همراه با دختران ملی‌پوش بسکتبال ایران از کاراته تا استادی در دانشگاه

به گزارش ایسنا، سعیده علی، گلاره کاکاوندپور و دلارام وکیلی از نام‌های آشنای بسکتبال بانوان ایران هستند. این روزها این سه دختر ایرانی جرقه امید را در دل بسیاری از دوستداران بسکتبال و بانوان علاقمند به بسکتبال روشن کرده‌اند.

اوج هیجان بسکتبال بانوان ایران در سال‌های گذشته نیز مربوط به زمانی است که این سه بسکتبالیست به همراه مربی خود فرانک طیاری و شادی نجفی دیگر بازیکن تیم به تورنمنت بسکتبال سه نفره ترکمنستان اعزام شدند. این تیم کاری کرد که فدراسیون بسکتبال نتوانسته بود در طی سال‌های گذشته انجام دهد. آن هم حضور ملی پوشان دختر بسکتبال ایران در یک رویداد برون مرزی.

بعد از حضور این تیم در ترکمنستان در ابتدا قرار بود فدراسیون بسکتبال این تیم را به دلیل حضور بدون اجازه شورای برون مرزی به کمیته انضباطی بکشاند و همین امر باعث شد وزیر ورزش و جوانان به موضوع ورود کرده و در حمایت از جامعه بسکتبال بانوان نامه‌ای خطاب به رئیس فدراسیون جهانی ارسال کند، نامه‌ای که سرآغاز نگاه متفاوت به بسکتبال بانوان را رقم زد.

فدراسیون جهانی بسکتبال در اردیبهشت ماه سال جاری تصمیم نهایی خود را در رابطه با مجوز قطعی حجاب بانوان در بسکتبال صادر خواهد کرد. برای بررسی آخرین وضعیت بسکتبالیست‌های دختر ایرانی و شرایط پیش روی این رشته ورزشی، ۳ دختر تاثیرگذار بسکتبال بانوان ایران، مهمان گروه ورزش خبرگزاری دانشجویان ایران شدند.

گلاره با ۳۲ سال سن و  ۱۸۰ سانتی متر، سعیده با  ۳۱ سال سن و ۱۷۰ سانتی متر و دلارام با ۲۵ سال و ۱۸۴ سانتی متر قد هر سه بسکتبال را از ۱۰ سالگی آغاز کرده‌اند، هر سه بازیکن گاز تهران و هر سه دانشجوی رشته تربیت بدنی هستند.

گلاره متولد کرمانشاه و در مقطع کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی تحصیل کرده است و در حال حاضر استاد دانشگاه تربیت بدنی واحد آزاد است و مشغول تدریس بسکتبال است و پس از اتمام مقطع دکتری به تدریس دروس تئوری نیز روی خواهد آورد. کاکاوندپور نیز همچون سعیده علی ۱۱ سال عضو تیم ملی بسکتبال بانوان است.

سعیده علی نیز متولد گنبد و اصالتا آذری زبان است. او نیز ۱۱ سال سابقه حضور در اردوهای تیم ملی و دارای مدرک کارشناسی ارشد جامعه شناسی ورزش است.

کوچکترین عضوِ تیم ملی ایران نیز "دلارام وکیلی" است که اهل تهران بوده و همچون سعیده و گلاره از ۱۰ سالگی وارد بسکتبال شده و دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی ورزش است.

آنچه در ذیل می‌خوانید مشروح گفت‌وگوی ایسنا با دختران شایسته بسکتیال ایران است:

کاراته را ادامه می دادم قطعا یک اتفاقی رخ می داد

سعیده علی: در ابتدا کاراته کار می‌کردم، یک بار در یک دعوا (خیلی جدی نبود) با خواهرم زدم پای چشمش. از آن روز به بعد پدرم گفت دیگر نمی‌شود کاراته کار کنی. ولی اگر می گذاشت حتما یک مدال جهانی در کاراته می گرفتم (با خنده)، می‌دانم اگر کاراته را ادامه می‌دادم حتما یک اتفاق خوب برای من رخ می‌داد. با بسکتبال بیگانه نبودم چرا که مادر و خواهرانم بسکتبالیست بودند و من نیز در سالن به همراه آنها حاضر می‌شدم و نسبت به بسکتبال شناخت داشتم، به همین دلیل بسکتبالیست شدم. پشیمان نیستم و اگر ۱۰ بار دیگر هم به دنیا بیایم باز بسکتبال را انتخاب خواهم کرد.

