به گزارش وال استریت ژورنال، مدیرعامل شرکت های اسپیس ایکس و تسلا موتورز، در حال سرمایهگذاری برای تاسیس این شرکت جدید است. تأسیس این شرکت هنوز در مراحل ابتدایی خود است، هنوز هیچ اعلام عمومی در این مورد صورت نگرفته است.
حال در یادداشتی که روز پنجشنبه در وب سایت WaitButWhy منتشر شده، تیم اوربین پس از گفتگوهایی با ایلان ماسک، جزئیات زیادی از برنامه های آینده مدیر عامل اسپیس ایکس و تسلا را آشکار کرده است.
ماسک روابط کاری قوی با WaitButWhy دارد. این وب سایت، طیف وسیعی از موضوعات را پوشش می دهد. ماسک برای اولین بار در سال ۲۰۱۵، اوربین بنیان گذار این وب سایت را ملاقات کرد و پس آن به او و وب سایتش علاقمند شد و اعلام کرد، می خواهد دو مطلب را در مورد اسپیس ایکس و تسلا در این وب سایت منتشر کند. حال ماسک می خواهد با نورالینک طرح بزرگ دیگری را پایه ریزی کند.
این شرکت کالیفرنیایی برای اولین بار نشریه وال استریت ژورنال ظاهر شد. اکنون تمام سرمایه آن از سوی ایلان ماسک تامین می شود. همچنین صحبت های مبنی بر جذب سرمایه گذاران دیگر هم وجود دارد. این گزارش نشان می دهد که این شرکت سرمایه گذاری را از صندوق موسس پیتر تیل دریافت کرده است. تیل به پشتیبانی از ایده های عجیب و غیرمعمول شهرت دارد، از جزیره آزادی خواهی تا گردباد مصنوعی، بنابراین توری های عصبی موضوع خیلی عجیبی محسوب نمی شود.
بر اساس گزارش والاستریت ژورنال، نورالینک ژوئیه سال گذشته بهعنوان یک شرکت تحقیقاتی پزشکی در کالیفرنیا به ثبت رسیده است. اما مشخصا، موانع توسعه چنین دستگاه ها و سیستم هایی بسیار زیاد است. محققان علوم اعصاب میگویند، درک کنونی از چگونگی ارتباط نورونها در مغز بسیار محدود است. مورد دیگر اینکه، روش های کنونی برای گردآوردی داده های نورون ها هنوز در مراحل ابتدایی خود است. در این مورد، حتی ایده استفاده از افراد داوطلب مطرح شده است.
تور عصبی، شامل ایمپلنت تراشههایی در مغز است که توانایی یادگیری و رشد به همراه مغز انسان را داشته باشد. این تکنولوژی به مغز انسان قابلیت اتصال مستقیم به اینترنت و همکاری و در آینده ادغام با سیستم های هوش مصنوعی را خواهد داد.
البته چنین رابط های بین مغز و کامپیوتر هنوز در قلمرو علمی تخیلی قابلدرک است. در قلمرو پزشکی، هم اکنون، آرایه هایی از الکترودها و ایمپلنت های دیگر برای کمک به بهبود اثرات پارکینسون، صرع و دیگر بیماریهای عصبی مورد استفاده قرار میگیرد که لازم به گفتن نیست، چنین سیستم هایی اساسا با ایده ماسک تفاوت دارند.
با این حال، افراد معدودی در سیاره ما زندگی می کنند که چنین تراشه های پیچیده ای را در جمجمه خود ایمپلنت کرده اند. در همین حال، هزاران بیماران وجود دارند که از دستگاه های تحریک کننده بهره می برند. مشخصا واضح است به دلیل تأثیرات بسیار خطرناک و تهاجمی که این سیستم ها بر روی مغز انسان دارند، تنها کسانی که تمام گزینه های پزشکی دیگر را انتخاب کرده اند و به نتیجه نرسیده اند، به چنین جراحی هایی به عنوان آخرین راه چاره تن می دهند.
