بودجه‌های حيرت‌انگيز!

۲۳۷ ميليارد و ۷۷۶ ميليون ريال، بودجه‌اي است كه از سوي كميته ملي المپيك براي فدراسيون‌هاي ورزشي در سال ۹۷ در نظر گرفته شد. انتشار لیست بودجه‌های فدراسیون های مختلف ورزشی توسط کمیته ملی المپیک، واکنش‌های زیادی در جامعه ورزش در پی داشت. برخي اعتقاد دارند كه اين بودجه بسيار اندك است و هزينه‌هاي فدراسيون‌ها را تامين نمي‌كند؛ بنابراين در آينده به مشكلات عمده‌اي برمي‌خوريم.

برخي نيز معتقدند با اين كار، فدراسيون‌ها سراغ درآمدزايي خواهند رفت و بودجه دولتي را كمتر در اختيار خواهند داشت. تصور كنيد فدراسيون اتومبيلراني تنها ۵۵ ميليون تومان بودجه دريافت مي‌كند، فدراسيون پرورش اندام نيز به همين ميزان بودجه در اختيار دارد؛ سوال اصلي اينجاست كه اين فدراسيون‌ها چگونه بايد هزينه برگزاري مسابقات، همايش‌ها و حقوق كارمندان خود را تامين كنند؟ به همین دليل به سراغ سه فدراسیونی رفتیم که در این لیست كمترين بودجه را در اختيار دارند؛ البته هر سه فدراسيون روی این مساله تاکید داشتند که بودجه اصلی آن‌ها از طریق وزارت ورزش تامین می‌شود و بودجه کمیته ملی المپیک در واقع نوعی کمک به این فدراسیون‌هاست. به هر ترتيب جدول بودجه كميته ملي المپيك نشان مي‌دهد فدراسيون كشتي با دو ميلياردتومان بودجه (كه البته نسبت به دو سال گذشته نصف شده است) بيشترين بودجه را در اختيار دارد و فدراسيون اتومبيلراني و پرورش اندام با ۵۵ ميليون تومان كمترين دريافتي را خواهند داشت.

بودجه بدنسازي محبت است نه وظيفه!

ناصر پورعلی فرد/ ريیس فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام

رشته ما المپیکی نیست و بودجه ای که کمیته ملی المپیک برای ما در نظر می گیرد، درواقع یک محبت است. رشته ما نه در بازی‌های آسیایی حاضر است و نه در المپیک و این بودجه در واقع به این معناست که «فدراسیون بدنسازی، شما را فراموش نکرده ایم! ».

بودجه اصلی ما از وزارت ورزش است. ما برنامه های‌مان را به وزارت ارائه کرده ایم و کارشناسان وزارت طبق آن برنامه، بودجه را مشخص و پس از آن نماینده ما را برای امضای تفاهمنامه دعوت می کنند و در آنجا دو طرف بر سر مبلغي به تفاهم می‌رسند؛ بنابراین مبلغ دقیق آن هنوز مشخص نیست. سال گذشته طبق تفاهمنامه ای که با وزارت ورزش داشتیم، حدود ۹۰۰ میلیون به ما اختصاص داده شد و تا حدودي می‌توانم بگویم تمام این بودجه را دریافت کرده ایم. در مورد اینکه امسال درصد افزایش بودجه وزارت ورزش چقدر است، اطلاعی ندارم؛ البته فدراسیون‌هایی هستند که برای بازی های آسیایی آماده می‌شوند یا فوتبال که باید در جام جهانی شرکت کند ولي ما فقط مسابقات جهانی را پیش رو داریم؛ به همین دليل شاید نگاه ملی داشته باشند و بودجه این فدراسیون‌ها را در اولویت قرار دهند. فدراسیون ما جزو فدراسیون هایی است که پخش تلویزیونی ندارد و بازتاب رسانه‌ای زیادی نیز نداریم؛ بنابراین باید منابع درآمدی سوا از بودجه وزارت ورزش و کمیته المپیک داشته باشیم. بیشترین در آمد ما از قسمت آموزش به دست می‌آید و بخشی نیز در استان ها و توسط اسپانسرهای محلی تامین می شود.

بودجه‌مان كفاف اداره فدراسيون را نمي‌دهد

محمود صیدانلو/ ريیس فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی

بودجه فدراسيون اتومبيلراني ۵۵ ميليون تومان است و من در حال پیگیری هستم که علت تخصیص این مبلغ چه بوده است. شاید شاخص‌ها و دلایل خاصی دارند؛ البته در سال های گذشته نیز بودجه زیادی از کمیته المپیک نمی‌گرفتیم و بودجه ما زیر ۱۰۰میلیون بود. به نظرم امسال بحث ورزش‌های المپیکی و آسیایی مطرح بوده اما به هرحال قرار است در این مورد با ریاست و دبیر کمیته ملی المپیک صحبت کنم. بودجه‌ای را نیز براساس برنامه‌هایی که خواهیم داشت، از وزارت ورزش دریافت می‌کنیم.