گاهی با خود می‌گفتم که ای کاش یک اتفاق خوب در بسکتبال رخ می‌داد، بسیاری از رشته‌ها را شاهد بودیم که رقابت‌های برون مرزی داشتند و در مسابقات رسمی بین المللی شرکت می کردند، ولی هیچ اتفاقی برای بسکتبال نمی‌افتد و این شرایطِ بسیار سختی برای ما بود. یا زمانی که برای تمرین به آکادمی می‌رفتیم با حسرت ملی پوشان سایر رشته ها را می دیدیدم که با انگیزه برای تیم ملی تمرین می‌کردند و ما برای خود تمرین می کردیم و هیچ انگیزه خاصی نداشتیم. اما خدا را شکر که در چند وقت اخیر خبر های خوبی از بسکتبال شنیدیدم و به آینده امیدوار هستیم.

سعیده علی

​به آینده امیدوارم

گلاره کاکاوندپور: در رشته‌های دیگر دوستان صمیمی داریم که همیشه در حال اعزام هستند و در اخبار ورزشی به غیر از بسکتبال، همیشه یک خبر اعزام از رشته های مختلف می‌توان شنید. در اکیپ باقی‌مانده از ملی پوشان قدیمی با وجود اینکه دوران بسیار بدی را داشتیم ولی خداراشکر توانستیم با انگیزه کنار هم بمانیم، به آینده امیدوار و از اتفاقات اخیر خوشحال و انگیزه ما کمی بیشتر شد و منتظر جلسه نهایی فیبا هستیم.

دلارام وکیلی: شرایط بسیار سختی را داشتیم ولی همیشه یک امید در دل داشتیم که بالاخره یک روز یک اتفاق خوب خواهد افتاد.

گلاره کاکاوند پور

هدفی از سفر به ترکمنستان نداشتیم

سعیده علی: از رفتن به تورنمنت ترکمنستان هدف خاصی نداشتیم و فقط می خواستیم بازی کنیم و یک تجربه بازی بین المللی کسب کنیم. اصلا فکر نمی‌کردیم بعد از رفتن ما به ترکمنستان این اتفاق ها رخ دهد و این‌قدر خبر ساز شویم، برای ما تجربه بازی برون مرزی مهم بود.

دلارام وکیلی: من نیز اصلا فکر نمی کردم که اعزام ما اینقدر خبر ساز شود چرا که سال های گذشته در رقابت های دانشجویی شرکت می کردیم البته این مسابقات شباهت زیادی به آن ها نداشت ولی تقربیا مانند هم بود.

دلارام وکیلی

بسکتبال سه به سه قزاقستان نخستین اعزام رسمی ما بود

سعیده علی: تورنمنت بسکتبال سه به سه در قزاقستان نخستین اعزام رسمی ما بود. بسکتبال سه به سه بسکتبالی است که در یک زمین با یک حلقه بازی می‌شود و هر تیم سه بازیکن در زمین دارد و یک بازیکن بیرون از زمین و تعویض ها نامحدود است. تایم بازی سه به سه از بسکتبال کلاسیک کم تر است و بازی در ۱۰ دقیقه تمام می شود یا اینکه هر تیمی قبل از اتمام ۱۰ دقیقه، امتیاز ۲۱ را کسب کند پیروز بازی می شود.

۳ امتیازی ها در سه به سه  ۲ امتیازی هستند و ۲ امتیازی ها و پنالتی ها یک امتیازی است. بسکتبال سه به سه بسیار از بسکتبال کلاسیک پویا تر و از سرعت بیش تری برخوردار است، تایم حمله در بسکتبال کلاسیک ۲۴ ثانیه است در حالی که در سه به سه ۱۲ ثانیه است. رقابت های کشوری بسکتبال سه به سه بانوان نیز برای نخستین بار قرار است در کشور برگزار شود.

نسل جدیدی از بازیکنان در حال تزریق به تیم ملی هستند

گلاره کاکاوند پور: نسل جدیدی از بازیکنان جوان در حال تزریق به تیم ملی هستند. برای حضور در بازی های غرب آسیا من در تیم کوشا و سعیده و دلارام در آبادان به عنوان بازیکنان میهمان هستیم و در نخستین جلسه تمرینی خود با بازیکنان جوان کوشا حس بسیار خوبی داشتم چرا که بازیکنان بسیار جوان، پر انرژی و با انگیزه هستند و من آینده بسیار خوبی برای آنها می بینم. عمر قهرمانی یک روزی به پایان می رسد و من به همراه هم دوره‌ای های خود یک روزی از ورزش قهرمانی کنار می رویم و بسیار خوشحال هستم که تیم ملی پشتوانه قوی دارد که می تواند به تیم بزرگسالان تزریق شوند.

دلارام وکیلی: اگر مجوز قطعی حجاب تایید شود، نسل آینده بسکتبال جوان تر خواهد بود و من نیز جزئی از این جوانان هستم و از این بابت بسیار خوشحال هستم. بازیکنان کوشا از نظر تکنیک و تاکتیک از پتانسیل بالایی برخوردا هستند.

