به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، شاید کوسهها، پنگوئنها، لاکپشتها و دیگر جانداران دریایی بتوانند به انسان ها در بررسی اثقبانوس کمک کنند. پژوهشگران قصد دارند با متصل کردن برچسبهای الکترونیکی به این جانداران، دادههای مربوط به اقیانوس را به دست بیاورند و آنها را بررسی کنند.
تاکنون هزاران موجود دریایی برای اهداف پژوهشی گوناگون برچسبگذاری شدهاند اما در حال حاضر اطلاعات گردآوری شده، به صورت گسترده برای ردیابی تغییرات اقلیمی و تغییرات دیگر اقیانوسها مورد استفاده قرار نمیگیرند.
چنین بررسیهایی، بیشتر با کمک کشتیهای پژوهشی، ابزارهای زیردریایی و حسگرهای شناور صورت میگیرند اما حتی با وجود این ابزار نیز بخشهای گستردهای از اقیانوس هنوز ناشناخته مانده اند یا اطلاعات کمی در مورد آنها وجود دارد.
بررسی جدید پژوهشگران "دانشگاه اکستر" (University of Exeter) انگلستان نشان میدهد حیواناتی که حامل حسگر هستند، میتوانند بسیاری از این کمبودها را جبران کنند زیرا این حیوانات میتوانند در محیطهای گوناگون از جمله زیر یخ دریا شنا کنند و حرکت خود را با توجه به جریان آب ادامه دهند.
دکتر "دیوید مارچ" (David March)، نویسنده ارشد این پروژه گفت: ما قصد داریم از ظرفیت قابل توجه حسگرهای متصل به حیوانات استفاده کنیم تا اطلاعات لازم را در مورد اقیانوسها به دست بیاوریم.
وی افزود: این بررسیها معمولا در مقیاس محدودی صورت میگیرند اما قابلیت انجام شدن در مقیاسهای بزرگتر را هم دارند. ما در این پروژه، ۱۸۳ گونه جاندار از جمله ماهی تن، کوسه، پرتوماهی، نهنگ و مرغان دریایی را به همراه محیط زندگی آنها مورد بررسی قرار دادیم.
پروفسور "برندن گادلی" (Brendan Godley)، سرپرست این پژوهش گفت: مطالعه پژوهشهای پیشین نشان داد که برخی از قسمتهای اقیانوس، کمتر شناخته شدهاند و نمونههای کمتری از آنها در دسترس قرار دارد. ما در اکتشافات جدید خود، این مشکلات را مورد بررسی قرار دادیم و تلاش کردیم با کمک مجموعهای از حسگرها، آنها را برطرف کنیم.
پژوهشگران در این پروژه توانستند به دادههای بسیاری دسترسی پیدا کنند که با کمک لاکپشتها و کوسهها گردآوری شده بود. آنها با کمک این دادهها توانستند نواحی دورافتاده و مهمی را بررسی کنند که پیش از این به درستی مورد بررسی قرار نگرفته بودند.
این گروه پژوهشی قصد دارند پروژه خود را با همکاری متخصصان محیط شناسی و اقیانوس شناسی به صورت گستردهتر ادامه دهند.
این پژوهش، در مجله " Global Change Biology" به چاپ رسید.
- 17
- 4