محققان دانشگاه استنفورد با استفاده از رزبری پای اسکلتی رباتیک طراحی کرده اند که به افراد مبتلا به ناتوانی حرکتی کمک می کند راحت تر راه بروند.
پاتریک اسلید، دانشجوی دکتری دانشگاه استنفورد، می گوید تیم او به دلیل مقرون به صرفه بودن رزبری پای و قابلیت های این کامپیوتر تک بُرد کوچک در پروژه ی اسکلت رباتی خود از آن استفاده کرده اند. اسلید همچنین اعلام کرده است نوشتن کدهای موردنیاز روی رزبری پای به زبان پایتون، فرایند اعتبارسنجی را نیز آسان تر می کند.
به نوشته ی تک اسپات، کلید موفقیت هر دستگاه تطبیق پذیر امکان شخصی سازی آن است و این همان نکته ای است که پروژه ی خلاقانه ی استنفورد توجه ویژه ای به آن کرده است. این تیم سالها از شبیه ساز های اسکلتی برای آموزش مدل یادگیری ماشینی خود استفاده کرده و تلاش هایش سرانجام نتیجه داده است.
این سیستم حدوداً به یک ساعت زمان نیاز دارد تا روش راه رفتن کاربر را به طورکامل یاد بگیرد و براساس آن الگویی سفارشی ایجاد کند؛ به طوریکه تأثیر این الگو در ۱۵ دقیقه ی اولی که با اسکلت رباتیک راه می روید، احساس می شود. سازندگان اسکلت رباتیک مدعی شده اند این دستگاه باعث می شود افراد بتوانند تا ۹ درصد سریعتر از حالت معمولی راه بروند و حداکثر ۱۷ درصد انرژی کمتری نیز مصرف کنند.
آوا لک مظاهری، دانشجوی فارغ التحصیل استنفورد، از اسلکت رباتک استفاده کرده است. وی دراین باره می گوید: راه رفتن با اسکلت رباتیک به معنای واقعی کلمه این احساس را به شما انتقال می دهد که نیروی اضافه در گام های شما وجود دارد.
نتایج به دست آمده از آزمایش اسکلت رباتیک تیم تحقیقاتی دانشگاه استنقورد امیدوارکننده است؛ ولی هنوز کارهای زيادي برای انجام دادن وجود دارد. نمونه ی اولیه ی این دستگاه ابعاد نسبتاً بزرگی دارد و همه ی قطعات الکترونیکی آن را می توان مشاهده کرد. نسخه ای که برای کاربران نهایی آماده خواهد شد، به تغییر بصری برای پنهان کردن قطعات داخلی نیاز دارد و در حالت ایدئال، ابعاد آن میتواند کمی کوچک تر شود.
ناگفته نماند محققان برای تجاری سازی ایده ی خود باید به دنبال شرکای تجاری باشند. اسکلت رباتیک جدید می تواند روزی درکنار وسایل حرکتی کمکی سنتی مثل واکرها، به فعال ماندن افراد برای مدت طولانیتر کمک کند.
- 17
- 6