​ نخستین بار بود بازیکنان بسکتبال سه به سه بازی می کردند

سعیده علی: تا قبل از تایید مجوز قطعی حجاب کارچندانی ازسوی فدراسیون برای اعزام به مسابقات رسمی بر نمی آید چراکه تمام بازی ها غیررسمی است و ما تشنه حضور در یک رویداد رسمی هستیم. اگر زودتر اقدام می شد و در تورنمنت های بیشتری حضور پیدا می کردیم بسیار به نفع ما بود و شاید زودتر از این ها این اتفاقات اخیر برای ما رخ می داد.

در آینده اگر مجوز قطعی حجاب ما تایید شود نقش فدراسیون بسیار مهم تر و پررنگ تر خواهد شد هم از جهت اینکه مسئولیت بیشتری برای اعزام ها خواهد داشت و هم می تواند کمک کند تا تیم ملی هر چه زودتر خود را به سطح آسیا برساند چرا که بازیکنان ایران از نظر پتانسیل چیزی کم ندارند.

در مسابقات سه به سه تیم هایی حضور داشتند که در طول سال حداقل ۱۰-۲۰ تورنمنت شرکت می کردند و بسیار برای آنها عجیب بود که ما چطور می توانیم اینقدر خوب در کنار آنها بازی کنیم و این در حالی بود که در تیم اعزامی به قزاقستان تنها من تجربه بازی در ترکمنستان را داشتم و سایر بازیکنان نه تنها هیچ تجربه برون مرزی نداشتند، بلکه نخستین بار بود که بسکتبال سه به سه بازی می کردند.

در حقیقت تمام مربیان و بازیکنان داخل ایران چنین شرایطی را دارند چون هیچ گاه هیچ کسی در مسابقه ای حضور نداشته است و تنها من، گلاره و دلارام که به رقابت های غیر رسمی ترکمنستان رفته بودیم به همراه تیمی که به قزاقستان اعزام شده ایم، تجربه بازی برون مرزی در بسکتبال بانوان را داریم. از نظر پتانسیل بازی چیزی کم نداریم و تنها کم تجربه هستیم و این نیز به فدراسیون مربوط می شود که چقدر برای اعزام تیم ملی تلاش کند.

بالارفتن انتظارات از بسکتبال بانوان خارج از منطق است

گلاره کاکاوند پور: انتظار داشتن از تیم بسکتبال بانوان دور از علم است. بسکتبال بانوان نیز مانند سایر رشته های فوتبال و والیبال مردان که به رویدادهای مختلف اعزام می شوند نیاز به تجربه و بازی در رویداد های برون مرزی دارد. درست است که بسکتبال بانوان از پتانسیل بالایی برخوردار است ولی هیچ چیز جای تجربه را نمی‌گیرد و نیاز به حضور در رویداد های برون مرزی است.

سعیده می‌گفت در تورنمنت قزاقستان همان تیم هایی حضور داشتند که در تورنمنت ترکمنستان هم بودند و این بیسار جالب است که این تیم ها در اکثر تورنمنت ها شرکت می کنند و این باعث افزایش تجربه انها می شود. این که مثلا بخواهند انتظارات از ما بالا برود یک چیز خارج از منطق است و علم ورزش زیر سوال می‌رود. ما باید اعزام شویم و در بازی‌ها حضور داشته باشیم تا کم کم مراحل طی شود و پس از کسب تجربیات، در آسیا حرف برای گفتن داشته باشیم.

دلارام وکیلی: دقیقا همین است. انتظارات بالا از تیم داشتن، منطقی نیست. در حال‌ حاضر تیم‌های والیبال و فوتبال بسیار در مسابقات حضور داشتند و مقام‌ خاصی را نیز کسب نکردند. شاید در بین هفت تیم حاضر در یک رویداد، ششم یا هفتم شدند. ما نیز باید در مسابقات بسیاری شرکت کنیم تا تجربیاتمان بالا برود و بتوانیم جزو چهار تیم قرار گیریم.

مسی، بازیکن محبوب دو بسکتبالیست

سعیده علی: من تا حدودی رشته‌های دیگر را دنبال می‌کنم و پیگیر فوتبال‌های داخلی و خارجی هستم. طرفدار تیم تراکتورسازی هستم و پس از آن پرسپولیس. قهرمانی تیم مان را نیز تبریک می‌گویم. در تیم‌های خارجی نیز طرفدار رئال مادرید و از تیم‌های انگلیسی نیز بازی های چلسی را دنبال می کنم. با این که طرفدار رئال مادرید هستم اما مسی بازیکن محبوب من است و این  کمی عجیب است.

