چه اشخاصی می‌توانند تقاضای ورشکستگی تاجر را به دادگاه تقدیم کنند؟

در ادامه موضوعات مربوط به ورشکستگی ۱، در چند شماره متوالی به این مسئله خواهیم پرداخت که چه اشخاصی میتوانند تقاضای ورشکستگی تاجر را به دادگاه تقدیم کنند؟

برطبق ماده ۴۱۵ قانون تجارت، حکم ورشکستگی تاجر، ۱) برحسب اظهار خود تاجر ۲) براساس تقاضای یک یا چند نفر از طلبکارها ۳) برحسب تقاضای دادستان، به وسیله دادگاه عمومی حقوقی محل اقامت شخص تاجر حقیقی یا مرکز اصلی شرکت تجارتی، اعلام می شود. بر این مبنا به بررسی هریک از موضوعات ذکر شده می پردازیم.

۱) اعلام توسط خود تاجر:بنابر تکلیف ماده ۴۱۳ قانون تجارت، تاجر باید ظرف سه روز از تاریخ وقفه ای که در تادیه قروض یا دیگر تعهدات نقدی او به دست آمده است، توقف خود را به دفتر محکمه بدایت( درحال حاضر دادگاه عمومی حقوقی) سکونت گاه خود اظهار کرده و صورتحساب دارایی و کلیه دفاتر تجارتی خویش را به دفتر محکمه مذکور تسلیم کند. صورت حساب نام برده باید مورخ( تاریخ دار) باشد و به امضای تاجر هم رسیده و ضمنا حاوی این مراتب باشد:الف- تعداد و تقویم کلیه اموال منقول و غیرمنقول تاجر متوقف بطور مشروح؛ ب- صورت قروض و مطالبات؛ ج- صورت نفع و ضرر و صورت مخارج شخصی؛ د- در صورتی که شرکت متوقف، تضامنی یا مختلط یا نسبی باشد، اسامی و منزلگاه کلیه شرکای ضامن هم به مدارک مذکور پیوست شود.

اعلام ورشکستگی از سوی تاجر این فایده را دارد که ورشکسته، بر خلاف معسر، از بازداشت به دلیل عدم پرداخت دیون مصون خواهد بود و مشمول مقررات قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی نمی شود. ورشکستگی شرکت( شخص حقوقی) توسط مدیران شرکت اعلام خواهد شد و چنانچه شرکت منحل شده باشد، مدیر تصفیه این وظیفه را بر عهده دارد. تاجری که به محض حصول توقف از پرداخت دیون نقدی خود ظرف سه روز با در نظر گرفتن ماده ۴۱۳ قانون تجارت اعلام توقف نکند دادگاه میتواند برابر بند ۲ ماده ۵۴۲ و ۵۴۳ همان قانون، او را ورشکسته به تقصیر اعلام نموده و برطبق ماده ۶۷۱ قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات، به زندان از شش ماه تا دو سال محکوم شود.

علیرضا صالحی