاوت هایی دارد اما می توان گفت از زمان ساخت اولین دریل تا کنون؛ شاهد پیشرفت هایی در این ابزار پرکاربرد بوده ایم.
تاریخچه دریل؛ کاربرد دریل برای صنعت نجاریتاریخچه انواع دریل ها:
دریل های کمانی:
در واقع اولین دریلی که توسط انسان های نخستین ساخته و استفاده شد دریل های کمانی بودند، که به دلیل ظاهر شبیه کمان به این نام شناخته می شدند. تاریخچه پیدایش این دریل ها به ۱۰ هزار سال قبل برمی گردد.
زمانی که اهرم دستی این دریل را به سمت عقب و جلو حرکت می دادند نوک آن شروع به حرکت دورانی می کرد و در نهایت جسم مورد نظر را سوراخ می کرده است.
درست است که از زمان اختراع این دریل ۱۰ هزار سال می گذرد اما برخی هنوز هم از دریل کمانی استفاده می کنند به خصوص جهت کار روی سنگ و چوب.
دریل های دستی:
زمان پیدایش این دریل به حدود یک قرن و نیم پیش برمی گردد، به این نوع دریل همزن یا Egg beater نیز گفته می شود.
این دریل نیز همانند نوع کمانی به روش مکانیکی کار می کند، اما تفاوت میان آن به دسته ای شبیه به رکاب دوچرخه باز می گردد که هنگام کار با آن انرژی چرخشی را به مته انتقال می دهد و موجب حرکت آن می شود، این درحالی است که در دریل های کمانی برای حرکت دادن مته با کمان را به سمت عقب و جلو حرکت داد. دریل های دستی نسبت به نوع کمانی محکم تر هستند و سرعت و دقت بالاتری نیز دارند.
تاریخچه دریل؛ دریل های دستیدریل شترگلو:
دریل شتر گلو یا Brace Drill بعد از دریل های دستی روی کار آمدند. کارایی بیشتر آنها مربوط به صنایع چوب و نجاری بوده است و نمی توانستند اجسام سختی مانند آهن را با استفاده از این نوع دریل سوراخ کنند. برای کار کردن با این وسیله نوک مته دریل را روی محل مورد نظر قرار می دادند، سپس قسمت انتهایی دریل را نگه داشته و قسمت وسطی آن را به صورت دورانی به گردش در می آورده اند همین موضوع در نهایت موجب حرکت مته می شده است.
دریل دستی کرند:
این دریل نوعی وسیله چرخشی است که سوراخ کردن اجسام سخت را امکان پذیر می کند، با داشتن زاویه مارپیچ بلند عملکرد دریل و عمق برش را افزایش می دهد، از طرفی با داشتن نوک تیز توانایی برش را بیش از پیش افزایش می دهد. در صورتی که قصد سوراخ کردن اجسام سخت مانند فلزات و همین‌طور سوراخ‌کاری منحنی را داشتند از این نوع دریل استفاده می شده است. در صورتی که به نقطه اتصال مته با جسم توجه داشته باشید بسیار دقیق است و از جای خود تکان نمی خورد.
تاریخچه دریل های الکتریکی:
تاریخچه دریل های الکتریکی به اواخر قرن ۱۹ میلادی برمی گردد، ابداع کننده استرالیایی؛ آرتور جیمز آرنات در سال ۱۸۸۹ میلادی این نوع دریل ها را به عنوان دریل های الکتریکی معرفی کرد. از انجایی که دریل های اولیه منبع تغذیه بزرگی داشتند، وزن بیشتری را هم دارا بودند، به همین دلیل قابلیت حمل نداشتند و افراد کمی می توانستند از آنها استفاده کنند، در نتیجه این موضوع یک ضعف به حساب می آمد.
با گذشت چند سال از این اختراع توسط یک شرکت آلمانی که متعلق به برادران فین بود؛ یک موتور الکتریکی قابل حمل و ابزارآلات دستی تولید کردند در نتیجه توانستند دریل ها را تغییر دهند و به انواع قابل حمل ارتقاء دادند، در نتیجه دریل های قابل حمل تولید و وارد بازار شدند.
تاریخچه دریل الکتریکیموتورهایی که برای این نوع دریل استفاده می شد نسبت به نوع قدیمی قدرت بالاتری ولی همچنان سرعت کمی داشتند، البته به دلیل وزن کمتر نسبت به نوع قدیمی تر مورد استفاده قرار می گرفتند. وزن موتور در این دریل های الکتریکی به ۷.۵ کیلو هم می رسید، اما همچنان نسبت به نوع قدیمی وزن کمتری داشتند.
در سال ۱۹۱۰ میلادی با گذشت حدود ۲۱ سال از تاریخچه دریل های الکتریکی شرکتی توسط دو مخترع آمریکایی در ایالت مریلند تاسیس شد، ۲ جوان نخبه آمریکایی به نام‌های دانکن بلاک و آلونزو دکر با شرکتی تحت عنوان بلک اند دکر در سال ۱۹۱۶ میلادی دریل های الکتریکی ساخته شده برادران فین را ارتقاء دادند.
طراحی این دریل ها به گونه ای بود که با فشردن ماشه ای روی دریل روشن شده و سوراخ کردن جسم را به راحتی صورت می دادند. در بازارهای امروزی دریل های مختلفی دیده می شود که همگی آنها از دریل های نسل قدیم الگو گرفته اند.
گردآوری: بخش علمی سرپوش
- 12
- 3
