در ورزش بوکس نیروی بدنی و استفاده از تکنیک دارای اهمیت بسیاری استبوکس
بوکس، مشت زنی یا بوکسینگ یکی از رشته های ورزش های رزمی نیست. بلکه مبارزه ای بین دو مبارز که در آن دو نفر با ضربات مشت در دو نوع آماتور و حرفه ای، با یکدیگر مبارزه می کنند.
ورزش بوکس امروزه طرفداران زیادی پیدا کرده و خیلی از مردم دنیا این ورزش را انجام میدهند، در واقع بوکس جزء ورزش های مدرن محسوب می شود. بوکس بعنوان یک ورزش رزمی به آمادگی بدنی کمک کرده و سبب تقویت قدرت، سرعت، چابکی، هماهنگی دست و چشم و استقامت در بوکسور ها می شود.
بدیهی است قوانین بوکس حرفه ای در خصوص افرادی که تمرین بوکس انجام میدهند به عنوان نوعی ورزش هوازی استفاده نمی شود. خیلی از تمرینات بوکس شامل چندین ایستگاه متنوع است که نوع مختلفی از تمرین بوکس در هر یک وجود دارد. مثلا، یک ایستگاه امکان دارد شامل یک مشت زدن به کیسه باشد، در حالیکه ایستگاه دیگر شامل طناب پریدن است. بارها و بارها، شخص تمرینات هر ایستگاه را به بازه زمانی سه دقیقه (همان طول دور بوکس) انجام می دهد، یک استراحت کوتاه انجام می دهد، سپس به تمرین ایستگاه بعدی میرود و آنرا برای سه دقیقه دیگر انجام می دهد. این سکانس مشخص می کند که یک بوکسور در طی مبارزات حقیقی چگونه خواهد بود.
تاریخچهٔ بوکس
مسابقه ورزش بوکس بطور رسمی در ششصد و هفتاد و هفت سال قبل از میلاد مسیح در بیست و سومین بازی المپیک در هاین که اولین نبرد این ورزش است شروع شده و «ابراستوس» اهل سمیرنا در این مسابقه فاتح و قهرمان شناخته شد.
این که قدیمی ترین نبرد بوکس به چه نوع صورت گرفت و چطور با یکدیگر می جنگیدند معلوم نیست. چنان که در تواریخ روم ذکر شده است که دو طرف مشت های خود را به چرمهای خامی محکم بسته و تلاش می کردند که با ضربات محکمی از این مشت های سخت و سنگین حریف را از پای درآورند. البته این مسابقات بدون رعایت وزن بدن انجام می شد.
بوکس در زمره کهن ترین ورزش های رزمی جهان قرار داردبوکس در بازیهای المپیک باستان تقریباً مثل ورزش مشت زنی امروز بوده است و بطوریکه از شواهد و مدارک پیداست، مشت زنی امروزی چیز تازه ای نسبت به مشت زنی آن روزگاران ندارد. تنها در صورتیکه قهرمانان امپراتوری رم به این بازی روی آوردند، دستهای خود را با آستینی شبیه به دستکش که روی آن سیمهای محکم فولادین کوفته بودند مجهز می کردند و نیز یک نوع دستکش مخصوص دیگر که از چرمهای بسیار سختک و محکم تر از سنگ و فولاد برای این کار تهیه کرده بودند، به دست کرده و به مسابقه می پرداختند. بکار بردن این دستکش های عجیب که به راستی اسلحه ای کشنده بود سبب می شد در هر مسابقه یکی از طرفین کشته یا سخت مجروح شود. در نتیجه مسابقه های مشت زنی به سبک رومی ها منسوخ شد. ولی مشت زنان المپیادهای باستان، دستکش چرمی بدست می کردند و برای از بین نرفتن آن با واکسی از چربی حیوانات آنرا واکس می زدند.
در واقع بازی بوکس با از بین رفتن مسابقه های المپیک توأم گردیده و در سال ۴۰۰ پس از میلاد قهرمانان ورزشهای گوناگون بوکس را به کلی فراموش کردند.
