جاهای دیدنی مصر
قدیمی ترین تمدن های بشری مصر باعث شده تا این کشور، جاذبه های گردشگری پرشماری داشته باشد. هر کدام از این جاذبه ها در یک دوره زمانی خاص بوجود آمده و از جذابیت خاصی برخوردارست.
* کلیسای سنت کاترین:
در شبه جزیره سینا و بر روی کوه پایه کوه سینای مصر، صومعه ای تاریخی وجود دارد که به آن کلیسای سنت کاترین می گویند. ژوستینین یکم، امپراتور روم شرقی در سده پنجم( میلادی)، دستور ساخت این صومعه را دارد. صد خانوار از مردم والاش در رومانی بر فرمان ژوستینین یکم، برای نگهداری دیر کاترین مقدس به منطقه آمدند. هم اکنون کلیسای ارتدکس یونان و کلیسای ارتودکس شرقی به عنوان مالک این صومعه است. دیر کاترین مقدس در سال ۲۰۰۲ میلادی، به ثبت جهانی در میراث جهانی یونسکو رسید. سند آشتی نامه محمد که به پیامبر اسلام نسبت داده شده در کلیسای سنت کاترین وجود دارد و علی بن ابی طالب، این سند را نوشته است.
* اهرام ثلاثه کشور مصر:
اهرام ثلاثه که در شهر قدیمی جیزه از زمان مصر باستان برجای مانده ، اکنون در همسایگی شهر قاهره است. بنابر تحقیقات، در زمان چهارمین پادشاهی مصریان یا همان دودمان چهارم، این بناهای تاریخی بوجود آمد. در بین سه هرم شهر جیزه، بزرگ ترين هرم آن خوفو است و امروزه در جهان، تنها اثریست که از عجایب هفتگانه بجای مانده است. هرمهای دیگری در کنار خوفو قرار دارند که نام آن ها خفرع و مفرع است و سالانه در کشور مصر، توریست های بسیاری را به خود جذب کرده است.
* معبد کرناک:
با توجه به تخریب بنای معبد کرناک، هنوز هم طرفداران خاصی دارد. این بنا در جهان به عنوان بزرگ ترين سایت مذهبی باستانی شناخته میشود و دستاورد ترکیبی از نسل های بسیاری از سازندگان مصری را نشان میدهد. معابد کوچکتر محصور در خشکی، سه معبد اصلی مصر و چند معبد بیرونی واقع در ۲.۵ کیلومتری شمال اقصر درون معبد کرناک می باشد. فراعنه ی پادشاهی جدید( ۱۵۷۰- ۱۱۰۰ پیش از میلاد)، کارهای بسیاری بر روی این معبد انجام داده است. تالار ستون داری از مشهورترین ساختمان های معبد کرناک به شمار میرود که در ۱۶ ردیف، ۱۳۴ ستون بزرگ دارد.
* معبد ادفو:
معبد ادفو بعد از معبد کرناک، به عنوان دومین معبد بزرگ مصر به شمار میرود که متعلق به خدای هروس( ایزد عقاب نما) است. در سال ۲۳۷ قبل از میلاد، این معبد را سلطنت بطلمیوس سوم ساخت و بطلمیوس دوازدهم( پدر کلئوپاترای معروف)، تقریباً دو قرن بعد در سال ۵۷ پیش از میلاد، ساخت آن را تمام کرد. عناصر یونانی کمی بهمراه عناصر سنتی از معابد مصر پادشاهی جدید، در این معبد قرار دارد.
* خیابان معز قاهره:
خیابان معز، در مرکز شهر قاهره به طول حدود ۱ کیلومتر می باشد. در خیابان معز لدین الله که سنگ فرش شده ، بناهای اسلامی و مهم ترین مساجد قاهره واقع شده است. در این خیابان، صرفا عابرین پیاده می توانند تردد داشته باشند. مدرسه ی قلاوون یکی از جاذبه های این خیابان است که از بهترین نمونه های معماری مملوک به شمار می رود. در سال ۱۲۹۳ مدرسه ی قلاوون را ساختند و با استفاده از مرمر مرغوب، کاشی های زیبا، موزاییک و شیشه های رنگی دیدنی، فضای داخلی آنرا تزئین کردند. از این مدرسه به عنوان بیمارستان هم استفاده میشد. مسگران و دیگر صنعتگران کارگاه های کوچک در بازار خان الخلیلی از سفال، پارچه، ادویه و عطر در مغازه هایشان به فروش می گذارند. خیابان های گیج کننده ای در اطراف این بازار، وجود دارد که از معماری امپراطوری های اسلامی گذشته برخوردارست.
