رشته ورزشی پانکریشن، ترکیبی از ورزشهای کاراته، تکواندو و ... میباشد رشته پانکریشن
پانکریشن به یک هنر رزمی و ورزش باستانی اطلاق میشود که به المپیک باستانی در سال ۶۴۸ پیش از میلاد راه یافت. پانکریشن توسط برخی از تاریخ نگاران، به عنوان محبوب ترین رشته ورزشی در المپیک باستان شناخته میشود درحالیکه از نظر برخی دیگر، نخستین روش جنگی ابداع شده در تاریخ بشر می باشد.
رشته پانکریشن، از ترکیب ورزش های کاراته، تکواندو، مشت زنی، جودو و کشتی به وجود آمده است که فرد مبارز با استفاده از قدرت پا و دست و فکر خود به مبارزه با حریفانش می پردازد. عقیده و باور دانشمندان اینست که رونق و پیشرفت ورزش پانکریش در ناحیه ی دریای مدیترانه به سال ۳۹۳ میلادی برمی گردد. سپس این ورزش در یونان در قرن پنجم میلادی تحت عنوان آنتیوچیا شهرت پیدا کرد. امروزه رقابت های پانکریشن برگزار می شود که توسط UWW تأیید شده است.
۳ گام اساسی برای احیای رشته پانکریشن
با احیای بازیهای المپیک باستان، سه گام اساسی به شرح زیر جهت احیای مجدد این ورزش برداشته شده است:
>> گام اول:
ورزش پانکریشن در سال ۱۹۹۰ به عنوان ورزش ملی کشور یونان به جهان معرفی شد و یکی از مسئولان ورزش کشور یونان به نام آقای پاناجیوتیس( پیتر) کوتروباس در سال ۱۹۹۵ پس از مطالعات فراوان و کارشناسی تخصصی در ورزشهای جهان( بخصوص رزمی) به همراه پیشکسوتان و مسئولین ورزش پانکریشن در کشور یونان تصمیم گرفت که فدراسیون بین المللی ورزش پانکریشن را تأسیس کند.
رشته پانکریشن نوعی هنر رزمی و یک ورزش باستانی است>> گام دوم:
سرانجام در سال ۱۹۹۹ فدراسیون بین المللی ورزش پانکریشن در شهر« لامیا» کشور یونان با حضور کلیۀ نمایندگان و مسئولین این ورزش از سراسر جهان راه اندازی گردید.
>> گام سوم:
در سال ۲۰۰۰ تصمیم بر این شد که رشته پانکریشن در اولین المپیاد ورزشی قرن ۲۱( المپیک ۲۰۰۴ آتن در یونان)، به عنوان یک رشته نمایشی معرفی شود تا بار دیگر، این ورزش مانند رشته های دیگر باستانی به جایگاه اصلی اش یعنی بازیهای المپیک بازگردد. نخستین و اصلیترین هدف فدراسیونهای ملی، اتحادیه های قاره ای و کمیته اجرایی فدراسیون بین المللی، معرفی ورزش پانکریشن در بازیهای المپیک و کوشش در این راه بود.( اساسنامه قوانین عمومی- فصل اول- ماده ۲)
رشته پانکریشن در ایران
استاد موسی بخشایی در ایران در نوامبر سال ۲۰۰۰ توانست برای کشور عزیزمان نمایندگی بگیرد. شروع این ورزش در ابتدا با نظارت فدراسیون ورزشهای همگانی صورت گرفت و سپس فعالیت خود را هم زمان با جشن دهۀ فجر ۱۳۸۱ بطور رسمی در فدراسیون ورزشهای رزمی دنبال کرد و در سایر استانهای کشور، آنرا نشر، ترویج و توسعۀ داد. چرخهٔ این ورزش در کشور در زمان رسمیت یافتن انجمن پانکریشن جمهوری اسلامی ایران و با دریافت مجوز رسمی از وزارت کشور در ابتدای سال ۱۳۸۴ تکمیل شد. خوشبختانه این رشته در کشور با استقبال خوبی مواجه شد و مسئولین این رشته سریعا به برنامه های از قبل تعیین شده خود دست یافتند.
رشته پانکریشن در سال ۶۴۸ پیش از میلاد وارد المپیک باستانی شداین ورزش برطبق نمودار پیشرفت و آمار رشته پانکریشن در کشور در سالهای ۱۳۷۹ در هر دو قسمت آقایان و بانوان، روند رو به رشد و آمار بسیار مطلوبی دارد؛ یعنی علاوه بر جذب نیروهای مستعد و با استعداد ، جایگاه ویژه و مستقلی بعنوان یکی از چهار سبک اصلی فدراسیون ورزشهای رزمی دارد. این سبک به غیر از طی کردن دوره های مختلف آموزشی و شرکت در کلاسهای مربیگری و داوری پیشرفته بین المللی، توانسته موفقیت هایی را برای کشور به ارمغان آورد. این رشته نیز سهم کوچکی در کسب افتخارات و به اهتزاز درآوردن پرچم ایران، داشته است.
ورزش پانکریشن در المپیک نوین
واتیکان بر اساس مدارک موجود در سال ۱۸۹۵ میلادی، از جمله شهرهایی محسوب میشد که مخالف برگزاری بازی های المپیک بود و نظرش درمورد حضور مجدد ورزش پانکریش در المپیک نوین، منفی بود تا این ورزش از بازی های المپیک، حذف شود.
سرانجام هم زمان با آغاز المپیک نوین در سال ۱۸۹۶ میلادی، فرمانروای کشور یونان به نام ژرژ اول، ورزش پانکریش را در ۹ رشته ورزشی در شهر آتن برگزار کرد.
در سال ۱۹۹۰ ورزش پانکریشن بعنوان ورزش ملی کشور یونان به جهان معرفی و عرضه شد گردآوری: بخش ورزش سرپوش
- 17
- 4
