بازی بولینگ و اصطلاحات آن

توپ و پین‌های بازی بولینگ

تاریخچه بولینگ

به گفته پژوهشگران توپ و پین های بازی بولینگ در آرامگاه پادشاه مصری کشف شد. بولینگ در قرن چهارم میلادی در آلمان قسمتی از مراسم مذهبی بود و افردی که موفق به انداختن پین ها نمی شدند مجبور بودند استغفار کنند.

بولینگ ابتدا بعنوان بازي ۵۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در مصر وجود داشته است. بازیهای اولیه با سنگی گرد به جای توپ که از بین سه قطعه سنگ مرمر به ۹ سنگی که به صورت گنبد و به جای پین چیده شده بود، بصورت چرخشی پرتاب می شده است.

این بازي در دانمارک با پرتاب توپ گرد سنگی از مسافت ۶۰ پائی( حدود ۲۰ متر) به طرف هدفهای سنگی به جای پین انجام می گرفت. این همان ۶۰ پائی است که امروزه به عنوان اصل اول در بولینگ با ۱۰ پین نیز به کار می رود.

مسابقات بولینگ از کشور اسکاندیناوی در قاره اروپا شروع شد

بولینگ در کشورهای مختلف با قوانین و تجهيزات اولیه متفاوتی انجام می شد و در واقع علت و زمان تبدیل ۹ پین در اروپا به ۱۰ پین در ایالت متحده آمریکا، هنوز مشخص نیست. بولینگ در قرن ۱۹ شهرت بسياري پیدا کرد و برای نخستین بار در شهر باوری آمریکا انجمن ملی بولینگ تأسیس شد.

در کشور ایران برای نخستین بار در سال ۱۳۳۵ اولین سالن بولینگ در سعادت آباد با ۱۲ لاین به صورت غیر استاندارد راه اندازی شد. برای این که این سالن بولینگ غیر اتومات بود، شخصی که پین بوی نامیده می شد پین ها را جمع میکرد و بعد از آن می چید.

باشگاه بولینگ عبدو نیز در اوایل سال ۱۳۴۲ با خطوط غیر استاندارد راه اندازی شد. همراه آن بانک سپه ایران نیز اقدام به راه اندازی باشگاه بولینگ کرد. همچنين شرکت نفت برای استفاده پرسنل شرکت خود در مناطق جنوب چند باشگاه بولینگ راه اندازی کرد.در چند سال اخیر بولینگ در ایران هم طرفدارهای زيادي پیدا کرده و خیلی ها به صورت یک ورزش حرفه ای آنرا دنبال می کنند.

آشنایی با بولینگ

بولینگ یکی از بانشاط ترین ورزش های باشگاهی و جزء ورزش هایی است که می توان در کنار خانواده به آن پرداخت و شادمانی را دو چندان کرد.

بولینگ ورزشی است که بازیکنان در آن برای به دست آوردن امتیاز باید توپ بولینگ را روی سطح صافی بغلتانند تا اشیایی به نام میله را بزنند. قانون های این بازي هم به صورتی که اکنون در همه جای جهان بازي می کنند سال ۱۸۹۵ در نیویورک ثبت شده است. اکنون بیش از صد سال است که بولینگ در همه دنیا قوانین خاص خودش را دارد. برای بازي کردن به غیر فهمیدن مقررات به یک کفش و توپ احتیاج دارید. در چند سال اخیر بولینگ در کشور ایران هم طرفدارهای زيادي پیدا کرده و خیلی ها به صورت یک ورزش حرفه ای آن را دنبال می کنند.

روش بازی بولینگ

بولینگ از آن ورزش‌هایی است که هم تفریح و هم ورزش به حساب می‌آید

یک بولینگ باز باید بداند که توپی که انتخاب می کند با وزن بدنش تناسب دارد یا نه؟ امکان دارد توپ را روی پای خودش رها کند! شتابی که می گیرد به اندازه هست یا نه؟ امکان دارد سرعتش زیاد باشد و به همراه توپی که می غلتاند خودش هم به زمین بخورد. و از همه مهم تر میتواند اصلا این بازي را انجام دهد یا نه؟ زیرا ممکن است توپ را درست نغلتانده و توپ نرسیده به پین ها از حرکت بایستد!

