به گزارش ایسنا، راضیه بیگمرادی مجری طرح، فناوری غشایی را یکی از فناوری‌های استراتژیک در دنیا توصیف کرد که کاربردهای گسترده‌ای در فرایندهای مختلف مانند نفت، دارو، صنایع غذایی و آب دارد.
وی با بیان اینکه این فناوری قادر است اغلب آلودگی‌های محلول، معلق و زیستی در آب را حذف کند، خاطر نشان کرد: با توجه به وابستگی کامل کشور به فناوری غشایی و واردات انواع غشاها، بومی‌سازی و توسعه این فناوری از ضرورت‌های تحقیقاتی حال حاضر کشور به شمار می‌رود.
بیگمرادی اضافه کرد: از این رو این تحقیقات با رویکرد ساخت غشاهای نانولیفی با کارایی بالا برای تصفیه آب و پساب اجرایی شد.
مجری طرح نتایج این طرح پژوهشی را گام مؤثر در بهبود فرایند تولید غشاهای نانولیفی دانست و اظهار کرد: از نتایج به دست آمده از این تحقیق می‌توان در راستای توسعه این فناوری بهره‌برداری کرد، ضمن آنکه منجر به کاهش هزینه‌های تولید و ارائه محصولی با کیفیت بالاتر در یک مرحله می‌شود.
بیگمرادی محصول نهایی این تحقیق را غشاهایی با کاربرد در صنایع تصفیه آب و پساب دانست و گفت: روش تولید این محصول ساده، قابل کنترل و کارآمد برای ساخت غشاهای نانولیفی با قابلیت کاربرد در صنعت آب است.
وی اضافه کرد: در واقع در این طرح از روش الکتروریسی (که روشی برای تولید نانوالیاف پلیمری است) استفاده شده است. لذا می‌توان طی فرایند تولید، قطر الیاف و اندازه حفرات غشا را کنترل و همزمان با افزایش قابلیت آب‌دوستی غشاء، طی یک مرحله، غشایی با کارایی بالا تولید کرد.
مجری طرح با اشاره به نتایج به دست آمده، یادآور شد: نتایج به دست آمده نشان می‌دهد میزان آب دوستی غشای ساخته شده حدود ۷۰ درصد و شار آب خالص عبوری از غشاء نسبت به نمونه تجاری موجود حدود ۶۰ درصد افزایش یافته است.
وی ادامه داد: کاربرد نانوالیاف پلیمری در ساختار غشا سبب شده علاوه بر ساخت غشاهایی با تخلخل و مقاومت مکانیکی بسیار بالا و ضخامت کم، بتوان با تغییر زبری سطوح نانوالیاف و کنترل میزان قطبیت آنها، میزان آب‌دوستی و شار عبوری از غشا را بهبود بخشید.
به گفته وی در طی فرایند تولید از فعال‌کننده سطحی در محلول پلیمری استفاده شده است.
این محقق با بیان اینکه این طرح هم اکنون در مقیاس آزمایشگاهی در حال انجام است، گفت: با توجه به نتیجه نهایی طرح که دستیابی به فناوری تولید غشاهای نانولیفی قابل کاربرد در صنایع تصفیه آب و پساب است، بدون شک این محصول قابلیت تجاری‌شدن را دارد و پس از گذراندن سطوح ۹ گانه آمادگی فناوری می‌تواند بصورت صنعتی تولید و روانه بازار شود.
بر اساس اعلام ستاد نانو، این تحقیقات از سوی راضیه بیگمرادی دانشجوی دکتری مهندسی شیمی، پروفسور عبدالرضا صمیمی و دکتر داود محبی کلهری از اعضای هیأت علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان اجرایی و نتایج آن در مجله Polymer با ضریب تأثیر ۳.۴۸۳ منتشر شد.
- 10
- 3