گلاره کاکاوند پور: فوتبال را خیلی دنبال نمی‌کنم. بیشتر طرفدار تیم رئال مادرید و راموس هستم. از تیم‌های داخلی نیز طرفدار تیم خاصی نیستم. استقلال را بیشتر از پرسپولیس دوست دارم، ولی طرفدار آتیشی استقلال نیستم.

دلارام وکیلی: من نیز فوتبال‌های داخلی و خارجی را دنبال می‌کنم و پرسپولیسی هستم. از طرفداران تیم بارسلونا هستم. رقابت‌های NBA را نیز دنبال می‌کنم و گاهی بسکتبال داخلی را دنبال می‌کنم. مسی نیز بازیکن محبوب من است.

​فرنوش شیخی از دوستانم است

سعیده علی: عباسعلی در رقابت‌های سوپر لیگ در بازی آخر حضور داشت و بیشتر دوستی او با بازیکنان کوشا بود و من نیزیک دوستی دوری را با او دارم. با بازیکنان والیبالیست مانند فرنوش شیخی نیز ارتباط دوستی دارم.

گلاره کاکاوند پور: من نیز چون در دانشگاه تهران مرکز تدریس می‌کنم، بیشتر  ملی‌پوشان از دوستان من و یا از شاگردانم هستند. اما به تماشای بازی‌های لیگ سایر رشته‌ها نرفته‌ام.

برای نخستین بار بود که رییس فدراسیون در سالن حضور داشت

سعیده علی: بازی نمادین شرایطش فرق می‌کرد و  برای نخستین بار بود که در طول اینت سال‌ها رییس فدراسیون در سالن حضور داشت.

دلارام وکیلی:  در بازی نمادین احساس می‌کردم  که بار سنگینی بر روی دوشم است به همین دلیل کمی استرس داشتم. بازی برای ما و نسل آینده  بسکتبال بود و حس غریبی در بازی حکم فرما بود که تجربه آن را در رقابت های سوپر لیگ نداشتیم. چندین سال است که در سوپر لیگ بازی می کنیم و برای ما عادی شده است اما در بازی نمادین حس عجیبی داشتیم و بسیار بهتر از آن روز می توانستیم ظاهر شویم.

گلاره کاکاوند پور: حس بسیار خوبی داشتم، اصلا استرس نداشتم و بیشتر حس هیجان بود. خیلی خوشحال بودم که بعد از تمام اتفاقاتی که در گذشته رخ داده بود ما نخستین گروهی هستیم که تجربه چنین بازی را در حضور نماینده فیبا و رئیس فدراسیون داشتیم. این بازی برای من بسیار مهم بود چون برای بسکتبال بانوان بسیار مهم بود و  برد و باخت اصلا مهم نبود.

یک بازی نمادین بود که خیلی جدی و رسمی نبود به همین دلیل خیلی بازی را جدی نگرفتیم و تنها حس بد همین بود که پس از بازی گفتیم ای کاش بازی را جدی تر می گرفتیم اما بازیکنان کوشا بازی را جدی‌تر گرفته بودند. نمی‌توان گفت حضور نماینده فیبا یا رئیس فدراسیون تاثیرگذارتر بود، چون ما خیلی تجربه حضور در بین خبرنگاران و عکاسان مرد را نداشتیم.

​پدرم هنوز نتوانسته بازی‌ام را از نزدیک ببیند

دلارام  وکیلی:  چه خوب می‌شود اجازه دهند از این پس عکاسان و خبرنگاران مرد در سالن حضور داشته باشد تا شاید شرایط کمی عادی تر شود. حضور رییس فدراسیون، حضور لوبو، تماشاگران زیاد، خبرنگاران و عکاسان همه چیز دست به دست هم داده بود تا جو کمی فرق کند. خانواده‌های درجه یک اگر بتوانند در سالن حضور داشته باشند خوب می‌شود. اگر در ابتدا بگویند که همه می‌توانند در سالن حضور داشته باشند، نمی‌شود، اما می‌توانند یک کارت به ما بدهند که به افراد خانواده‌ درجه یک بدهیم تا با آن در سالن حضور داشته باشند. این طور نباشد که همه از بیرون بخواهند در سالن حضور داشته باشند.

گلاره کاکاوند پور: بسیار جالب است که در بازی‌های خارج از کشور که در سالن حاضر می شویم، مردهای کشورهای دیگر می‌توانند بیایند و بازی ما را ببینند  ولی پدر من تاکنون نتوانسته بازی من را از نزدیک ببیند.

حضور خانواده ها در ورزشگاه به پیشرفت ما کمک خواهد کرد

سعیده علی: حضور خانواده‌ها در ورزشگا ها در روند پیشرفتمان کمک خواهد کرد به خاطر این که در بازی‌های خارج از کشور مردها در سالن حضور دارند. در واقع شاید این اتفاق باعث شود تا شرایط برای ما خیلی بهتر شود و یک چیز عجیب و غریبی برای ما نباشد و این می‌تواند خیلی به ما  در بازی‌های خارج از کشور کمک کند. 

