به گزارش تسنیم، معاونت منابع انسانی قوه قضائیه طی بخشنامهای بهشماره ۵۰۰۰/۱۱۵۹۰۰/۹۰۰۰ مورخ ۱۷ دی ۱۳۹۴ خطاب به معاون مالی، پشتیبانی و عمرانی قوه قضائیه اعلام کرده است: به کارآموزانی که بهاستخدام قوه قضائیه در میآیند، هزینه سفر و نقل و انتقال مکان تعلق نمیگیرد زیرا این هزینه برای جابهجایی بین محل خدمت قبلی با محل خدمت جدید است و همکاران قضایی در بدو ورود، تازه میخواهند در محل اولیه خدمت مستقر شوند و لذا جابهجایی محسوب نمیشود.
این بخشنامه اضافه کرده است: با توجه به کمبود شدید بودجه، هزینه سفر در طول دوران خدمت، یک بار به افراد تعلق میگیرد و این گونه نیست که برای هر بار جابهجایی، سازمان مکلف به پرداخت هزینه باشد.
در بند سوم بخشنامه مزبور آمده است: در صورتی که جابهجایی بنا بر تکلیف سازمان باشد، بهتعداد آنها هزینه سفر تعلق میگیرد، لذا افرادی که بنابر تمایل خودشان اقدام به جابهجایی میکنند بر اساس بند دوم عمل خواهد شد.
بند چهارم میافزاید: در صورتی که سازمان احراز کند بهعنوان نمونه فرد متقاضی ساکن کرج است و محل کار او دادگستری تهران، سپس به دادگستری کرج منتقل شود، به وی هزینه سفر تعلق نمیگیرد زیرا اولاً هزینه سفر و نقل مکان از حقوق مکتسبه نیست و ثانیاً پرداخت هزینه، تابع واقعیت امور است نه ظواهر آنها و در واقع او ساکن کرج است.
دو تن از قضات دستگاه قضایی در دادخواستهای جداگانه از این بخشنامه به دیوان عدالت اداری شکایت کردند که یکی از آنها در راستای تبیین شکایت خود اعلام کرده است: اولاً با توجه به ماده ۴۰ قانون استخدام کشوری که بدون هیچ قید و شرطی پرداخت هزینه سفر و نقل و انتقال را حق مستخدم دانسته، مشروط کردن پرداخت آن به یک بار در طول خدمت با توجه به کمبود بودجه، فاقد وجاهت قانونی است.
ثانیاً مطابق اصل کلی، سازمان مورد شکایت باید در محدوده و چارچوبی که قانون تعیین کرده، بخشنامه تنظیم کند و بهاجرا بگذارد لذا هر موردی که از این چارچوب خارج باشد، غیرقانونی است و بخشنامه مورد شکایت خلاف نص صریح قانون و خارج از حدود اختیارات سازمان مربوطه است و با هیچ یک از مواد قانونی و مقررات موضوعه منطبق نبوده و فاقد وجاهت قانونی است و بهموجب ماده ۷۳ قانون اساسی، شرح و تفسیر قوانین از وظایف مجلس شورای اسلامی است. ثالثاً کارآموزان قضایی نیز مستخدم قضایی بوده و در زمان کارآموزی از دولت حقوق دریافت میکنند.
رئیس امور اداری و استخدامی قضات قوه قضائیه در پاسخ به شکایتهای مطروحه، به هیئت عمومی دیوان عدالت اداری پاسخ داده است: هرگونه مشکل و موانع حادث در خصوص پرداخت هزینه سفر نسبت به قضات مرتفع شده و همکاران میتوانند برای دریافت هزینه سفر به معاونت مالی پشتیبانی قوه قضائیه مراجعه کنند.
با این حال، هیئت عمومی دیوان عدالت اداری تشکیل شده و در مقام صدور رأی اعلام کرده است: نظر به اینکه بهموجب بند ب ماده ۴۰ قانون استخدام کشوری، هزینه سفر فقط به مستخدمینی که به خارج از محل خدمت خود مأمور یا منتقل شوند، قابل پرداخت است و مطابق بند ت ماده مذکور، هزینه انتقال فقط در موقع تغییر محل خدمت مستخدمین دولت قابل پرداخت است و هیئت وزیران نیز در آئیننامه اجرایی بندهای یادشده، سایر ضوابط و شرایط پرداخت هزینه سفر و هزینه انتقال را تعیین کرده است، بنابراین دستگاه پرداختکننده مجاز به تعیین شرایطی مازاد بر مقررات مذکور نیست و در نتیجه بندهای یک الی چهار بخشنامه شماره ۵۰۰۰/۱۱۵۹۰۰/۹۰۰۰ مورخ ۱۷ دی ۱۳۹۴ معاون منابع انسانی قوه قضائیه از جهت اینکه شرایطی مازاد بر مقررات فوقالذکر در خصوص هزینه سفر تعیین کرده است، خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات تشخیص داده شد و با استناد به بند یک ماده ۱۲ و ماده ۸۸ قانون تشکیل و آئین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲ ابطال میشود.
- 16
- 5