شما ممکن است یک نئاندرتال باشید!

به گزارش سیناپرس، نئاندرتال ها که از آنها به عنوان اجداد باستانی انسان یاد می شود، حدود ۴۰ هزار سال قبل در اروپا منقرض شدند. با انسان مدرن در زمانی که هر دو در اوراسیا ساکن بودند، در تماس بوده و همزیستی داشتند. از این رو، برخی از ژن های نئاندرتال ها در DNA انسان مدرن دیده شده و ۱ تا ۳ درصد از کد ژنتیکی انسان هایی که بومی آفریقا نبودند را تشکیل می دهند.

تیم تحقیقاتی موسسه ماکس پلانک، مطالعه ای را با هدف شناسایی عناصر خاص ویژگی های ظاهری و رفتاری انسان که مرتبط با DNA نئاندرتال ها هستند، آغاز کردند.

از اطلاعات بانک زیستی انگلیس (UK Biobank) که داده های ژنتیکی ۱۱۲ هزار و ۳۳۸ فرد با تبار اروپایی (با DNA نئاندرتال) را در اختیار دارد، به همراه پرسشنامه ای شامل ویژگی های فیزیکی و رفتاری تعدادی شرکت کننده، در این مطالعه استفاده شد.

این اطلاعات را با تجزیه و تحلیل های ژنتیکی نمونه متعلق به یک نئاندرتال از رشته کوه های آلتای در سیبری مقایسه شدند.محققان موفق به کشف ارتباطات ژنتیکی بین نئاندرتال ها و انسان مدرن در صفاتی مانند پوست و رنگ مو، الگوی خواب، خلق و خو و حتی مصرف دخانیات شدند.

بسیاری از این ارتباطات، مربوط به سازگاری با نور خورشید بودند. نئاندرتال ها در شرایط نور خورشید اوراسیا در هزاران سال قبل، و پیش از رسیدن انسان مدرن، زندگی می کردند و بدین ترتیب، ژن ها مطلوب برای مقابله با چنین محیط هایی شکل گرفته و سپس به انسان مدرن منتقل شدند.

شب زنده دار بودن (night owl) یکی از راه هایی است که می تواند شما را به ریشه های نئاندرتالی پیوند بزند. این مطالعه نشان می دهد، ویژگی بیدار ماندن در شب و خوابیدن در طول روز، نوسانات خلقی و تنهایی، همچنین تمایل به مصرف دخانیات نیز با DNA نئادرتال ها در ارتباط است.

حتی افرادی که موهای قرمز دارند، احتمالا دارای DNA نئاندرتال ها هستند. نئاندرتال های موقرمز بسیار نادر بودند.

در مطالعه دیگری که توسط محققان موسسه ماکس پلانک انجام شده و نتایج آن به تازگی در مجله ساینس منتشر شد، شواهد بیشتری درخصوص تأثیرگذاری DNA باستانی بر سلامت انسان مدرن، نشان داده شد.

محققان در این مطالعه، آنالیز دقیقی بر روی یک زن نئاندرتال ساکن در کرواسی در ۵۲ هزار سال قبل انجام دادند. محققان دریافتند که ژنوم نئاندرتال با مسائل بهداشتی در انسان مدرن از جمله سطوح کلسترول، اسکیزوفرنی، اختلالات تغذیه ای و حتی آرتریت روماتوئید مرتبط است.

نتایج این مطالعه در American Journal of Human Genetics منتشر شد.