لباس جدید بسیار نرمال است

سعیده علی: لباس جدید بسیار خوب است، مانند  لباس بسکتبال است و هیچ فرقی ندارد و فقط پوششی که بر سرمان است کمی ما را متفاوت می‌کند. چون ما قبلا با شلوار و بلوز بازی می‌کردیم هم خیلی برای ما سخت بود و هم خیلی از لباس بسکتبال دور بود و هر کسی که می دید می‌گفت که اینها چه پوشیده‌اند و برای آنها بسیار عجیب بود، ولی لباس جدید شبیه لباس بسکتبال است و به نظر من بسیار نرمال است.

​تماشاگر کم است

گلاره کاکاوند پور: در رقابت های بسکتبال مردان نیز تماشاگر کم است  و سالن پر نمی شود، در مسابقات مهم بانوان که بازی‌های قشنگی است، سالن پر می‌شود، اما در رقابت‌های پسران خیلی سالن پر نمی‌شود. یک مشکل جدی این است که سالن آزادی که محل برگزاری رقابت‌های مهم ما است خارج از شهر قرار دارد و به ما قول داده بودند که یک سالن برای بسکتبال،  تقریبا در مرکز شهر تاسیس کنند که تا به حال این اتفاق نیفتاده است. شاید حضور در سالن آزادی برای بانوان کمی سخت باشد، اگر یک سالن در مرکز شهر و نزدیک باشد بسیار تاثیرگذار است.

سعیده علی: در کل تماشاگر کم است و مرد و زن هم ندارد، فکر می‌کنم مشکل چیز دیگری است. تبلیغات بسیار کم است و آن‌قدر نیست که بخواهد تماشاگران جذب بازی شوند و سالن‌ها پر شود.

سعیده مغز تیم است

سعیده علی: من روز بازی متوجه شدم که نمی‌توانم در بازی نمادین حضور داشته باشم. ساعت ۱۰ که بازی شروع می‌شد من برای گرفتن ویزا در راه سفارت بودم. بسیار سخت بود چرا که  سالیان سال است که با بازیکنان تیم هم تیمی هستم و از سوی دیگر نیز من خود را برای این بازی آماده کرده بودم و برایم بسیار  مهم و تاثیرگذار بود.

به من گفتند که نیستی و کاری هم از دستم بر نمی آمد، بازی ملی بود و تمام هدف ما حتی در این بازی نمادین به خاطر این بود که بتوانیم در بازی ملی شرکت کنیم. در راه فرودگاه پیگیر بازی بچه‌ها بودم. وقتی متوجه شدم که تیم عقب است ناراحت شدم  که  چرا در بازی حضور ندارم.

گلاره کاکاوندپور: تیم ما به سعیده بسیار تکیه می‌کنند چون او  مغز تیم است و تاکتیک‌های تیم را اعلام می‌کند. در کل او  مدیر تیم  و امتیاز آور و از بازیکنان تاثیرگذار است. زمان هایی که تیم عقب است سعیده عامل روحیه تیم است.

​قهرمان سوپر لیگ روز آخر مشخص شد

گلاره کاکاوندپور: بسکتبال لیگ منظمی دارد و نمی‌توان بی انصافی کرد. از اینکه بازی برون مرزی نداریم ناراحت هستیم و همیشه نسبت به فدراسیون اعتراض کرده‌ایم اما زمانی که لیگ خود را با سایر رشته‌های ورزشی دیگر مقایسه می کنیم متوجه می‌شویم مسابقات بسیار منظم تر برگزار می شود و سطح بسیار بالایی نیز دارد. حضور بازیکنان خارجی باعث پویایی لیگ شده است.

دلارام وکیلی: به دلیل اینکه دوره گذشته قهرمان سوپر لیگ شده بودیم سال ۹۵ نیز توقع قهرمانی از تیم گاز را داشتند و همین فشاری را بر تیم وارد کرده بود. رقابت تیم ها امسال در سوپر لیگ نیز بسیار بیشتر از سال های گذشته بود و قهرمان در روز آخر رقابت ها مشخص شد و این باعث شده بود لیگ از سطح کیفی بالاتری برخوردار باشد.

اسپانسرها رغبتی به حضور در ورزش بانوان ندارند

دلارام وکیلی: وضعیت اسپانسرها در لیگ بانوان نسبت به مردان خوب نیست ولی به نوبه خود خوب است.

گلاره کاکاوندپور: سقف قراردادها را نمی دانیم، ولی در کل ‌اسپانسرها بسیار ضعیف هستند و اسپانسرهای مالی خیلی رغبتی به حضور در ورزش بانوان ندارند  چون تبلیغی برای آنها نیست.

