خطر تعلیق کشتی در چند ماه اخیر ورزش ایران را تحت‌تأثیر خود قرار داده بود تا این‌که جمعه‌شب بالاخره رأی نهایی اتحادیه جهانی کشتی درباره پرونده شکست عمدی کشتی‌گیر ایرانی مقابل نماینده روسیه برای روبه‌رونشدن با نماینده رژیم صهیونیستی اعلام شد. تعلیق‌نشدن کشتی ایران خبر خوشی بود که در نگاه اول نظر همه را به خود جلب کرد. با این حال، علیرضا کریمی به‌عنوان کشتی‌گیر و حمیدرضا جمشیدی به‌عنوان مربی به ترتیب ٦ماه و ٢سال محروم شدند. شاید مربی نه‌چندان مطرح تیم‌ملی کشتی آزاد امید را بتوان قربانی اصلی این ماجرا دانست. به همین بهانه با حمیدرضا جمشیدی همکلام شدیم. در ادامه مشروح گفت‌وگوی شهروند با مربی تیم‌ملی کشتی آزاد امید را می‌خوانید:
در رأی صادرشده از سوی اتحادیه جهانی کشتی، سنگین‌ترین جریمه برای شما در نظر گرفته شده است.
بله، همین‌طور است. با این حال من از یک بابت خوشحالم که کشتی ایران تعلیق نشد و آینده جوانانی که در این رشته زحمت می‌کشند، تحت‌تأثیر این اتفاق قرار نگرفت. حالا در بخش مربیگری اگر من نباشم، افراد دیگری هستند که می‌توانند به کشتی ایران خدمت کنند اما اگر کشتی تعلیق می‌شد، کشتی‌گیرانی که این روزها شبانه‌روزی تمرین می‌کنند، از حضور در مسابقات مهمی محروم می‌شدند. با این‌که از محرومیت خودم ناراحت هستم اما از نظر من مهم این بود که کشتی با محرومیتی مواجه نشود که خدا را شکر اتفاق بدی رخ نداد.
در چند ماه اخیر همه تصور می‌کردند اگر محرومیتی هم در کار باشد، گریبان علیرضا رضایی را به‌عنوان سرمربی تیم بگیرد.
شاید در نگاه عمومی این‌طور بود اما آن روز من مربی اصلی در کنار تشک بودم. علیرضا رضایی هم حضور داشت، اما من چلنج را داخل تشک انداختم و بعد از آن هم صحبت‌هایی کردم که باعث محرومیتم شد. آن صدایی که در فیلم منتشر شده، به علیرضا کریمی می‌گوید باید ببازی، صدای من است. من مسئولیت این کار را قبول کردم و الان هم اعتراضی ندارم.
در این چند ماه به‌ویژه بعد از اعلام این رأی برخی معتقد بودند در آن لحظه می‌شد تصمیم بهتری گرفت تا صدای شما به‌عنوان سند در فیلم ضبط‌شده نباشد؟
بهتر است کسانی این حرف را بزنند که خودشان را در آن شرایط تصور کنند. کشتی‌گیران آمریکا و اسراییل به صورت همزمان با مسابقه علیرضا کریمی و نماینده روسیه روی تشک بودند. هیچ‌کس فکر نمی‌کرد کشتی‌گیر آمریکایی در برابر نماینده اسراییل شکست بخورد اما دقیقا وقتی ٤ دقیقه و ٤٥ ثانیه از کشتی کریمی گذشته بود، مبارزه دیگر به اتمام رسید. در آن لحظه بهترین تصمیم این بود که کشتی‌گیر ما مقابل نماینده روسیه شکست بخورد. من هنوز هم معتقدم این بهترین تصمیم ممکن بوده، چون اگر نماینده روسیه بازنده می‌شد و بعد از آن کریمی مقابل کشتی‌گیر اسراییلی روی تشک نمی‌رفت و باعث حذف روس‌ها می‌شد، این پرونده ابعاد گسترده‌تری پیدا می‌کرد.
منظورتان این است که در آن صورت روس‌ها هم علیه کشتی ایران شکایت می‌کردند؟
بله، دقیقا همین‌طور است. اگر روس‌ها دستشان از مدال کوتاه می‌ماند، با توجه به نفوذی که در اتحادیه جهانی دارند، پیگیر این پرونده می‌شدند و در آن صورت می‌توانم بگویم تعلیق کشتی ایران قطعی بود.
با توجه به محرومیت ٢ساله به نظر می‌رسد شما قربانی اصلی این ماجرا شدید؟
شاید من قربانی شده باشم اما می‌گویم فدای سر ایران. با محرومیت من خطر تعلیق از سر کشتی ایران گذشت و علیرضا کریمی هم با محرومیت کوتاه‌مدتی مواجه شد. البته فدراسیون اعلام کرده پیگیری می‌کند تا محرومیت من هم کمتر شود.
در این مدت که از علیرضا کریمی توسط نهادهای مختلف تقدیر شد، از شما هم تقدیری به عمل آمد؟
خیر. در این مدت نه‌تنها از من توسط فردی یا نهادی تقدیر نشد، بلکه حتی کسی اسمی هم از من نبرد. همیشه مربیان مظلوم هستند و تمامی کاسه و کوزه‌ها سر مربیان شکسته می‌شود.
با توجه به محرومیت ٦ماهه آینده علیرضا کریمی را چطور ارزیابی می‌کنید؟
علیرضا در همان لهستان که این اتفاقات برایش رخ داد، ضربه بزرگی خورد. او صدای مرا روی تشک نمی‌شنید و مجبور شدم چلنج را داخل تشک بیندازم که یک اخطار هم گرفتم. او وقتی از زبان من شنید باید کشتی را واگذار کند، شوکه شد. یک‌بار هم کریمی سال ٢٠١٣ مدال جهانی را به همین شکل از دست داده بود و حالا هم نمی‌تواند در مسابقات قهرمانی آسیا و جام‌جهانی شرکت کند. با این‌که او به بازی‌های آسیایی و مسابقات جهانی می‌رسد، مسئولان باید بیشتر به فکر آماده‌سازی کریمی از نظر ذهنی باشند تا آمادگی خود را در این مدت حفظ کند.
- 15
- 3
