به گزارش باشگاه خبرنگاران، فتوسنتز روشی کارآمد برای تولید مواد مغذی است. گیاهان به جای اتلاف وقت برای پیدا کردن، خوردن و هضم مواد غذایی با استفاده از انرژی خورشیدی (Solar energy) دی اکسید کربن و آب را به اکسیژن و شکر تبدیل می کند. درواقع گیاهان خود انرژی و هوای موردنیاز خود را تولید می کنند. این جادو درون اندامکی تخصصی به نام کلروپلاست اتفاق می افتد که شامل رنگدانه های فتوسنتزی سبزی به نام کلروفیل است.
برخی حیوانات میتوانند از قدرت فتوسنتز استفاده کنند. برای مثال حلزون دریایی ساکوگلوسان جلبک های سبز فتوسنتزی را می خورند، کلروپلاست های جلبک با سلول های روده این جانور ادغام شده و پس از هضم و دفع باقی مانده جلبک، مواد مغذی را به جانور می رساند. این شاهکار «کلپتوپلاستی» نام دارد. حیوانات دیگر شامل صدف ها و کرم های مسطح نیز از قدرت فتوسنتزی جلبک ها استفاده می کنند، البته این جانوران رویکرد همزیستی را پیش گرفته اند که آسیبی به جلبک نمی رساند.
مرجان ها نمونه کلاسیک در این خصوص هستند، بیشتر مرجان های صخره ساز حاوی کلنی هایی به نام «زوکسانتلا» هستند که در درون بافت های مرجان زندگی می کنند و درواقع دلیل اصلی رنگ مرجانی این جانوران دریایی هستند. در طول روز جلبک ها انرژی موردنیاز مرجان ها را تأمین می کنند و در مقابل مرجان ها جای امنی برای زندگی به جلبک ها طی شب می دهند.
تنها جانور مهره داری که از انرژی خورشیدی استفاده می کند، سمندر خالدار است. جلبک های آبی اندکی پس از تخم گذاری سمندرها، ساکن تخم های آنها میشوند، سپس در سلول های جنینی گنجانده شده و در آنجا به تغذیه حیوان در حال رشد کمک می کنند. نتایج تحقیقات نشان می دهد که جنین های سمندری که جلبک بیشتری دارند سریعتر از جنین های دیگر رشد می کنند و بیشتر زنده می مانند.
- 11
- 6