* ستون پومپی:
یکی از ستون های رومی که قدمت آن به دوران اسکندر برمی گردد و کاربرد بسیاری در جشن ها و پیروزی های بزرگ داشته، ستون پومپی نام دارد. در قسطنطنیه و در بیرون از پایتخت امپراطوری روم، نوع بزرگ تری از این ستون قرار داشته است. ارتفاع ستون پومپی حدود ۲۰ متر می باشد. مجسمه ای شبیه به یک شیر انسان نما با جثه ی عظیم در اطراف ستون پومپی قرار گرفته و بر جاذبه ی این مکان افزوده است.
* مسجد الازهر:
یکی از قدیمی ترین مساجد شهر مصر که از بهترین نمونه های معماری دوران فاطمیه ی قاهره به شمار میرود ، مسجد الازهر است که در سال ۹۷۲ میلادی ساخته شده است. در ضمن از قدیمی ترین دانشگاه های دنیا میتوان به این مسجد و مدرسه اشاره کرد. حتی امروزه دانشگاه الازهر در دنیای اسلام، به عنوان مهم ترین مراکز علوم دینی محسوب میشود. برای این که به صحن مرکزی بروید؛ باید در ابتدا کفش هایتان را در بیاورید. ورودی اصلی مسجد در وجه شمال غربی بنا قرار دارد. مدرسه ی El- Taibarsiya در سمت راست مسجد است که در سال ۱۳۰۹ محراب آن ساخته شد. چشم انداز زیبایی از پنج مناره ی بنا را میتوانید از صحن مرکزی ببینید. نمازخانه در کنار صحن مرکزی میباشد که وسعت آن به ۳ هزار مترمربع می رسد.
* کویر سفید:
کویر سفید از شگفت انگیزترین پدیدۀ طبیعی مصر به شمار می رود؛ منظره ی کوه های گچی در میان شن های خشک، مشابه سرزمین عجایب برفی است. چشم اندازهایش به مناظر فیلم های علمی تخیلی شباهت دارد؛ رنگ این تخته سنگ ها بطور چشمگیری سفید است و مانند قله های کوه، توده های یخ شناور دارد.
* آسوان:
آسوان، که از موقعیتی استراتژیک و دروازه تجاری متعلق به زمان مصر باستان، برخوردار است؛ در کنار رود بزرگ نیل و در بخش جنوبی مصر واقع شده است. از اماکن باستان شناسی این شهر می توان به مجموعه معبد فیلی و جزایر آجیلکیا در نزدیکی سد آسوان اشاره کرد. معبد ایسیس از بقایای بجامانده ی مجموعه فیلی محسوب میشود که قدمت آن به قرن چهارم پیش از میلاد برمیگردد. همچنین معبد Khnum که برای خاندان پادشاهی نسل سوم ساخته شده؛ در جزیره الفانتین قرار دارد. علاوهبراین ، میتوانید از تفریحات آبی به دلیل ساخت این شهر در کنار رود استفاده کنید.
* دره پادشاهان:
مصریان باستان، اهمیت بسیاری به مردگان خود میدهند و بر این باورند که مردگان به زندگی خود در دنیای پس از مرگ، ادامه می دهند. به همین خاطر بعد از مومیایی کردن پادشاهان و اشراف زادگان مصر، آن ها را در مقبره هایی بزرگ دفن میکردند و با کشیدن نقاشی هایی، دیواره های این مقبره ها را تزیین می کردند و در آن جواهرات و وسایل بسیاری را نگهداری می کردند. پادشاهان مصری در دره پادشاهان به مدت پانصد سال، مقبره های خود را می ساختند که دارای قدمتی ده تا پانزده هزار ساله است. امروزه در دره پادشاهان، حدود شصت و سه مقبره بزرگ و کوچک به نمایش گذاشته شده که به عنوان بخشی از فرهنگ و تاریخ کشور مصر محسوب میشود.
به دلیل این که درون مقبره های دره پادشاهان اشیای گران بها برجای می گذاشتند، در همان دوران توسط غارتگران به غارت برده میشد. از این رو حاکمان در سعی و تلاش بودند که به محفاظت از بقایای صاحبان مقبره ها تا جای ممکن بپردازند. به همین خاطر برای حفاظت بهتر از مومیایی ها، آن ها را به جاهای دیگری غیر از مقبره ها منتقل کردند. از دیگر اقدامات حاکمان در این مقبره ها این بود که به منظور حفاظت اجساد در مقابل دزدان بیشتر گنجینه ها را هم از مقبره ها خارج کردند. وضع بد اقتصادی در سال ۱۰۹۰ پیش از میلاد باعث شد تا دزدان مسلح به دره پادشاهان راه یابند. از این جهت در دره پادشاهان، دیگر مرده ای دفن نکردند.
بنظر میرسد که در جنگ داخلی زمان رامسس هفتم، یک غارت عمده اتفاق افتاده است. باستان شناسان و مصرشناسان جهان از آخر قرن هجدهم به این منطقه جذب شدند و مقبره ها و افراد دفن شده در آن انگیزه پژوهش های زیادی بوده اند. این مکان بخاطر کشف مقبره توتان خامون( با شایعات حول و حوش آن) به مشهورترین مکان باستانی جهان تبدیل شده است.