نورالینک تاکنون افراد برجستهای را در حوزه علوم اعصاب به خدمت گرفته، همچنین در وب سایت نورالینک، پانزده فرصت شغلی فهرست شده اند. این شرکت هم همچون تسلا یا اسپیس ایکس، قصد دارد، پیش از آغاز فعالیت های بلندپروازانه اش، نمونه اولیه ای برای اثبات تکنولوژی و ایمن بودن آن توسعه دهد. در این مورد، نمونه اولیه شرکت نورالینک به احتمال زیاد ایمپلنت مغزی خواهد بود که توانایی درمان بیماریهایی همچون صرع، پارکینسون و یا افسردگی درمان را داشته باشد.
نیورالینک تنها تیمی نیست که می خواهد دست به اکتشاف این تکنولوژی بزند، بلکه تیمی که مقاله ای را در نشریه”Nature Nanotechnology” منتشر کرده بود که نشان داد، چگونه تورهای عصبی الکترونیکی را می توان در مغز موش تزریق کرد.
محققان دانشگاه هاروارد تور عصبی قابل تزریقی توسعه داده اند که میتواند سیگنال های الکتریکی را از نورون های مغز، دریافت کند. این محققان قادر به تزریق تور عصبی الکترونیکی با سرنگ (با سرسوزنی به قطر یک میلی متر) به مغز موش شدند. این تور عصبی از جنس فلز پیچیده شده در پلیمرها است و ضخامت آن تنها چند میلی متر است که آن را ۱۰۰هزار برابر انعطافپذیرتر از الکترونیک های مشابه میکند.
زمانی که این تور عصبی الکترونیکی به موش تزریق می شود، در عرض نیم ساعت درون مغز گسترده می شود، محققان می گویند، تور عصبی آنها تا۸۰ درصد قابلیتش را در درون مغز حفظ کرده و هیچ تأثیر منفی بر سلامتی موش ندارد
اما محققان می گویند، این وسیله هنوز نیاز به آزمایش های بیشتری برای آزمایش روی انسان دارد. اما حتی آزمایش های اخیر روی مغز موش هم می تواند به محققان کمک های زیادی برای کشف چگونگی ارتباط سلولهای مغز یا تغییرات فشار در صدمات مغزی (مانند آسیب و ضربه مغزی در ورزش) کند.
اما فراتر از مصارف پزشکی، ایلان ماسک توری های عصبی را همچون راهکاری برای رقابت با ماشین ها می داند. ماسک می گوید، ما با ادغام تکنولوژی، می توانیم یک رابطه همزیستی با هوش مصنوعی داشته باشیم.
وی اخیرا در جریان کنفرانس جهانی دولتها (WGS) در دبی، گفته بود: “فکر می کنم با گذشت زمان، احتمالا ما شاهد ادغام بهتر هوش بیولوژیکی و هوش دیجیتال خواهیم بود. در حال حاضر بحثی که بیشتر مورد نظر است، سرعت ارتباط بین مغز و نسخه دیجیتالی خودمان و به خصوص نتیجه آن است.”
مدیرعامل و بنیانگذار شرکت اسپیس ایکس و تسلا، باور دارد که انسان می تواند با ادغام با ماشین ها از قیام ربات ها پیشگیری کند. وی در جریان اجلاس جهانی دولتها (WGS) در دبی به شبکه تلویزیونی CNBC گفت: “هوش مصنوعی عمیق، هوشمندتر از باهوش ترین انسان ها است.”
در واقع محققان می گویند، با توسعه تورهای عصبی پیشرفته، می توان داروها را به ناحیه خاصی از مغز انتقال داد یا سیگنال ها را به صورت وایرلس از کامپیوتر به اسمارتفون منتقل کرد و در نهایت چنین وسایلی امکان اضافه کردن اطلاعات و حافظه بیشتر به مغز انسان (همچون اضافه کردن رم بیشتر به هارد درایو کامپیوتر) را خواهند داشت.
اما تا چه زمانی باید برای اتصال مغز خود به فضای مجازی، منتظر بمانیم؟ ماسک در مصاحبه اخیر خود گفته: “با توسعه چنین تکنولوژی که نقش رابط با مغز را ایفا کند، تقریبا چهار یا پنج سال فاصله داریم. اما حتی اگر موفقیت این تکنولوژی به اثبات برسد، هنوز راه درازی تا متصل کردن مستقیم هوش مصنوعی به مغز در پیش داریم.”
- 18
- 3