همه چیز درباره اختراع دوچرخه

تاریخچه اختراع دوچرخه

اختراع دوچرخه:

طبق مطالعات؛ دوچرخه دارای سابقه طولانی از نوآوری و تکامل فناورانه است که مجموعه تلاش های مخترعین و فناوران سبب شده؛ دوچرخه ها به وضعیت کنونی خود برسند. یکی از نکات قابل توجه در این وسیله حمل و نقلی؛ تکامل فناوری در کنار تکامل مهارت‌های انسانی بر بستر زمان است. فناوری های زیادی وجود دارند که به مرور زمان جهت ساده و آسان تر شدن زندگی انسان ساخته می شوند اما فقط تعدادی از آنها توانسته اند به این هدف دست پیدا کنند؛ دوچرخه نیز جزء این موارد نادر است که توانسته علاوه بر تسهیل و رفت و آمد و زندگی انسان، به سلامت جسم و روح هم کمک کنند؛ در نتیجه دوچرخه سواری به عنوان یک ورزش مفید، مفرح و سالم برای انسان شناخته می شود.

اولین بار در دهه ۱۸۶۰ واژه دوچرخه در فرانسه ابداع شد، بنابر آنچه کراس اسپرت اعلام می کند؛ ۲۳۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در کشورهایی مانند؛ مصر، هند و چین دیده می شد که روی سنگ نوشته ها و دیوارنوشته های غارها اولین نوع دوچرخه کشیده شده است.

کلمه دوچرخه در زبان انگلیسی برای اولین بار از واژه«KYKLOS» گرفته شده است که ریشه یونانی دارد و بعدها تبدیل به BICYCLE شد؛ کلمه BI به معنای عدد دو است و در ادامه CYCLE آمده است که به معنای دایره می باشد.

سیوراک اولین فردی بود که در سال ۱۶۹۰ میلادی و در فرانسه سوار بر دوچرخه چوبی اش شد، دوچرخه او به وسیله شاخه های عمودی روی چرخ ها قرار می گرفت و هر یک از چرخ ها با یک چوب به همدیگر وصل می شدند.

اولین دوچرخه جهان:

در طی ۲۰۰ سال گذشته تغییرات عظیمی در صنعت دوچرخه سازی ایجاد شده، در نتیجه این تحولات انواع مختلفی از این وسیله حمل و نقل تولید و عرضه شده است، اما منشاء همه این تغییرات به سال ۱۸۱۷ بر می گردد.

می توان گفت کارل وون درائیس که یک فرد مهم و برجسته آلمانی است اولین دوچرخه را اختراع کرد که هیچگونه رکابی نداشت و از طریق فشار پاها روی زمین حرکت می کرد. این دوچرخه فاقد هرگونه؛ پدال، ترمز و زنجیر چرخی بود و تنها فرد از طریق ضربه های پایش دوچرخه را به حرکت در می آورد. خود اهالی پاریس نام این دوچرخه را اسب چوبی، اسب مصنوعی ماشین و... نام گذاشته بودند. اسب چوبی با وجود حیرتی که برای مردم پاریس ایجاد کرد اما چندان نتوانست مورد استقبال قرار بگیرد و تنها فروشندگان دوره گرد برای حمل بار از انها استفاده می کردند. به طور کلی می توان گفت درائیس پدر دوچرخه در طول تاریخ می باشد.

اختراع اولین دوچرخه جهان

اختراع اولین دوچرخه پدالی:

اولین دوچرخه پدالی در سال ۱۸۱۷ و در شهر کارلسوهه آلمان توسط تام بارون فون ساخته شد و دارای یک زین کوچک جهت نشستن نیز بود. به دلیل استقبالی که مردم از این نوع دوچرخه نشان دادند خیلی سریع در چند پایتخت اروپایی به مردم معرفی شد، علاوه بر آن فردی به نام Fenders آن را به انگلستان برد تا از روی آن بسازد و بفروشد.

اختراع فرمان دوچرخه:

دوچرخه اختراع شده در گذشته شبیه به دوچرخه های امروزی نبود، "پیر لالمنت"، "پیر میکاکس" و "ارنست میکاکس" که از مخترعان فرانسوی بودند و بر روی دوچرخه ها همراه با پدال کار می کردند طراحی اولیه آن را بر عهده داشتند. در طرح اولیه ای که ایجاد شد؛ یک عدد پدال به چرخ جلویی متصل می شد اما تفاوت آن با دوچرخه های امروزی در این بود که چرخ جلویی بسیار از چرخ عقبی بزرگتر بود.

پدال هایی که در قسمت های جلویی دوچرخه تعبیه شده بودند به همراه، یک نشیمنگاه و یک دسته کوچک برای کنترل دوچرخه بودند. این دوچرخه ها به تدریج برای مسابقه های رقابتی و سرعتی پیشنهاد می شدند که به انها دوچرخه های boneshaker می گفتند.

