محققان دانشگاه ایندیانا یک میکروب باکتریایی خاص را شناسایی کرده اند که با تغذیه لارو زنبور عسل، میتواند اثرات استرس تغذیه ای بر زنبورهای در حال رشد که یکی از دلایل اصلی زوال زنبور عسل است را کاهش دهد.
به گزارش ایسنا مدیکال اکسپرس، انسانها برای داشتن امنیت غذایی به زنبورهای عسل متکی هستند. از آنجا که آن ها تقریبا هر چیزی را گرده افشانی می کنند، زنبورهای عسل برای کشاورزی بسیار مفید هستند. اما در چند دهه گذشته، جمعیت زنبور عسل کاهش چشمگیری داشته است که ناشی از تاثیرات عوامل استرس زای متعدد است که فراگیرترین آن ها تغذیه محدود است. در یک نظرسنجی، زنبورداران آمريکا گزارش دادند که تنها بین سال های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶، ۴۰.۵ درصد از کلنی های تحت مدیریت خود را از دست داده اند.
"ایرنه نیوتن" (Irene Newton) استاد بخش زیست شناسی کالج هنر و علوم دانشگاه ایندیانا بلومینگتون و رهبر این مطالعه گفت: اثرات تغذیه ای نامناسب در لاروهای در حال رشد زنبورهای عسل که به کارگران بالغی تبدیل میشوند که قادر به برآوردن نیازهای کلنی خود نیستند، آسیب می رساند. بنابراین ضروری است که ما چشم انداز تغذیه ای را که توسط لارو زنبور عسل تجربه می شود، درک کنیم.
نیوتن اظهار‌کرد: زنبورهای عسل باید گرده و شهد گیاهان و گل های مختلف را در طول سال جمع آوری کنند تا به کلنی های خود کمک کنند در طول سال سالم بمانند. ولی بسياري از زنبورها در ایالات متحده فاقد این تنوع گل هستند.
نیوتن گفت: ما روش استفاده از زمین خود را در آمريکا تغییر داده ایم. اکنون ما هزاران محصول تک کشتی مانند ذرت داریم که بادگرده افشان شده اند و بنابراین هیچ فایده ای برای زنبورها ندارد و هکتارها زمین را پوشش می دهد. سایر محصولاتی که زنبورها گرده افشانی می کنند نیز تک کشتی هستند و این امر گزینه ها را برای زنبورها محدود می کند.
بادگرده افشان (Anemophily) یا گرده افشان بادی یا گرده افشانی با باد (Wind pollination) نوعی گرده افشانی است که در آن گرده توسط باد پراکنده می شود.
محققان این مطالعه گفتند: اگر خود را به خوردن یک چیز محدود کنید، این برای شما سالم نیست. شما باید رژیم غذایی (diet) گسترده ای داشته باشید که به رفع تمام نیازهای تغذیه ای شما کمک کند. زنبورها نیز همینطور هستند.
لارو زنبور عسل توسط زنبورهای خواهر خود تغذیه می شود. رژیم غذایی آن ها شامل مواد علوفه ای مانند شهد و گرده و همچنین شاه انگبین است. اگر قرار باشد لاروها ملکه شوند، در تمام طول زندگی خود شاه انگبین می خورند. اگر آن ها کارگر باشند، رژیم غذایی آنها بعداز چند روز به شهد و گرده تبدیل خواهد شد.
شاه انگبین از محصولات زنبورعسل می باشد. این محصول با نام های دیگری مانند ژل رویال، ژل سلطنتی، غذای ملکه یا شیر زنبور عسل نیز شناخته می شود. شاه انگبین علاوه بر مغذی تر بودن نسبت به شهد و گرده گل، مدت هاست که به دلیل اسیدیته، ویسکوزیته و وجود پپتیدهای ضد میکروبی، دارای خواص ضد میکروبی قوی است. نیوتن گفت این بدان معناست که بیشتر میکروب هایی که در معرض شاه انگبین قرار می گیرند، می میرند.
بر اساس مطالعه جدید محققان دریافتند که یک میکروب خاص به نام "Bombella apis" تنها باکتری مرتبط با لارو است که در واقع میتواند در شاه انگبین رشد کند. آن ها همچنین دریافتند که B. apis شاه انگبین را با افزایش قابل توجه آمینو اسید آن مغذی تر می کند که این امر به رشد زنبورها در ایجاد انعطاف پذیری دربرابر اضطراب تغذیه کمک می کند.
نیوتن اظهار‌کرد: ما یک همزیستی تغذیه ای از زنبورهای عسل را شناسایی کرده ایم و آن میکروبی است که میتواند به تقویت زنبورها در برابر کمبود مواد مغذی و استرس کمک کند. زمانی که تغذیه زنبورها را در طول توسعه محدود کردیم، شاهد کاهش وزن زنبورها بودیم. زنبورها بسیار کوچک تر از همتایان کنترل شده خود بودند. وقتی B. apis به همین زنبورها اضافه شد، اگرچه آنها تغذیه ضعیفی داشتند، اما به وزن زنبورهای کنترل شده که تغذیه کامل داشتند، رسیدند. میکروب توانست رژیم غذایی ضعیف را جبران کند. این نشان می دهد که B. apis میتواند بعنوان یک پروبیوتیک برای محافظت دربرابر استرس تغذیه ای به کلنی ها اضافه شود.
B. apis میتواند بیش از ۲۴ ساعت در آب قند زنده بماند، بنابراین زنبوردارانی که کلنی های خود را تغذیه می کنند می توانند به طور بالقوه یک پروبیوتیک B. apis را در رژیم غذایی زنبورهای خود اضافه کنند.
یافته های این مطالعه در مجله "Microbial Ecology" منتشر شد.
- 10
- 1