سعیده علی: همه تیم ها در سوپر لیگ با بازیکنان  قرار داد مالی می‌بندند و باید این قرارداد را داشته باشند ولی ممکن است مبلغ قرار داد صد هزار تومان باشد چرا که  همه تیم ها اسپانسر ندارند و حمایت از برخی از تیم ها در حد امکانات پرواز، هتل، ورودی مسابقات و... باشد.

شرایط در چهار و پنج تیم نخست سوپر لیگ نسبتا بهتر است. اسپانسرها می توانند از نظر مالیاتی تخفیف بگیرند مخصوصا امسال که بخشودگی مالیاتی برای اسپانسرها در نظر گرفته شده است و به احتمال زیاد در مجلس نیز تصویب شود که این بسیار به نفع اسپانسر ها خواهد بود، چون به جای اینکه سه میلیارد مالیات بدهند با مبلغ پانصد و حتی سیصد میلیون از یک تیم ورزشی بانوان حمایت کنند و شامل بخشودگی مالیاتی شوند.

مربیان بسکتبال خانه نشین شده‌اند

سعیده علی: دانش مربیان ایرانی خوب است. هادوی در ایران از بهترین مربیان داخلی است که از نظر علمی در سطح بسیار بالایی قرار دارد و هیچ احساس نیازی نداریم که مربی خارجی بخواهیم چون برای شروعِ روند، مربیان ایرانی  بهترین گزینه هستند. مربیان خوب بسیار داریم و کلینیک های بسیار خوبی برگزار شده  است که مربیان حضور داشتند اما فضا برای مربیان فراهم نشده است که بخواهند تجربه کسب کنند.

در تورنمنت قزاقستان نایبی مربی تیم بود که  از گذشته او  را می شناختم چون در قزوین پنج سال بازیکن او بودم و سال ها سرپرست تیم ملی بود اصولا خیلی با او راحت هستم و بسیار تمرین دهنده خوبی است.

سفر ما به قزاقستان بعد از تعطیلات عید نوروز بود و آمادگی خوبی نداشتیم چون بسیار غافلگیر شده بودیم و همه چیز دقیقه نود اتفاق افتاد،  یک اردوی حدود شش روزه قبل از اعزام در قزوین داشتیم که تمرینات نایبی بدن بازیکنان را به یک آمادگی نسبی رساند. همیشه  در کنار نایبی بسیار ریلکس و آرام هستم.

گلاره کاکاوندپور: مربیان بسیار خوبی داریم اما به دلیل اینکه تیم ندارند چندین سال است که در خانه نشسته اند چون اسپانسر نیست و تیمی ندارند.  هادوی خوب می تواند تیم ملی را پوشش دهد چون هم علم آن را دارد و هم ملی پوشان با او هماهنگ هستند.

خود هادوی هم تجربه بازی برون مرزی ندارد و باید در رویداد های برون مرزی خودش را محک بزند. اما هستند مربیانی در لیگ و حتی در خانه ها که تیم ندارند و هرچه تعداد مربیان بالا رود به نفع بسکتبال بانوان است. من نیز در ابتدا با مربی ایرانی موافق هستم مانند این است که بازی برون مرزی نبوده باشد و علی را خط بزنند. مگر در ابتدا سعیده محک خورده که خط زده شود، مربی نیز همین شرایط را دارد هادوی که چندین سال است در کنار تیم ملی بوده، بی انصافی است در صورت فراهم شدن شرایط کنار گذاشته شود.

هادوی همیشه در کنار تیم ملی بوده است و بازیکنان را از بی انگیزگی در آورده است چرا که هادوی در کنار اینکه یک بسکتبالیست حرفه ای بوده و یک مربی است، یک روانشناس بسیار خوب است و این  بی انصافی است اگر در صورت فراهم شدن بستر یک سری از افراد را حذف کنیم و افراد دیگر را جایگزین کنیم در ابتدا هادوی باید خود را محک بزند.

دلارام وکیلی: اگر انگیزه‌ای برای مربیانی که در خانه هستند به وجود آید آنها  می‌توانند توانایی های خود را نشان دهند. چون در حال حاضر انگیزه‌ای ندارند و قرار نیست در رده ملی فعالیت داشته باشند ترجیح می دهند در خانه بمانند یا اینکه شغل دیگری را انتخاب کنند. استارت می تواند با مربی داخلی باشد و در کنار آن از مربی خارجی استفاده کرد، حتی مربی بدنساز و یا اینکه در کنار سرمربی ایرانی از یک مربی خارجی استفاده شود. در حال حاضر هادوی سرمربی تیم ملی، بسیار از نظر سطح علمی بالاست ولی شرایط فراهم نبوده که خود را محک بزند می توانند استارت با هادوی باشد و نتیجه دیده شود و بعد از آن تصمیم گیری شود.