مقارن با آغاز قرن هجدهم مجدداَ بازی بوکس و کشتی گیری که هر دو از بین رفته بودند شروع شد بطوریکه حکایت می شود یک نفر کشیش ایتالیایی که نامش «سن برنادن» بود به جوانان عصر خود فن بوکس را می آموخت و منظورش از این عمل این بود که دوئل (مبارزه با شمشیر) را که پیوسته به مرگ یکی از دو حریف پایان می یافت منسوخ نماید و به جای آن نبرد با مشت که خطر آن کم تر است متداول کند. سن برنادن رواج این فن را یک نوع احسان و نیکوکاری می دانست از این جهت او را پدر بوکس نامیده اند.
کیسه بوکس به منظور اجرای تکنیک های مشت زنی توسط بوکسورهاستتاریخچه بوکس در ایران
معروف است که هوارد باسکرویل از ایالات متحده آمریکا که به مدیریت کالج آمریکائی در رضاییه منصوب شده بود، اولین کسی است که ورزش بوکس را به ایران آورد. او بعدها با مشروطه خواهان ایران همراه شد و در جریان جنگی کشته شد.
سالهایی که صنعت سینمای ایران پیشرفت و ترقی کرد جوانان روی پرده سینما ورزش بوکس را دیده و با خود تمرین میکردند چند نفری هم که در آن سالها به خارج برای تحصیل رفته بودند به این ورزش آشنا شدند. در سالهای ۱۳۱۴ یک نفر مهندس چکسلواکی موسوم به فایت که مامور ایران در کمپانی اشکودا در تهران شده بود وارد ایران شد.
بوکس در ایران بعد از فعالیتی ۳۴ ساله با پیروزی انقلاب دچار وقفه شد این رشته بعد از ده سال بار دیگر راه اندازی شد و به دلیل ابهامات ایجاد شده و عدم تفاوتی که در جامعه بین بوکس حرفه ای وجود داشت این رشته جایگاه قبل خود را به دست نیاورد.
بوکس و تمرین بدنی کامل
بوکس (Boxing)، تقریباً عضلات تمام بدن را درگیر می کند. عضلات کول، سرشانه، جلو بازو، پشت بازو، شکمی، سینه و پشت، تقریباً عضلاتی هستند که زمان مشت زدن، گارد گرفتن و جاخالی دادن به کار گرفته می شوند.
عضلات پاهای شما هم برای این که درون رینگ مسابقه بوکس سر پا بمانید درگیر هستند و به شما کمک می کند تا از حریف واقعی یا مجازی تان بگریزید. عضلات چهارسر، همسترینگ و باسن، با هم کار می کنند تا شما را در جهش هایتان کمک کرده و به مشتهای شما قدرت دهند.
ابعاد و اندازه رینگ بوکس و دیگر لوازم آن
>> رینگ بوکس:
رینگ بوکس در تمام مسابقات باید به شرح ذیل باشد:
۱- اندازه رینگ بوکس دست کم ۴٫۹۰ متر در ۴٫۹۰ متر و حداکثر ۶٫۱۰ در ۶٫۱۰ متر مربع است.
اندازه رینگ بوکس باید حداقل ۴٫۹۰ متر در ۴٫۹۰ متر باشد۲- کف رینگ بوکس باید مسطح و محکم و اقلا ۵۰ سانتی متر از لبه خارجی طنابها به بیرون ادامه داشته باشد.
۳- کف رینگ بوکس باید با نمد یا لاستیکی به قطر حداقل ۱٫۵۰ و حداکثر ۱٫۹۰ سانت پوشیده شود و روی آن پارچه برزنتی محکمی بطوریکه نمد یا لاستیک و تمام سطح رینگ را بپوشاند کشیده شود.
۴- سه رشته طناب اطراف رینگ بوکس به ضخامت حداقل سه سانتی متر و حداکثر ۵ سانتی متر باید کشیده شود بطوریکه فاصله طنابها از کف رینگ به ترتیب ۴۰ و ۸۰ و ۱۳۰ سانتی متر باشد. طنابها باید در هر سمت در محل متساوی با پارچه ای به عرض ۳ الی ۴ سانتی متر متصل باشد.
