سعداله زارعی مقاله نویس کیهان در شماره امروز این روزنامه با اشاره به وقایع افغانستان نوشت:
آمریکا ۲۰ سال پس از حضور در افغانستان، جز ضعف نصیب مردم، دولت و اقوام افغانستان نکرد. ارتش آمریکا با این دستور کار که میخواهد حضوری دائمی داشته باشد، توانمندسازی ارتش افغانستان به خصوص در بخش دفاع هوایی و سلاحهای سنگین را کنار گذاشت. در این زمان در درگیری میان طالبان با نیروهای ارتش، فرماندهی ایساف از حیث حملات هوایی و جنگافزار سنگین نقشهایی را برعهده میگرفت و این سبب مهار حرکت طالبان در این کشور میگردید. اما آمریکا برخلاف برنامه اولیه ناگزیر شد، خاک افغانستان را ترک کند و شکست کامل را بپذیرد. در این میان ارتش ماند و طالبان؛ ارتشی که فاقد هواپیماهای جنگی و تجهیزات زمینی بازدارنده بود، در واقع میتوان گفت آمریکا در جریان مذاکرات در دوحه فقط نگران نیروهای خود بود و برای خلاصی از این وضعیت برنامهریزی میکرد و سرنوشت دولت و ارتش این کشور برای او اهمیتی نداشت.
طالبان اکنون در صحنه داخلی با اقوام دیگر درگیر شده است و از ضعف ۲۰ ساله ارتش و دستگاه امنیتی افغانستان استفاده میکند و این در حالی است که با این شیوه دامنه درگیریها را گسترش میدهد؛ چرا که طبعاً اگر امروز اقوامی هم به زور تن بدهند، به مرور توانمند شده و برای باز پسگیری مناطق خود وارد درگیری میشوند. بنابراین راهحل افغانستان در گفتوگوی اقوام با یکدیگر است و اما این گفتوگو باید فراگیر باشد. گفتوگوهایی که در جریان مذاکرات دوحه بر آن تأکید میشد و نام افغانی- افغانی به خود گرفته بود، در واقع به عبارتی مذاکراتی پشتون- پشتون و به عبارتی مذاکرات طالبان و دولت بود که به سرانجامی هم نرسید و عملاً مذاکرهای میان دولت اشرفغنی و طالبان شکل نگرفت و خود این یکی از خیانتهای آمریکا به دولت فعلی افغانستان محسوب میشود؛ چرا که دولت کابل به دلیل دارا بودن جایگاه رسمی و داشتن کرسی در سازمان ملل باید در مذاکرات دوحه حضوری محوری پیدا میکرد. آمریکا با کنار گذاشتن دولت کابل و پذیرفتن تأسیس امارت طالبان و ذکر این واژگان در بیانیههای رسمی که توسط زلمی خلیلزاد به نمایندگی از وزارت خارجه آمریکا امضا میشد، در واقع به معنای از بین بردن شأن و حقوق دولت بود.
اما اینک طالبان بیش از هر زمانی به قبضه موقت قدرت نزدیک هستند. ما به عنوان همسایه افغانستان نه میتوانیم این روند را نادیده بگیریم و نه دشمنی با طیفهای افغانستان از جمله طالبان داریم. جمهوری اسلامی در طول این ۴۳ سال و به خصوص در این ۲۰ سال اخیر با همه طیفهای افغانستان کار کرده و هیچ گروه و طیفی را از نظر دور نداشته است. از این رو امروز «معتمدترین» دولت برای همه طرفهای این کشور به حساب میآید. ما میتوانیم همین نقش محوری را در به هم رساندن طیفهای مختلف و پرهیز دادن آنان از درگیری ادامه دهیم. افغانستان کشور دارای اصالتی است. پیشینه تمدنی آن به هزاران سال پیش برمیگردد، اسلام در این کشور ریشه دارد. صفت ضداشغالگری مردم در طول دو قرن گذشته، مانع تداوم سیطره انگلیس، شوروی و آمریکا بر این کشور شده است. این یعنی افغانستانیها میتوانند خود کشور خویش را اداره کنند و بر همسایگان است که حرمت، حقوق و عزت همسایه خود را مد نظر قرار دهند.
طالبان ساختمان دانشگاه خاتمالنبیین غزنی را منفجر کردند
گروه طالبان ساختمان دانشگاه خاتمالنبیین را در ولسوالی مالستان ولایت غزنی با انفجار بمب تخریب کردند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، طالبان پس از منهدم کردن ساختمان ولسوالی مالستان در ولایت غزنی، ساختمان دانشگاه خاتمالنبیین را در بازار شنیهده، با انفجار بمب تخریب کردند.
ساکنان محل گفته اند که طالبان همچنین یک پایه آنتن مربوط به شرکت سلام را نیز قطع کرده و یک پل را در بازار بیوا منفجر کردهاند.
ساختمان دانشگاه خاتمالنبیین مربوط به محمدعلی اخلاقی، نماینده ولایت غزنی در مجلس نمایندگان است.
گروه طالبان پس از تصرف ولسوالی مالستان ولایت غزنی، ساختمان ولسوالی را نیز منهدم کرده بودند.
- 19
- 3