ساخت رباتی در ابعاد نانو که می‌تواند وارد چشم شود

این ربات که به شکل یک پروانه ساخته شده است، تنها ۵۰۰ نانومتر عرض دارد و از پوشش غیر چسبنده تشکیل شده است. موضوعی که به آن کمک می‌کند به راحتی وارد لایه‌های عمیق چشم شود و در آن حرکت کند.

این ربات کوچک دارای خاصیت مغناطیسی است تا بتوان با ایجاد میدان مغناطیسی از بیرون چشم، هدایت آن را تحت کنترل قرار دارد.

محققان ماتریس لایه‌های داخل چشم را با تار عنکبوتی مقایسه کردند که از دو طرف حالت چسبندگی دارد. برای جلوگیری از گیر کردن این ربات پروانه‌ شکل، محققان پوششی دو بخشی ایجاد کردند که یکی از این بخش‌ها لایه‌ای از مولکلول‌هاییست که روی سطح رویی پروانه قرار گرفته و بخش دیگر لغزنده است.

دکتر «ژیگوانگ وو» یکی از محققان ارشد در انستیتو «مکس پلانک» که در زمینه‌ی سیستم‌های هوشمند فعالیت می‌کند درباره‌ی پوشش این ربات می‌گوید:

برای پوشش ما از طبیعت ایده گرفتیم. در گام دوم، ما از لایه‌ی مایع روی گیاه گوشتخوار استفاد کردیم که سطحی لغزنده روی پریستوم خود دارد تا بتواند حشره‌ها را شکار کند. در واقع کار ما شبیه به پوشش تفلون یک ماهیتابه است.

منظور دکتر «وو» از پریستوم، محیط اطراف دهان گیاه گوشتخوار بود. وی ادامه می‌دهد:

پوشش لغزنده برای ایجاد نیروی محرکه‌ی کافی ربات برای حرکت در چشم بسیار حیاتی است، چرا که میزان چسبندگی بین شبکه‌ی پروتئینی بیولوژیک در چشم و نانوربات ما را به حداقل می‌رساند.

اگر تکنولوژی یاد شده بتواند به نتیجه‌ی مطلوبی برسد، محققان امیدوارند بتوانند با کمک آن برخی دارو‌های مفید برای چشم را از این طریق وارد آن نمایند. از آنجایی که چشم از لایه‌ها و بخش‌های مختلفی تشکیل شده، این موضوع به پزشکان کمک می‌کند تا بتوانند داروی مورد نظر را به بخش‌های خاص و دقیقی از چشم ارسال کنند.

مانی میرجوادی