>> دستکشهای بوکس:
دستکشهای مسابقه بوکس هر یک باید به وزن ۸ اونس (۲۲۷ گرم باشد بطوری که وزن چرم روکش دستکشها و محتویات آن مساوی باشد) با ۴ اونس روکش چرمی و ۴ اونس محتویات آن) البته در تمرینات از دسکشهای ۱۲ و ۱۴ و ۱۶ اونس استفاده می شود. محتویات درون دستکش نباید جابه جا و روی چرم روکش دستکش بریدگی داشته باشد. بند دستکشها باید بدون سر فلزی و در پشت مچ دست بسته شود.
>> بانداژها:
بانداژها باید از نوعی که در پانسمان زخم بکار میرود بطول ۲٫۵ متر و عرض ۴٫۵ سانتی متر استعمال شود. لیکن در خصوص بانداژهای زخیمتر برای هر دست در مسابقه بوکس فقط ۲ متر مجاز میباشد.
>> لباس شرکت کننده در مسابقه بوکس:
کفش یا پوتین برای مسابقه بوکس، سبک و بدون هیچ پاشنه ای باشد – شلوار کوتاه که تا نیمه ران برسد و زیر پیراهن رکابی که سینه و پشت را بپوشاند و در صورتیکه پیراهن و شلوار یکرنگ باشد در کمر باید توسط باندی از رنگ دیگر مجزا باشد.
جنس لباس بوکس باید خنک بوده و مانع از ایجاد حساسیت پوستی در اثر تعریق شود۱- منظور از کمر خط تصوری است که از ناف تا بالای لگن خاصره میباشد.
۲- استعمال کلاه محافظ دندان لاستیکی و بیزه بند کاپ دار از انواع آلمینیوم یا کائوچویی در مسابقه بوکس مجاز است. در مسابقات آماتوری و المپیادها و جهانی الزامی میباشد.
۳- استعمال کمربندهای چرمی و سگکها و هر نوع اشیا ممنوع است.
۴- استعمال روغن وازلین و مانند آن به صورت و تمام بدن و انواع مشکوک آن که در مسابقه بوکس برای حریف زیان اور است مجاز نیست.
۵- استفاده شلوارهای بافتنی و انواع شلوار شنا می باشند.
>> لوازم رینگ بوکس:
لوازم رینگ بوکس عبارتند از ۲ عدد سینی چوبی که در آن مقداری کلیفون برای کف پاها و ۲ عدد چهار پایه و دو بطری آبخوری و دو لگن خاک اره و دو سطل آب و میز و صندلی کافی برای و زنگ و کرنومتر دقیقه و ثانیه شمار و یک جعبه کامل لوازم کمکهای اولیه پزشکی.
>> کلاه محافظ بوکس:
برای جلوگیری از صدماتی که به سر و صورت وارد شده و در بعضی موارد بسیار خطرناک بوکسورها موظفند در مسابقه ها و تمرینات از کلاه محافظ استفاده نمایند. این نوع کلاهها که توسط شرکتهای گوناگون ساخته می شود از سر و دماغ و دهن و گوشها و گونه ها محافظت می کنند و بعضی دیگر فقط ناحیه سر و گوش و گونه ها را می پوشانند که انتخاب نوع کلاه با کمیته برگزاری مسابقات است که قبلا تصمیم گیری می نماید.
زمان مسابقه بوکس
در کلیه مسابقه های جهانی و المپیک و دیگر مسابقه های رسمی وقت مسابقه سه دوره (روند) سه دقیقه ای تعیین شده که بین هر روند یک دقیقه استراحت خواهد بود. در مسابقات دو جانبه تعداد دوره ها به همین ترتیب خواهد بود. لیکن در صورت توافق دو طرف میتوان در ۴ دوره ۳ دقیقه ای یا ۶ دوره ۲ دقیقه ای مسابقه بوکس را انجام داد. هر شرکت کننده مجاز است یک نفر کمک و یک نفر دستیار داشته باشد که او را زمان استراحت بین هر روند تر و خشک کند.
