کنجوتسو یکی از چهار سبک رزمی اصلی ژاپن پیش مدرن به شمار میرودرشته کن جوتسو
رشته کن جوتسو که الهام گرفته از طبقه سامورایی ژاپن است به معنی تکنیک یا روش شمشیر می باشد. در مبارزات واقعی در این سبک، اموزش روش عملی و کاربردی استفاده از شمشیر ژاپنی انجام میشود. در آموزش ها ، از شمشیرهای چوبی و بامبو بجای شمشیر های واقعی استفاده میشود. در زمانه مدرن، دانش آموزان و نیروی پلیس با کمک کن دو، هنرهای رزمی ژاپنی مبارزه با شمشیر را انجام میدهند و چنین کاری در بسیاری از کشورهای دنیا به غیر از ژاپن، رواج دارد.
شما می توانید کنجوتسو را به تنهایی و یا با استفاده از یک حریف تمرینی انجام دهید. حرکات کنجوتسو به تنهایی به عنوان روشی از پیشرفت شخصی و تقویت جسمی در بین هنرجویان انجام میشود، زیرا انجام حرکات پیاپی با شمشیرهای سنگین به افزایش انعطاف پذیری و قدرت بدنی کمک میکند.
تمرینات کنجوتسو بر روی کشتن حریف در شرایط واقعی و یادگیری روش اسیب زدن، متمرکز است درحالیکه تمرکز کندو بر روش پیشرفت شخصی و افزایش انضباط درونی است.
تولد کنجوتسو به اواخر دوران کاماکورا باز می‌گردد تاریخچه کنجوتسو
کنجوتسو در اواخر دوران کاماکورا به وجود آمد( ۱۱۹۲- ۱۳۳۳). زمانی که جنگ های داخلی بی نظیری در کشور رخ داد و موجب از بین رفتن محبوبیتِ آشیکاگا شوگوناته شد و جنگجوهای مختلفی از تمام سرزمین، قصد به دست گرفتن خاک کشور خود را داشتند. در چنین جامعه ی ناامنی، هنرهای رزمی ژاپنی شکوفا شد و اموزش تواناییِ دفاع و حمله در حین نبرد به تمام جنگجوها و حتی افراد عادی طوایف آموخته شد. یکی از هنرهای شش گانه ی باستانی ژاپنی، کنجوتسو نام دارد که علاقمندان بسیاری از نظر محبوبیت در تمام جهان دارد. اوج محبوبیت یادگیری کنجوتسو به اواخر قرن بیستم و ایجاد ورزش های رزمی بدون سلاح برمی گردد.
کنجوتسو یکی از هنرهای شش‌گانه ی باستانی ژاپنی‌ستkatory shinto ryu نام قدیمی ترین استایل کنجوتسو می باشد و مبارزان مشهور بسیاری، این استایل را فرا گرفته اند و رشته های بسیاری نیز حرکاتشان را مدیون این روش هستند. از معروفترین شمشیرزنان ژاپنی میتوان به tsukahara bokuden اشاره کرد که موفق به یادگیری این هنر در سنین پایین شد و استایل kashima shinto ryu را در سن ٣٧ سالگی ایجاد کرد. شمشیر زنان مشهور دیگری، استایل های خود را با مطالعه ی همین رشته ایجاد کرده اند. در نهایت ، امروزه روش shogun tokugawa ryu در محافل شمشیربازی ژاپن اموزش داده می شود. این هنر در سایر رشته ها به گونه ای تاثیر می گذارد که حتی برخی از حرکات رشته ی modern kendo، برگرفته از کنجوتسو است.
کنجوتسو مدرن
محبوبیت کنجوتسو پس از دوره ادو ژاپن، کاهش یافت. در سال ۱۸۶۸بازسازی میجی باعث شد که طبقه حاکم نظامی ژاپن از بین برود. لذا سنت چند صد ساله این کشور از طبقه سامورایی منحل شده و باعث کاهش محبوبیت کنجوتسو گردید ولی لزوماً پایان کنجوتسو نبود. با وجود کاهش محبوبیت کنجوتسو، هم چنان عناصر اصلی در مدارس مختلف ژاپن تدریس می شدند. همه چیز در قرن بیستم به دلیل کشف علایق جدید به هنرهای رزمی ژاپنی، به عقب برگشت و باعث احیای کنجوتسو شد.
ابزار و سلاح های کنجوتسو
سلاح های مورد استفاده در فراگیریِ هنر کنجوتسو، براساس سابقه ی هنرجو تعيين می شوند. اصولا یک هنرجوی مبتدی نمیتواند از کاتانا یا کوداچی استفاده کند بلکه باید مهارت ها را در طول مدت زیادی با bokken( شمشیر چوبی) یا shinai( شمشیری که از ۴ تکه بامبو ساخته شده. این چاهار قطعه با چرم به یکدیگر وصل میشوند ) فرا گیرد و به تمرین بپردازد. او پس از اتمام این دوره میتواند از شمشیرهایی استفاده کند که نظیر کاتانا، کوداچی، اوداچی و نوداچی هستند. اساتید این رشته معمولاً از کاتانا برای اموزش هنرجو ها استفاده می کنند.
کن جوتسو یک هنر رزمی سامورایی در فن شمشیر زنی استگردآوری: بخش ورزش سرپوش
- 16
- 4