​در بسکتبال سه به سه مشکل حجاب وجود ندارد

سعیده علی: حضور در تورنمنت های بسکتبال سه به سه بسیار راحت تر است، تورنمنت های بیشتری برای آن برگزار می شود و با حجاب نیز مشکلی ندارد. من خودم بسکتبال کلاسیک را بیشتر دوست دارم چون یک حس و حال دیگری دارد و سه به سه بیشتر جنبه تفریحی دارد. بسکتبال سه به سه بسیار می تواند به حضور بسکتبالیست ها در رویداد های بین المللی کمک کند.

در دو تجربه حضور خود در رقابت های سه به سه، نماینده فیبا حضور داشته است و نماینده فیبا انعکاس بهتری خواهد داشت تا اینکه ما در یک بازی دوستانه شرکت کنیم و فیلم و عکس بازی ها را برای فدراسیون جهانی ارسال کنیم. زمانی که نماینده فیبا حضور دارد، فدراسیون جهانی بسکتبال  بهتر می‌توانند تصمیم گیری کند. از بازی ما نیز بسیار استقبال کردند و از اینکه ما با حجاب بازی کردیم دوست داشتند. بازی ایران و روسیه نیز بهترین بازی تورنمنت قزاقستان شد.

گلاره کاکاوند پور: بسکتبال سه به سه همانطور که در سایر کشور ها  توانسته علاقمندانی داشته باشد در ایران نیز می تواند ولی بستگی به این دارد که چقدر شرایط آن فراهم شود چرا که زمین و توپ آن کاملا با بسکتبال کلاسیک تفاوت دارد و هزینه زیادی نیز دارد. علاقه نخست من بسکتبال پنج نفره است.

بازیکنان خارجی خوبی در سوپر لیگ هستند

سعیده علی: برخی از بازیکنان خارجی خوب هستند و برخی نیز صرفا به دلیل اینکه خارجی هستند در لیگ حضور داشتند. البته تیم ها نمی‌خواهند به صرف خارجی بودن آنها را در اختیار بگیرند اما شاید به دلیل اینکه تحقیق خوبی نداشتند و رزومه خوبی ندارند، بازیکنان خوبی را در اختیار نگیرند.

در این سالها بازیکنان خوبی در ایران بوده اند. لیگ ما شاهد حضور بازیکنان درجه یک و حتی درجه دو که خیلی سطح بالایی نسبت به ما دارند بوده است. استراتژی تیم گاز این است که بازیکن خارجی در اختیار نمی گیرد و ترجیح می دهد تیم با بازیکنان ایرانی بازی کند و این نظر مسئولان باشگاه است ولی زمانی که من در تیم قزوین بازی می کردم هر سال بازیکنان خارجی خوبی در تیم بودند حتی دو تن از بازیکنان در کمپ هایی که برای WNBA بوده حضور داشتند و تمرین کرده بودند.

بازیکن خیلی بدِ رو به پایین شاید در حد یک الی دو بازیکن باشد که خیلی فرصت بازی هم پیدا نکردند و از تیم جدا شدند. معمولا بازیکنان خارجی، خیلی خوب یا در حد متوسط هستند. من زمانی که کنار هم تیم هایی خارجی خودم بازی می کردم احساس می کردم تکنیکم تغییر کرده است. بازی در ایران نیز برای بازیکنان خارجی جذابیت داشته است که با حجاب حضور داشته اند و باز ی کردند اگر جذابیت نداشت حداقل در کشور های عربی که پول بیشتری می دهند بازی می‌کردند.

گلاره کاکاوند پور: سطح بازیکنان خارجی خوب بوده و مهارات بالایی دارند اما به گونه ای نبوده است که ما نتوانیم آنها را مهار کنیم و خیلی از نظر سطح فنی از ما بالاتر باشند.

بسکتبالیست ها قشر تحصیل کرده ای هستند

گلاره کاکاوند پور: بسکتبال اولویت نخست زندگی من است. در کل  قشر بسکتبالیست ها افراد تحصیلکرده و با سوادی هستند و این حس بسیار خوبی است که اگر روزی بسکتبالی نباشد حداقل تحصیلات خود را ادامه داده‌ایم. نمی دانم این به خاطر فضای بسکتبال است یا خیر.

متاسفانه در بسیاری از رشته ها دیده ام که افراد به قدری تک بعدی می شوند که درس خود را کاملا کنار می گذارند. بسیاری از خانواده ها زمانی که پرس و جو می‌کنند اگر فرزندشان به سمت بسکتبال کشیده شود از درس خود غاقل نمی شود می‌گوییم ما افرادی را داریم که دانشجوی دکتری هستند و در تیم ملی حضور دارند و این حس خوبی به خانواده ها می دهد. تک بعدی نبوده ام گاهی زمان داشته باشم کتاب می خوانم و به سفر می روم.