* فانوس اسکندریه:
فانوس اسکندریه که نام دیگر آن فوروس اسکندریه است، یک فانوس دریایی میباشد که ساخت آن به دوران سلطنت پتولومایک ها، و دوران شاهی پطروس دوم برمی گردد و ارتفاع آن بطور تقریبی ۱۰۰ متر می باشد. در محدوده دریای مدیترانه، فانوسی به نام فانوس اسکندریه وجود دارد و امروزه در مصر، بیشتر به عنوان مرکز اقتصادی و تجاری درنظر گرفته شده است. یکی از دلایل جذب گردشگران به این فانوس زیبا، آتشیست که در اطراف آن روشن است تا شب هنگام برای ملوانان به عنوان یک راهنما باشد.
* دهب:
در جنوب شرقی شبه جزیره سینا و در مصر، شهری به نام دهب قرار دارد و بطور تقریبی در ۸۰ کیلومتری شرم الشیخ است. برای مواردی همچون غواصی، موج سواری، صخره نوردی و دیگر تفریحات هیجان انگیز ، می توان به سراغ این منطقه ی بکر و زیبا رفت.
* مجسمه ابوالهول:
مجسمه ی اِسفینکس یا ابوالهول که ترکیبی از انسان و حیوان با پیکری از شیر است؛ با استفاه از بال های عقاب، تزیین شده و سرش به سرزنان شباهت دارد. افرادی که نمیتوانستند این معمّا را حل کنند توسط این موجود افسانه ای کشته میشدند و به عنوان مظهر آفتاب در نظر مصریان باستان بودند. اِسفینکس بزرگ با ۷۰ متر طول و ۲۰ متر ارتفاع از یک صخره یکپارچه تراشیده شده است. برای اِسفینکس، بعد از هجوم تازیان به مصرباستان و تصرف، نام ابوالهول یعنی پدرِ وحشت را انتخاب کردند. طبق پیش بینی زمین شناسان انگلیسی، این مجسمه در مقایسه با تخمین های قبلی، قدمت بیشتری دارد. عقیده و باور مصر شناسان اینست که شکل ظاهری تندیس خارج از قاهره، مشابه سر فرعون و بدن شیر است و پس از این که نخستین هرم را ساختند؛ یعنی حدود ۴۵۰۰ سال پیش ، این تندیس را بوجود آوردند.
* معبد ابوسمبل:
حتی معبد ابوسمبل در کشور مصر به عنوان یک معبد متمایز و خاص محسوب میشود. رامسس دوم توانست معبد ابوسمبل را در روستای نوبه در جنوب مصر بسازد و این معبد به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شده است. در بیرون از این معبد، تندیس بزرگی قرار دارد که بعنوان حافظ معبد شناخته میشود و با استفاده از نقاشی های دیواری، فضای داخلی آن تزیین شده است. این معبد علاوه بر ساختار باشکوهش، بخاطر انتقالش مشهور شده است. به اینصورت که از مکان اصلی خود برای یک بار بطور کامل به جای دیگری انتقال داده شده است. بدین دلیل که تصمیم بر ساخت سدی داشتند که در اثر این امر، این معبد در زیر آب فرو می رفت.
* مسجد امام حسین:
ساخت مسجد امام حسین در دوران خلافت فاطمیان یعنی به سال ۵۵۳ هجری شمسی برمیگردد. ضریح داخل این مسجد به محل دفن سر نسبت داده شده است. پس از این که سر حسین بن علی را از بدنش جدا کردند؛ او را به شام بردند ولی اختلاف نظرهایی در خصوص محل دفن آن سر وجود دارد و در این مورد ، اماکن گوناگونی را نام برده اند. روایت یکی از خلفای فاطمی که از مذهب شیعی اسماعیلی پیروی میکرد؛ این بود که سر حسین بن علی را پس از گذشت ۵۰۰ سال از مرگش، از دروازه فرادیس شام، به عسقلان و قاهره منتقل کردند و یک مقبره بر روی آن قرار دادند.
* واحۀ سیوا:
از زیباترین جاهای دیدنی مصر می توان از واحۀ کوچک پرزرق وبرق با مزارع نخل خرما و چشمه های جوشان آب فراوان یاد کرد. درواقع سیوا به عنوان خوش منظره ترین نقاط غرب کویر شناخته میشود.
خشتی گسترده ای در مرکز ویرانه های ارگ به نام سیوا قرار دارد. همان قدر که این واحه برای استراحت و گردش، مناسب است؛ ماجراجویان بسیاری را در اطراف کویر به خود جذب کرده است.
گردآوری: بخش گردشگری سرپوش
- 16
- 6