گرانی ۳۵ درصدی سنگ قبر/ قیمت سنگ قبرها در بهشت زهرا، از ۳.۵ تا ۱۰ میلیون تومان

به گزارش رکنا، قیمت نهایی سنگ قبر رایج در بهشت زهرا از حدود ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان شروع شده و به ۱۰ میلیون به بالا نیز می رسد. عواملی همچون جنس سنگ، ضخامت سنگ، شکل سنگ، طرح ها و نقوش سنگ، قرنیز و هزینه های مربوط به نصب، قیمت نهایی سنگ قبر را تشکیل می دهند.

این درحالی است که شیوع ویروس کرونا و مرگ و میرهای ناشی از آن درافزایش تقاضای سنگ قبر تاثیر گذاشته است. به گفته برخی نیز همین تقاضای زیاد برای خرید سنگ قبر باعث افزایش قیمت سنگ قبر شده است.

در گفت با یکی از سنگ قبر فروش ها نیز این موضوع مطرح شد که در یک سال اخیر سنگ قبر حدود ۳۵ درصد افزایش قیمت داشته است و هم اکنون سنگ هایی به عنوان سنگ مزار استفاده می شود که قبل از گرانی ها به هیچ عنوان رایج نبوده و به دلیل نداشتن آهن بعد از مدتی مشکلات زیادی خواهد داشت.

فاطمه فراهانی، موسس شرکت معادن کیان کانیار و زمین شناس درباره این مسئله که گرانی های سنگ قبر ایرانی حاصل چیست توضیح داد: یک سنگ برای اینکه قابل استفاده شود فقط همان ماده اولیه نیست و نیاز به محلول برای ساب دادن، و تیغه هایی برای برش هستیم که قیمت های آن در چند وقت اخیر ۴ برابر شده است. بنابراین طبیعی است که وقتی لوازم مورد نیاز این صنعت گران می‌شود قیمت تمام شده سنگ نیز بالا برود. کمااینکه مسئله حمل و نقل را نیز نمی‌توانیم نادیده بگیریم.

او ادامه داد: فراوری یک سنگ آماده شده برای استفاده در قبر یا در صنعت ساختمان هزینه های متعددی دارد که قیمت را بالا می برد و از مهم ترین آنها می توان به حقوق کارگران نیز اشاره کرد. جدای از از همه اینها بحث استهلاک دستگاه ها نیز وجود دارد که باعث میشود قیمت سنگ را هفت الی هشت برابر کند.

فراهانی در پاسخ به این سوال که آیا ما نمی توانیم در زمینه تیغه و وسایل صنعتی برش سنگ خودکفا شویم تاکید کرد: ۸۰ تا ۸۵ درصد مواد و ابزار فرآوری سنگ برای مناسب سازی آن به منظور استفاده به عنوان لوح قبر، وارداتی است و قیمت آنها متناسب با افزایش نرخ ارز، رشد قابل ملاحظه‌ای داشته است.

حقیقت این است که دستگاه صنعتی که ما می‌سازیم گاهی از قیمت جهانی نیز بالاتر خواهد بود و این برای صنعت ما به صرفه نیست و از طرفی اگر سرمایه گذاری هم بخواهد صورت بگیرد باید توسط بخش خصوصی باشد که از آنجایی که سرمایه گذاران ما در این زمینه امنیت ندارند و ممکن با یک تصمیم دولت سرمایه خود را از دست بدهند دست به چنین اقدامی نمی زنند.