سال گذشته مبلغی در حدود یک میلیارد و۲۰۰میلیون از وزارت ورزش دریافت کردیم اما امسال هنوز مشخص نیست چقدر به ما اختصاص می‌دهند. اینکه افزایش خواهد داشت یا خیر، دست وزارت ورزش است و ممکن است بر اساس اعتباراتش و با توجه به افزایش نرخ تورم، بودجه ما نیز درصدی افزایش داشته باشد. بودجه هایی که به ما تعلق می گیرد، بودجه پایه و حمایتی خوبی است اما با توجه به اینکه هزینه های ما خیلی فراتر از این بودجه هاست و این مبالغ کفاف کار ما را نمی دهند، با توجه به شرایط و ظرفیت های‌مان، مکانیزم هایی مانند برگزاری مسابقات مختلف داریم که به درآمد زایی برسیم و بتوانیم هزینه های فدراسیون را تامین کنیم. سال گذشته ما نزدیک به پنج میلیارد، چه نقدی و چه غیر نقدی، هزینه داشتیم و امسال نیز با توجه به شرایط اقتصادی، بدون شک هزینه های برگزاری مسابقات بیشتر خواهد شد.

از مخاطب و اسپانسر كمك مي‌گيريم

سيد محمود میرنوری/ دبیر فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی

كمبود بودجه و مشكلات مالي،‌ اتفاقي است كه همه با آن دست و پنجه نرم مي‌كنند. اين شرایط را همه فدراسیون ها دارند و باید با آن کنار آمد؛ البته این بودجه از جانب کمیته ملی المپیک است و از طرف وزارت ورزش نیز مبلغی در حدود یک میلیارد به ما تعلق خواهد گرفت. هرچند که آن مبلغ نیز خیلی بالا نیست اما به هرحال بخشی از هزینه‌های ما را تامین خواهد کرد. هر سال وزارت ورزش طبق تفاهمنامه‌ای که می‌نویسد، اين بودجه را حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد افزایش می‌دهد. ما به جز این بودجه‌ها منابعی داریم تا بتوانیم درآمدزایی و هزینه‌های فدراسیون را پرداخت کنیم. به عنوان مثال مانند آنچه در همه جای دنیا مرسوم است، از ورزشکاران حق عضویت دریافت می کنیم.

درواقع بخشی از درآمد را از مخاطبان کوهنوردی در دوره‌های آموزشی و موارد دیگر تامین می‌کنیم که این روش توسط کشورهای صاحب نام کوهنوردی نیز اجرا می شود. پولی که از مخاطب گرفته می‌شود، در اصل برای خود مخاطب و در مسابقات خرج خواهد شد؛ البته مبلغ آن زیاد نیست و شاید حتی از بودجه‌ای که به ما تعلق می‌گیرد هم کمتر باشد اما به هرحال قسمتی از هزینه‌ها را تامین می‌کند. بخش از هزینه ها را نیز توسط اسپانسر تامین می‌کنیم. برای مثال سال گذشته اسپانسر کمک خوبی به ما کرد تا مسابقات آسیایی سنگ نوردی را در تهران برگزار کنیم. در کل درآمد ما قابل قیاس با ورزش‌های دیگر نیست اما سعی کرده ایم با روش کشورهایی مانند فرانسه، سوییس، آلمان و اتریش که از ورزشکاران برای خدمات مختلف یا شرکت در دوره های آموزشی حق عضویت می گیرند، کار کنیم.

من كه در دوره آموزشی‌اي در فرانسه شرکت کردم، ابتدا یک حق عضویت ۵۰ يورويي به فدراسیون فرانسه پرداخت کردم و پس از آن توانستم در دوره شرکت کنم. یعنی هزینه دوره آموزشی، سوای حق عضویت بود. ما نیز سعی کردیم با مبالغ کم این روش را در دوره‌های مختلف مربیگری داشته باشیم؛ البته این درآمد آنچنانی نیست اما می‌توانیم برای رشد و پیشرفت ورزش‌های صعودی از آن کمک بگیریم. ما دو نوع اعزام داریم. مسابقات قهرمانی جهان و قهرمانی آسیا، یک بخش است و مسابقات مسترکاپ که به نام جام جهانی برگزار می شود، بخش دیگر است. فوتبال هر چهارسال، یک جام جهانی دارد اما در سنگنوردی یا یخ نوردی می توان گفت هر سال، ۲۱ جام جهانی داریم. در همه جای دنیا، ورزشکارانی با هزینه شخصی در مسابقات مسترکاپ شرکت می‌کنند.

حتی در مورد مسابقات قهرمانی جهان یا آسیا نیز در بیشتر موارد فدراسیون‌ها پولی پرداخت نمی کنند و این باشگاه ها و ورزشکاران هستند که هزینه های لازم را می پردازند اما ما در مسابقات قهرمانی جهان یا آسیا، هزینه ها را به صورت کامل تقبل می‌کنیم و در برخی مسابقات مسترکاپ یا آزاد نیز این کار را انجام می‌دهیم. فدراسیون که هیچ، حتی وزارت ورزش نیز توان این را ندارد که در عرض ۶ یا ۷ ماه به ۲۱مسابقه پشت سر هم ورزشکار اعزام کند و هزینه تیم ها را بپردازد. واقعیت این است که با این بودجه ها کارمان سخت است اما تلاش می‌کنیم با مدیریت مسائل مالی، امور را پیش ببریم و برنامه‌های‌مان را اجرا کنیم تا سکوهایی را که در اختیار داشتیم، حفظ کنیم و آن‌ها را ارتقا بدهیم.