به گزارش یورونیوز، یونا با همسر و دو فرزندش «تاتوم» و «آریان» در شهر کوچکی در نزدیکی آمستردام زندگی می کند. تاتوم ۱۱ ساله و برادر ۱۳ ساله اش، هر دو به دیابت مبتلا هستند.
او می گوید: «از خانه تا مدرسه با دوچرخه نیم ساعت راه است. در نتیجه هر روز صبح بچه ها باید غذای روزانه شان را با خودشان ببرند و بدانند چه مقدار انسولین در طول روز نیاز دارند. لازم است اینها را به خاطر بسپارند. تا عصر که به خانه برمی گردند میزان قند خونشان پایین نباشد.»
تاتوم و آریان در این طرح اروپایی شرکت می کنند. آنها روی تبلتهایشان، برنامه های کاربردی مخصوصی دارند همراه با بازی و سرگرمی که به آنها برای انتخاب غذای مناسب، تنظیم میزان کربوهیدرات و فعالیتهای بدنی در طول روز کمک می کند.
سه بیمارستان و دو سازمان حمایت از بیماران مبتلا به دیابت در هلند و ایتالیا در این طرح پژوهشی کار می کنند.
کودکان به هنگام ویزیت پزشک می توانند با این روبات همبازی بشوند. این روبات که برای کنترل تغذیه کودکان است طوری برنامه ریزی شده که دوست کودک باشد، مثل انسان بازی می کند و به کودکان فرصت بدهد اشتباه او را تصحیح کنند.
روسماراین لویجی، مسئول هماهنگ کننده طرح «روبات همبازی» می گوید: «مردم عادت دارند روبات را به انسان همانند کنند و این انسان انگاری، کمک می کند کودک و روبات بهم نزدیک بشوند و کودک بیشتر با روبات درگیر و سرگرم می شود.»
پزشکان متخصص اطفال می توانند هر روبات را جداگانه برنامه ریزی کنند و برای هر کودک اهداف متفاوتی تعیین کنند. محققان میگویند کودکانی که چنین همبازی دارند، راحتتر برای چک آپ پیش پزشک می آیند.
روس نوبوئر، پزشک متخصص اطفال می گوید: «بچه ها عاشق این روبات هستند! کودک معمولا دوست ندارد به درمانگاه بیاید و ترجیح می دهد کاری کند که سرگرم شود مثلا با دوستانش بازی کند. اما این روبات باعث می شود که بخواهد به اینجا بیاید. با روبات عکس سلفی می گیرند و به دوستانش نشان می دهند که ابتلا به دیابت فقط دردسر و ناراحتی نیست.»
روبات در بازی از کودک می خواهد که بین اعمال مختلفی که در زندگی روزمره پیش می آید یکی را انتخاب کند مثلا رفتن به جشن تولد یا انتخاب دسر، و کودک باید چیزی را انتخاب کند که از هر نظر برای سلامتیش بهتر است. بعد جای کودک و روبات عوض می شود و نوبت روبات است که جواب درست را پیدا کند.
برت بیرمان، متخصص علوم روباتیک که با این طرح همکاری می کند، می گوید: «برای این پروژه نیاز به روباتی داشتیم که احساس کودک را تشخیص دهد، بداند چطور جمله بسازد، چه پرسشهایی را انتخاب کند. همه این توانایی ها را باید خلق می کردیم. تصویرهای گرافیکی که برای تبلت ساختیم خیلی مهم هستند.»
روبات درباره دارو دستوری به کودک نمی دهد اما کمک می کند عوارض ناشی از دیابت را تشخیص دهد. پژوهشگران کاری کرده اند که اطلاعات شخصی یک کودک به کودک دیگری فرستاده نشود.
روسماراین لویجی در این باره می گوید: «البته هیپو گلیسمی (میزان خیلی کم قند خون) یا هایپر گلیسمی (میزان خیلی زیاد قند خون) باید به پدرومادر گزارش داه شود اما کودک باید بتواند اطلاعات مربوط به خودش را کنترل کند.»
پژوهشگران قصد دارند کودکان بیشتری را در این آزمایش شرکت دهند و شبکه ای مبتنی بر ابر داده ها به وجود بیاورند که بین روباتها و تبلتها ارتباط برقرار کند و به این رفقای الکترونیکی امکان دهد همراه با کودکان رشد کنند و یاد بگیرند.
- 12
- 2
