به گزارش مهر، ناو هواپیمابر USS Gerald R Ford برای نخستین بار جت جنگنده هسته ای را با استفاده از منجنیق الکترومغناطیسی به آسمان فرستاد. در این عملیات همچنین برای نخستین بار از یک سیستم پیشرفته به نام «دنده توقف» (AGG) استفاده شد.
در نگاه نخست به نظر می رسد فرود و بلند شدن هواپیما از عرشه ناو مانند هر پرتاب و فرود دیگری است اما در واقع برای ارسال و دریافت، فناوری به کار رفته که تاکنون روی دریا استفاده نشده بود.
بیش از ۶۰ سال است که ناوهای هواپیمابر جهان با استفاده از منجنیق بخار به آسمان پرتاب می شوند.
این سیستم کمی پیچیده و نیازمند نیروهای انسانی متعددی برای نگهداری و عملیاتی کردن سیستم بود. اما در سیستم جدید که جنرال اتمیکز آن را ساخته، به جای بخار از نیروی الکترومغناطیس استفاده می کند.
این سامانه در مقایسه با سیستم بخار، قابل اعتمادتر بوده، نگهداری از آن سادهتر است و ظرفیت انرژی پرتاب بالاتری دارد. برای اینکه جتهای سریع روی عرشه نسبتا کوچک ناو فرود بیایند، سیستم ترمز متوقف کننده جدید جایگزین سیستم سیمدار متوقفکننده سنتی شده است. این سیستم مجهز به موتورهای الکتریکی و سیستمهای بازیابی انرژی بوده که کار سیستم سیمدار هیدرولیک متوقفکننده قدیمی را انجام می دهند.
چون سیستم AAG با رایانه کنترل میشود، عملیاتی کردن آن نیازمند خدمه کمتری است و میتوان آن را خیلی سریع برای سامانههای مختلف از پهپادهای سبک گرفته تا بمبافکنهای سنگین آماده کرد. این سیستم همچنین مجهز به سامانههای تشخیصی است که هزینه نگهداری آن را کاهش میدهند.
- 12
- 3