تغییرات دوچرخه مک میلان روی اولین دوچرخه:

آهنگر اسکاتلندی به نام Kirkpatrick Macmillan در سال ۱۸۳۴ برای دوچرخه پنجه رکابی طراحی کرد تا دیگر احتیاجی به فشار دادن پا روی زمین نباشد. در مدت پنج سال مک میلان دوچرخه خود را تکمیل کرد و توانست با سرعت ۲۲ کیلومتر در ساعت با آن حرکت کند. مک میلان به تنهایی دوچرخه اش را برای مردم به نمایش می گذاشت تا نشان دهد تا چه اندازه اختراع او بی خطر و مطمئن است. دوچرخه مک میلان اکنون در موزه لندن نگه داری می شود و به نمایش عموم می رسد.

اختراع دوچرخه مک میلان

از اولین دوچرخه تا دوچرخه bone shaker :

حدود ۳۰ سال بعد از مک میلان اسکاتلندی یعنی در سال ۱۸۶۰ میلادی؛ کارخانه دار فرانسوی به نام میشو به وسیله نقلیه جدید علاقه مند شد و تصمیم گرفت با تغییراتی که در دوچرخه مک میلان ایجاد می کند؛ آن را در کارخانه ی خود به تولید برساند، میشو این مسئولیت را بر عهده مهندس جوان و خلاقی به نام Lallement گذاشت.

این مهندس جوان قسمت هایی از اولین دوچرخه که از جنس چوب ساخته شده بود را با آهن تعویض کرد و با استفاده از نوار پلاستیکی سطح خارجی چرخ های چوبی را پوشاند، بدین وسیله حرکت چرخ ها روان تر شد. در چند سال بعد لامنت توانست دوچرخه ای بسازد که دارای رکاب روی چرخ جلو بود، زمانی که لامت به امریکا مهاجرت کرد دوچرخه اختراع خود را نیز با همراهش برد تا در بازارهای آمرکا به فروش آن بپردازد. در نهایت دوچرخه لامنت به دوچرخه های "boneshaker" معروف شدند.

اختراع دوچرخه رکاب دار

روند پیشرفتی بعد از دوچرخه های boneshaker:

با وجودی که این دوچرخه شکل بهتری نسبت به دوچرخه های اولیه داشت اما بازهم حرکت دادن آن کار دشواری بود، ارتفاع نشیمنگاه آنها به قدری زیاد بود که اگر فرد پایین می افتاد؛ آسیب می دید؛ همین موضوع سبب شد یک طراح انگلیسی به نام "جان کمپ استارلی" در سال ۱۸۸۵؛ دوچرخه ای ایمن به نام روور طراحی کند که در آن زمان پیشرفت بسیار بزرگی برای دوچرخه ها محسوب می شد. سایز چرخ ها در این دوچرخه یکسان بودند و زنجیرچرخ نیز داشتند و طی مسیرکوتاهی به ترمز ها و لاستیک ها ختم می شدند، در حقیقت این دوچرخه ها طرح زمینه ای از دوچرخه های امروزی محسوب می شوند. دوچرخه هایی با آخرین تغییرات مدها در سال ۱۸۹۰ قرار می گرفتند و در سال ۱۸۸۹ هم دوچرخه هایی ایمن برای دوچرخه سواری و جابجایی خانم ساخته شدند که حرکت را برای آنها ساده تر می کرد.

اختراع تک چرخ ها:

این نوع از چرخ ها قبل از دوچرخه ها وجود نداشتند و اولین طراحی تک چرخ ها به سال ۱۸۶۹ برمی گردد که بر اساس دوچرخه های اولیه بودند و چرخ جلویی آنها بسیار بزرگ بود، به طوری به سختی مورد استفاده قرار می گرفتند و علت هم مربوط به وجود تنها یک چرخ برای آنها بود، به همین دلیل حرکت دادن آنها به شدت کار سختی محسوب می شد.

اختراع چرخ های تک چرخ

انواع مختلف دوچرخه ها:

به طور کلی نمی توان گفت به طور دقیق چه تعداد دوچرخه وجود دارد، زیرا بسیار برندها هستند که دوچرخه های مختلفی را در سراسر جهان ساخته و عرضه کرده اند. برخی از رایج ترین انواع دوچرخه ها عبارتند از؛ کروزر، تاندم، دوچرخه های بی ام ایکس، دوچرخه های کوهستان، دوچرخه های جاده ای و...

هر کدام از این دوچرخه ها مختص محل و آب و هواهای خاص طراحی شده اند، بنابراین هر فرد می تواند متناسب با هدف و مسیری که پیش رو دارد از کمپانی های مختلف نیاز خود را برطرف کند. صدها دوچرخه از برندهای مختلف در دنیا وجود دارند که به طور میانگین سالانه بین ۱۵ تا ۲۰ میلیون دوچرخه در کشورهای بزرگ به فروش می رسانند.

دوچرخه ها وسیله حمل و نقل پرکاربردی محسوب می شوند به طوری می توانند پیاده روی، استفاده از قطار، مترو و ماشین را کاهش دهند و از وارد شدن آسیب به محیط زیست تا حد زیادی جلوگیری می کنند. دوچرخه ها علاوه بر جنبه مورد تفریحی، راحت استفاده می شوند و می توانند به عنوان یک وسیله ورزشی هم کاربرد داشته باشند.

گردآوری: بخش علمی سرپوش