کف محوطه بوکس بایستی با تشک پوشانیده شودمحل مسابقه بوکس
محل مسابقه بوکس رینگ نام دارد و از چهار طرف توسط ۴ طناب با فاصله ۳۰، ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ سانتی متر از زمین پوشیده شده است. قطر طنابها یک اینچ و روی آن به وسیله پارچه نرمی یا لاستیک پوشانده می شود. اندازه استاندارد رینگ بوکس آن از داخل طناب ها ۶٫۱۰ × ۶٫۱۰ متر مساوی با ۲۰ ×۲۰ فوت و از خارج ۸ × ۸ متر مساوی با ۲۶ × ۲۶ فوت است.
کف محوطه بوکس بایستی با تشک پوشانیده و روی تشک هم با برزنت محکم شده و توسط طناب به کف محوطه بسته شود.
اصول و قوانین ورزش بوکس
در ورزش بوکس نیروی بدنی و استفاده از تکنیک دارای اهمیت بسیاری است و به جهت طبیعت خاص این ورزش، افرادی که دارای عادتهای روانی جنگ جویی و مبارزه طلبی می باشند به آن روی می آورند. در این ورزش شهامت و قدرت زیاد مورد نیاز است و تکنیکهای آن شامل عملکردهای سریع و عکس العملهای فعال می باشد. ورزش بوکس در راند های ۳ دقیقه ای و با کنترل دقیق داور وسط در درون رینگ انجام می شود. هدف دو طرف مبارزه گرفتن امتیاز به وسیله وارد کردن ضربات و به زانو درآوردن حریف میباشد . امتیاز به ضربات کوبنده ای تعلق ميگيرد که با مشت بسته به وسیله هر کدام از دستها به طرفین سر، صورت و یا تنه در بالای کمر اصابت کند.
بوکس نیز مثل تمامی ورزشها دارای قوانینی است که البته در اغلب ورزشها این قوانین پیچیده نیست و بوکس هم از این قاعده و قانون مستثنی نیست. در ورزش بوکس قوانین به دو گروه مسابقات و عمومی تقسیم می شوند. قوانین عمومی مثل روش ایستادن، روش مشت زدن و … میباشد و قوانین مسابقات مربوط به وزن کشی و … می باشد.
- سکته های مغزی صرفا در صورتی که از جلوی سر یا شکم حریف برخورد شود، به ثمر می رسانند. نمرات بر روی اسلحه به ثمر نمی رسند.
- یک داور در رینگ بوکس حضور دارد.
- بوکسورها تا ۲۴ یا ۳۶ ساعت پیش از مسابقه بوکس باید در وزن خود باشند.
- ضربه زدن به پشت سر، گرفتن یا کشیدن زیر کمر، تخلف است. زمانی که مسابقه بوکس انجام می شود، داور هشدار را به بوکسور می دهد. درصورتی که مجدداً تکرار شود، بوکسور امکان دارد رد صلاحیت شود.
- دو بوکسور باید هم وزن باشند.
قبل از شروع به کار کردن با مربی بهتر است با بعضی از قوانین بوکس آشنا شوید- بوکسور در مسابقه ی بوکس نمی تواند حریف خویش را در حالیکه روی زمین است ضربه بزند.
- در مسابقه بوکس ضرباتی که به صورت صحیح و بدون دفاع به بدن و صورت حریف بنشیند، دارای امتیاز هستند.
- مسابقه بوکس باید در رینگ برپا شود که از سطح زمین فاصله داشته باشد.
- یک بوکسور نمی تواند کشتی بگیرد یا حریف خود را در آغوش بکشد.
- بوکسور اجازه ضربه زدن به بالای کمربند حریف را در مسابقه بوکس دارد و ضربه به زیر کمربند خطا می باشد.
- یک بوکسور که بر روی طناب آویزان است، به صورت حذفی در نظر گرفته می شود.
- در مسابقه بوکس به پشت سر و گردن ضربه زدن خطا محسوب می شود.
- در ورزش بوکس مشت زدن با دستکش باز، داخل دستکش، مچ، بیرون دست و یا کناره کف دست خطا می باشد.
مشت زدن و جهش درون رینگ بوکس، انرژی قابل توجهی مصرف میکندگردآوری: بخش ورزش سرپوش
- 29
- 63