دلارام وکیلی: بیشترین دغدغه و اولویت نخست زندگی من بسکتبال است. ناخود اگاه درگیر ورزش هستیم.

سعیده علی: زمانی که درگیر ورزش حرفه‌ای می شوید ناخود آگاه به این سمت کشیده می شوید.  متاسفانه ما از آن دسته افرادی بودیم که امید آینده خود را برای بسکتبال گذاشته ایم. اغلب بسکتبالیست ها تحصیلات بالایی دارند.

فوتبال در تمام دنیا از سایر رشته متفاوت تر است

سعیده علی: فوتبال در تمام دنیا متفاوت تر از سایر رشته های ورزشی است. نمی‌شود فوتبال را با سایر رشته ها مقایسه کرد و اصلا این کار درست نیست، اما بسکتبال را با سایر رشته های ورزش ها مقایسه می کنم. فوتبال جدا از ماهیت ورزشی بودنش یک سری آیتم های دیگر را در کنار خود دارد که ورزش های دیگر آن را ندارند.

گلاره کاکاوند پور: رقم های فوتبالیست‌های ما با رقم سایر کشور ها قابل مقایسه نیست. من دوست دارم رقم قراردادهای ما نیز بالا برود. دوست دارم پول را ورزشکار بگیرد، هرچقدر که پول بگیرد نوش جونش، حالا چه فوتبالیست چه بسکتبال چه والیبالیست فرقی ندارد.

استقلال و اعتماد به نفس ممکن است ورزشکار را به بیراهه بکشد

سعیده علی: ورزشکار یک انسان است و هر انسانی در هر دوره ای از زندگی خود مخصوصا در دوران جوانی ممکن است گمراه شود و ورزشکاران چون در یک مرحله‌ای از زندگی خود از اعتماد به نفس بالایی برخوردار می‌شوند مستقل می‌شوند و این استقلال و اعتماد به نفس ممکن است در یک جاهایی ورزشکار را به بیراهه بکشد.

در واقع می توان گفت همه ی ورزشکاران دنیا می توانند به این سمت بروند، کما اینکه ورزشکاران حرفه‌ای را می شناسیم که به این سمت کشیده شده اند. مجموعه ای که ورزشکار در آن فعالیت می‌کند نیز بسیار می تواند تاثیر گذار باشد مثلا در کشور های دیگر مانند انگلیس باشگاهها بازیکن را به خدمت می‌گیرند و بازیکن به طور حرفه ای در باشگاه است و دیگر رها نمی شود. همه چیز تحت حمایت باشگاه است.

گلاره کاکاوند پور: این بسیار شخصی است و بیشتر به اصالت، خانواده بازیکن و عوامل دیگر بر می گردد. خانواده همیشه باید در کنارورزشکار باشد، همه ما انسان هستیم و ممکن است دچار خطا شویم. خانواده نباید فرد را به عنوان فردی که مستقل است رها کند و سپس باشگاه باید نظارت داشته باشد. در ایران باشگاه بخواهد مدام بازیکن را چک کند فرد نپذیرد و این  از فرهنگ ما نشات می گیرد.

​

و صحبت های پایانی سه ملی پوش بسکتبال بانوان ایران

گلاره کاکاوند پور : تشکر می کنم از خانواده ام. امیدوارم در این ماه خبرهای خوبی بشنویم. اینطور نباشد که تنها یک اتفاق خوب بیافتد و رها شود، سالها منتظر چنین اتفاقی بوده‌ایم پیگر آن باشند و دنبال کنند. یک سری از نسل های سوخته در این دوران کنار بروند و جوان ها بیایند و آینده خوبی برای آنها  رقم بخورد. همین انعکاس های خبری باعث شد وزیر از ما حمایت کند چون ما در خیابان هم که رد می شدیم یک سری از افرادی که می دانستند من بسکتبالیست هستم از اتفاق های ترکمنستان اطلاع داشتند.

دلارام: تشکر می کنم به خاطر حمایت و امیدواریم خبر های خوبی در آینده بشنویم.

سعیده علی: در این چند ماه گذشته فکر کنم در ۱۵ -۲۰ سالی که بسکتبال بازی می کنم هیچ گاه خبر بسکتبال بانوان به اندازه این شش ماه گذشته زیاد نبود و در راس آن، همه رسانه ها بودند. امیدوارم در آینده خبر های خوبی بشنویم.یک سری از افرادی که اصلا از ورزش خبر نداشتن از من راجع به  قضیه ترکمنستان می پرسیدند.