مسیر حرکت توپ در بولینگ، ۱۰۵ سانتیمتر عرض و ۱۸ متر طول دارد و دو طرف آن کانال هایی قرار دارد که برای جمع آوری توپ های منحرف شده طراحی شده اند. عرض کلی این مسیر بهمراه کانال های اطراف آن، ۱۵۳ سانتیمتر است. این مسیر باریک سبب می شود که افراد نتوانند در جهتی که برای انداختن تمام پین ها ضروری است، بطور مداوم توپ خود را پرداخت کنند. اکثر بازیکنان باتجربه، با پرتاب توپی که حرکت چرخشی جنبی دارد، به این مشکل چیره می شوند.در آغاز مسیر پرتاب یک خط خطا قرار دارد :در‌صورتی‌که هر بخش از بدن پرتاب کننده، بعد از پرتاب توپ این خط یا جلوتر از آنرا لمس کند، آن پرتاب خطا است و هر پینی که بر اثر اصابت آن توپ بیفتد، امتیازش صفر است.

در صورتیکه پرتاب کننده در نخستین پرتاب یک فریم خود دچار خطا شده باشد، اجازه یک پرتاب در یک مسیر جدید به او داده خواهد شد و درصورتی که در این پرتاب هر ۱۰ پین به زمین بیفتند، بعنوان یک ضربه اسپیر درنظرگرفته می شود. در پشت خط خطا، یک مسیر حدوداً پنج متری برای سرعت گرفتن و در دست گرفتن کنترل دقیق توپ پیش از پرتاب آن وجود دارد. ۱۸ متر بعد از خط خطا، جایی که مسیر پرتاب توپ به پایان میرسد ، یک قسمت محکم و مقاوم دربرابر ضربه با عمق ۹۱ سانتیمتر و عرض ۱۰۵ سانتیمتر وجود دارد که« محل پین ها» نام دارد که ردیف پین ها روی آن گذاشته می شود.

امتیازدهی در بولینگ

امتیاز دهی این ورزش اتوماتیک بوده و به کمک دوربین و توسط نرم‌افزار انجام می شود. حدود ۳ ثانیه بعد از عبور توپ از جلوی حسگر توپ، عکسی به وسیله دوربین گرفته می شود. به کمک تکنیک های پردازش تصویر تعداد پین های ریخته شده شمارش می شود، بعد از آن به وسیله نرم‌افزار ، عملیات محاسبه امتیاز صورت می گیرد.

هر پین افتاده یک امتیاز دارد. درصورتی که در یک ضرب تمام پین ها ریخته شود امتیاز ۲ ضرب بعدی، ۲ برابر محاسبه می شود که وضعیت استرایک است به عنوان مثال در صورتیکه یک بازیکن ضربه استریک داشته باشد و بعد از آن امتیاز ۷ و بعد ۲ امتیاز کسب کند، ارزش امتیاز استریک وی ۱۰+ ۷+ ۲ یا ۱۹ است. ولی به جهت دیگر در صورتیکه در ۲ ضرب پین ها ریخته شود، امتیاز ضرب بعدی ۲ برابر محاسبه می شود که به این حالت اسپیر گفته میشود.

اصطلاحات در بولینگ

بولینگ بازی ‌ای با قدمت بسیار است

اسپلیت

 دو دسته پین باقی مانده که با توپ بعدی نمی ریزد. حتماً باید پین ۱ افتاده باشد تا اسپلیت محسوب شود.

تپ در بولینگ

 وزن توپ های بولینگ به پوند محاسبه می شود. از ۶ پوند تا ۱۶ پوند. هر پوند هم ۴۵۰ گرم است. به ظاهر رنگی این توپ ها نگاه نکنید، حسابی سنگین هستند.به توپ های عادی و اماتور که بیش تر برای تفریح هستند، هاوس بال می گویند.

