یافته های مطالعات اخیر نشان می دهد که ده ها گونه بی کلام از جانوران در واقع همیشه مشغول صحبت هستند، فقط باید بلد باشید چطور به آنها گوش کنید.
به گزارش سیناپرس، بسياري از مارمولک ها، مارها، لاک پشت ها و ماهی ها که تصور می شود کاملاً ساکت هستند ولی در واقع صدای زیادی تولید می کنند و این امر به ردیابی منشأ ارتباطات صوتی به یک اجداد ۴۰۰ میلیون ساله کمک کرد.
دنیای طبیعی همیشه مملو از انواع صدا است، خواه صدای پرندگان باشد یا زوزه سگ ها. به گفته محققان، تولید این صداها به هیچ وجه تصادفی نیستند. اگرچه آن ها از زبان استفاده نمی کنند، ولی به معنای یک سیستم نمادین برای برقراری ارتباط است.
در یک مطالعه جدید، محققان به رهبری گابریل جورجویچ کوهن (Jorgewich Cohen) زیست شناس تکاملی از دانشگاه زوریخ، نشان دادند که ۵۳ گونه که قبلاً گمان میرفتند لال هستند، در واقع صدا تولید می کنند و محققان نمونه هایی از ضبط صدا برای اثبات آن دارند. این شواهد جاهای خالی منشا تکاملی ارتباطات صوتی را پر کرده و به زیست شناسان کمک می کند تا منشا ارتباطات صوتی را تا حدود ۴۰۷ میلیون سال پیش ردیابی کنند.
کوهن در حال خواندن صداهای شگفت انگیز یک لاک پشت آمازونی بود که فکری به ذهنش خطور کرد:آیا لاک پشت های خانگی او نیز که در داخل آکواریوم خانه شنا می کنند میتوانند صداهایی تولید کنند؟ در ادامه او با همکار سابق خود از برزیل که یک میکروفون ویژه ای ابداع کرد که می تواند صداها را زیر آب ضبط کند، همکاری کرد.
زمانی که کوهن دستگاه را در داخل آکواریوم خانه اش آزمایش کرد، از شنیدن صدای لاک پشت هایش شگفت زده شد. اما این یافته او را به فکر فرو برد که احتمالا سایر حیوانات به ظاهر ساکت در واقع سر و صدای زيادي تولید می کنند. در ادامه، او از کمک زیست شناسان دیگر استفاده کرده و به کار ضبط صدای لاک پشت ها، دوزیستان مار مانند، خزندگان و ماهی ها پرداخت.
قابل توجه است که همه گونه های ثبت شده دارای یک مجموعه صوتی متنوع هستند که شامل تعدادی از صداهای مختلف است. علاوه‌براین، محققان متعجب شدند که متوجه شدند آن ها تنها دانشمندانی نیستند که نتایج مشابهی را گزارش می کنند. در مجموع ۱۰۶ گونه از جمله ۵۴ لاک پشت، فاقد ارتباط صوتی هستند، اما در واقع صداسازی های زیادی انجام می دهند.
محققان داده های جمع آوری شده را با شواهد دیگری در تمام کلاسه های اصلی چهارپایان که در مجموع بیش از ۱۸۰۰ گونه جمع آوری کردند، ترکیب کردند تا صداهای صوتی را روی درخت تکاملی ترسیم کنند. نتیجه گیری محققان این است که تولید صدا و ارتباطات صوتی ویژگی های مشترک همه مهره دارانی است که از طریق سوراخ بینی خود تنفس می کنند و به حدود ۴۰۷ میلیون سال پیش باز می گردد.
نیل کلی (Neil Kelley) دیرینه شناس دانشگاه وندربیلت گفت: گاهی اوقات تعجب آور است که ما هنوز در مورد چیزهایی که لزوماً غیرمعمول نیستند نمی دانیم و افزود که ردیابی آن بسیار سخت است.
این واقعیت که همه این موجودات پرحرف بودند بسیار شگفت آور است. با این حال، فقط به این دلیل که یک حیوان با دهان و سوراخ های بینی اش صداهایی تولید می کند، لزوماً به این معنی نیست که در واقع به همان روش ارتباط برقرار می کند. اینها دو چیز متفاوت هستند، به همین دلیل است که گام بعدی این است که بفهمیم این حیوانات چه می گویند.
شرح کامل این یافته ها در مجله Nature Communications منتشر شده است.
- 9
- 4
