«نمو» ممکن است در انیمیشن کلاسیک که اکثر ما می شناسیم یک ماهی کوچک معصوم و آرام بوده باشد، اما یک مطالعه جدید نشان می دهد دلقک ماهی های واقعی پر شورتر و تهاجمی تر هستند و مهم تر از آن، می توانند بشمرند!
به گزارش ایسنا به نقل از اس اف، محققان ژاپنی می گویند این گونه ها برای تشخیص دوستان و دشمنان از شمردن استفاده می کنند و خطوط راه راه روی بدن مهاجمان و هم زیستانی را که وارد خانه های اقیانوسی آن ها میشوند را بررسی می کنند.
دانشمندان واکنش این ماهی های نارنجی را به گونه های برابر یا مشابه از ماهی های دارای یک تا سه نوار سفید مشاهده کردند. آنها دریافتند که دلقک ماهی ها خطوط روی بدن ماهی های دیگر رامی شمارند و نسبت به ماهی هایی که مانند خودشان سه خط دارند و همچنین تا حدی ماهی های دو خط بیزاری بیشتری نشان می دهند. با این حال، آنها بطور کلی به ماهی هایی که یک خط داشتند یا بدون خط بودند توجهی نکردند.
این مطالعه که توسط کینا هایاشی (Kina Hayashi) از موسسه علم و فناوری اوکیناوا و تیم او انجام شد، توانایی شمردن چشم‌گیر دلقک ماهی را نشان می دهد.
برخلاف تصویری که پیکسار از نمو و همتایانش به عنوان گونه هایی ترسو با رفتاری دوستانه نشان می دهد، دلقک ماهی های واقعی به شدت از خانه های شقایقی خود دربرابر مزاحمان دفاع می کنند. در حالی که با برخی از گونه ها زندگی مسالمت آمیزی دارند، زندگی مشترک با گونه های خود را اغلب نامطلوب می دانند.
گونه های دلقک ماهی که زیستگاه یکسانی دارند، الگوهای راه راه مختلفی را از سه نوار سفید عمودی گرفته تا بی نواری نشان می دهند. تحقیقات قبلی نشان داده است که ماهی های صخره های مرجانی، از جمله دلقک ماهی ها، نوارهایی را برای شناخته شدن در میان جمعیت ایجاد می کنند. با این حال، هدف محققان این بود که بفهمند شقایق ماهی چگونه بین گونه های خود و گونه های دیگر تمایز قائل می شود.
دکتر هایاشی و همکارانش گروهی دلقک ماهی را پرورش دادند و مطمئن شدند که هرگز در معرض سایر گونه های دلقک ماهی قرار نگرفته اند. در شش ماهگی، محققان واکنش های دلقک ماهی های جوان را نسبت به گونه های مختلف، از جمله دلقک ماهی کلارک، دلقک ماهی اسکانک نارنجی، دلقک ماهی پشت زینی و همچنین گونه های مشابه خودشان ثبت کردند. دلقک ماهی های معمولی بیشترین تهاجم را نسبت به گونه خودشان با سه نوار سفید نشان دادند و تا ۸۰ درصد مواقع درگیری ایجاد شد.
گونه های دیگر با خصومت کمتری مواجه شدند. دلقک ماهی اسکانک نارنجی با کمترین برخورد مواجه شد. در همین حال، دلقک ماهی کلارک و زینی، به ترتیب با دو و سه خط سفید، برخورد خفیفی را تجربه کردند.
دکتر هایاشی می گوید: دلقک ماهی های معمولی بیشتر به گونه های خود حمله می کنند.
به رغم مشاهده حملات مکرر به گونه های خود، محققان متعجب بودند که چگونه دلقک ماهی بین خود و دیگران تمایز قائل است. در آزمایش های بیشتر، آنها گروه های کوچک دلقک ماهی های جوان را در معرض مدل هایی با تعداد نوارهای سفید متفاوت قرار دادند. این ماهی به یک مدل نارنجی ساده علاقه چندانی نشان نمی داد و گهگاه با ماهی های تک نواری برخورد می کردند ولی نسبت به مدل های سه راه تهاجمی تر بودند که نشان دهنده بیزاری از اشتراک گذاری فضا با ماهی های مشابه است. مدل دو خط نیز با استقبال ناخوشایندی مواجه شد.
دکتر هایاشی می گوید که بیزاری از ماهی های دو خط امکان دارد به رشد آن ها مربوط باشد، زیرا دلقک ماهی های معمولی در ابتدا دو خط دارند و پس از آن یک خط سفید دیگر به آن ها اضافه می شود. این نشان می دهد که دلقک ماهی ممکن است ماهی دو خط را نیز به عنوان یک رقیب ببیند.
- 19
- 6