واش در بولینگ

 در بولینگ اوت شکست در گرفتن پین با توپ دوم و جاگذاری پین شماره ۱، واش نامیده می شود.

اسپر

به حالتی که در آن همه پین ها در اقدام دوم انداخته میشوند « اسپیر» می گویند.

میس

میس در بولینگ به معنی عدم موفقیت در زدن پین ها می باشد.

نشانه گیری

نشانه گیری بسیار مهم است. در صورتیکه نتوانید با توپ هدف را مشخص کنید، توپ در جای درست به پین ها اصابت نخواهد کرد.

برای انتخاب توپ بولینگ به وزن توپ و اندازه‌ی جای انگشتان آن دقت کنید

چاپ

با توپ دوم از یک فریم پینی را از بین چند پین باقی مانده بزنیم و باز هم پینی بماند یا در‌صورتی‌که فقط یک پین باقی مانده بود و بعد از توپ دوم هنوز همان یک پین بماند.

استرایک

به حرکتی که در آن بازی کن همه پین ها را در نخستین پرتابش می اندازد« استرایک» می گویند.

تجهیزات بولینگ

کفش بولینگ

بولینگ کفش مخصوص بخود را دارد. چراکه کفش های معمولی روی لاین سر نمی خورند و همچنين به دلیل کثیفی، کیفیت کفپوش های سالن را پائین می آورند. بسته به این که چپ دست یا راست دست هستید کف یک لنگه از کفشتان یک کفی دارد تا روی لاین سر بخورید و پرتاب خوبی داشته باشید.

بولینگ کفش مخصوص به‌خود را دارد

پین بولینگ

پین همان ۱۰ هدف چوبی است که در انتهای لاین ها قابل رویت هستند. جنس این پین ها ابتدا تمام چوب بود ولی بعدها بخاطر جلوگیری از شکستگی آنها روی شان سطحی از فایبرگلاس تعبیه کردند.

کیسه توپ بولینگ

کیسه توپ هم از آن تجهيزات ورزشکاران حرفه ای محسوب می شود و هنگامی که با یک توپتان میخواهید به سالن بروید ديگر لازم نیست تا ساک بزرگی را با خودتان حمل کنید.

سالن بولینگ

مجموعه های ورزشی بطور متوسط ۱۰ لاین برای بازي دارند و روی هر لاین ماکزیمم ۴ نفر میتوانند بازي کنند. کف سالن کاملاً پارکت است. قسمت میانی لاین تا یک سوم انتهایی را، روغن می زنند تا توپ سر بخورد. دو قسمت پهلویی لاین را هم کاتر یا اصطلاحا جوب می گویند که درصورتی که توپ تان وارد آن شود از قسمت اصلی خارج شده و ديگر به پین ها برخورد نمی کند. این فلش هایی هم که کف لاین می بینید برای نشانه گیری بهتر است.

تیبل بولینگ

تیبل بولینگ یک ست کامل است، شامل دستگاهی که پین ها را می چیند، توپ ها را برمی گرداند و دستگاه دست خشک کن می شود.وقتی که توپ را پرتاب می کنید این دستگاه توپ های ریخته شده را جمع می کند و پس از آن هم ۱۰ پین جدید برایتان می چیند.

بولینگ ورزشی بسیار هیجان انگیز است

مانیتور سالن بولینگ

مانیتور سالن بولینگ، همان صفحه امتیاز است و برای هر بار ضربه زدن تعداد پین های ریخته شده، امتیازتان و سرعت توپی که پرتاب کردید را برایتان نشان می دهد. برای هر چهار نفری که رقابت می کنند که در یک ردیف بازي می کنند، دو دوربین بالای لاین نصب شده است که  این ها را محاسبه می کند.

گردآوری: بخش ورزش سرپوش