محمدرضا حیدرهایی با اشاره به روز جهانی پیشگیری از کودک‌آزاری، اظهار کرد: از ابتدای سال ۱۴۰۱ تاکنون ۲۱هزار‌و ۴۰۶ مورد کودک‌آزاری از طریق خط ۱۲۳ اورژانس اجتماعی گزارش شده که این رقم نسبت به مدت مشابه سال گذشته با افزایش چندانی روبه‌رو نبوده است.
او ادامه داد: اگر هم در آمار تماس‌های یک الی دو سال گذشته به نظر می‌رسد که موارد کودک‌آزاری افزایش یافته، این موضوع به دو علت وابسته است؛ در زمان شیوع بیماری کرونا برخی از مردان مشاغل خود را از دست داده و زمان حضورشان در خانواده بیشتر شده و شاید این افزایش زمان حضور، اختلافات خانوادگی را بیشتر کرده است و از سوی دیگر نیز آگاهی مردم نسبت به خدمات ۱۲۳ افزایش یافته که این دو مورد می‌تواند در افزایش تماس‌ها مؤثر باشد.
سرپرست دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در پاسخ به این سؤال که بر اساس گزارش‌های موجود بیشترین نوع کودک‌آزاری مربوط به چه نوع بوده است؟ بیان کرد: علاوه بر کودک‌آزاری‌های جسمی، جنسی و روانی در دسته‌بندی کلی کودک‌آزاری، موضوع غفلت نیز یکی از موارد کودک‌آزاری است که بیشترین نوع کودک‌آزاری ناشی از غفلت است.
حیدرهایی با اشاره به اینکه اکثر مداخلات سازمان بهزیستی در مورد کودک‌آزاری از طریق تماس همسایه‌ها یا نزدیکان با خط ۱۲۳ انجام می‌شود، بیان کرد: اکثریت افراد خشونت را آسیب جسمی می‌دانند و اگر پدری فرزندش را تنبیه سخت بدنی می‌کند، آن را آسیب جسمی تلقی می‌کنند؛ اما پدری را که از صبح از منزل بیرون می‌رود و مجبور است به دلیل مسائل اقتصادی فرزند خود را تا شب تنها بگذارد و چند شیفت کار کند، کودک‌آزاری محسوب نمی‌کنند.
به گفته او بر اساس آمارها، بیشتر گزارش‌های کودک‌آزاری از طریق تماس همسایگان با خط ۱۲۳ اورژانس اجتماعی است. سرپرست دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با تأکید بر اینکه مردم در صورت مشاهده هرگونه کودک‌آزاری فورا آن را به خط تلفنی ۱۲۳ اورژانس اجتماعی گزارش دهند و نسبت به موضوع بی‌تفاوت نباشند، قول داد اطلاعات تماس‌گیرندگان کاملا محرمانه باقی می‌ماند و افراد صرف اینکه ممکن است دچار دردسر شوند یا فرد مرتکب خشونت برای مردم نیز مزاحمت ایجاد کند، از تماس با ۱۲۳ خودداری نکنند؛ زیرا تمام اطلاعات افراد محرمانه باقی می‌ماند.
حیدرهایی تصریح کرد: در‌صورتی‌که کودکی در معرض آسیب قرار گرفته باشد، از سوی تیم‌های اورژانس اجتماعی مداخله صورت می‌گیرد. اگر نوع آسیب به حدی باشد که امنیت جانی کودک در معرض خطر باشد، طبق قانون حمایت از حقوق اطفال، باید بلافاصله از محل خطر جدا شده و حتی می‌توان تا سلب حضانت نیز پیش رفت.
- 16
- 18
