به گزارش دنیای اقتصاد، «در اتاق کنفرانسی خاکستری رنگ، واقع در حاشیه شهر نوردلینگن در آلمان، یک میلیاردر اتریشی به نام «میشائیل توینر» در حال بازی با یک باتری کوچک است. این باتری اندازه یک سکه است و در واقع یکی از عجایب دنیای تکنولوژی محسوب می‌شود. انرژی این باتری سکه‌ای کوچک، صدها برابر باتری‌های خانگی است که ده‌ها برابر بزرگ‌تر هستند. باتری کوچک سکه‌ای همچنین، تنها در ۱۵ دقیقه شارژ کامل می‌شود و در هر بار شارژ تا ۵ ساعت کار می‌کند. نسخه‌های اولیه این مدل باتری، در دوربین نیل آرمسترانگ هنگام انجام ماموریت صعود به ماه با آپولو ۱۱ وجود داشت. برخی از مدل‌های مدرن‌تر این باتری نیز در هدفون‌های ایرپاد پروی بی سیم و محبوب اپل استفاده شده است.
این باتری‌ها از لحاظ اقتصادی هم یک پدیده محسوب می‌شوند. آقای توینر صاحب شرکت Varta است؛ شرکتی که این باتری‌ها را می‌سازد. توینر در سال ۲۰۰۷ تنها با ۴۰ میلیون دلار شرکت وارتا را خریداری کرد. دو سال و نیم پیش این کارآفرین و سرمایه‌گذار، سهام شرکت وارتا را در بازار بورس فرانکفورت عرضه کرد و این شرکت حالا ارزشی معادل ۲.۸ میلیارد دلار دارد. بانک Commerzbank تخمین زده است که شرکت وارتا بیش از ۵۰ درصد از سهم بازار باتری هدفون‌های بی سیم پریمیوم را از آن خود دارد و همچنین به معاملات مارجین (روش به خصوصی از معامله در صنعت مارکتینگ) ۴۰ درصدی خود نیز می‌بالد. فروش ایرپاد پرو و مشارکت با شرکت‌هایی همچون سامسونگ، جابرا و سونی، درآمد شرکت وارتا را در سال مالی ۲۰۱۹ با افزایش ۳۴ درصدی، به رقم ۴۰۰ میلیون دلار رساند.
توینر ۵۶ درصد سهام شرکت وارتا را در اختیار دارد و موفقیت‌های اخیر شرکت، این پدر ۵۴ ساله با شش فرزند را در لیست میلیاردرهای مجله فوربس قرار داده است. توینر در این مورد می‌گوید: «با این میکروباتری‌ها ما تبدیل به اولین و بی رقیب‌ترین فعال این حوزه شده‌ایم؛ صنعتی که هر سال به میزان ۵۰ تا ۶۰ درصد رشد دارد. طی ۱۰ سال تمام کاربران دستگاه‌های موبایل، ایرفون و هدفون خواهند داشت و به همین دلیل این صنعت، پتانسیل زیادی برای رشد دارد.»
تکه‌ای از وارتای بزرگ
شرکت وارتای توینر، یکی از تکه‌های به جا مانده شرکت بزرگ‌تر آلمانی است که آن هم وارتا نام داشت و در سال ۱۸۸۷ تاسیس شد. شرکت وارتای مادر، یک شرکت سازنده مواد دارویی، شیمیایی، پلاستیک و همچنین باتری بود. بعد از پایان جنگ جهانی اول، میلیاردری به نام هربرت ورنر کِوانت (Herbert Werner Quandt) - که یکی از سرشناس‌ترین سهامداران شرکت BMW بود - بیشتر سهام شرکت وارتا را خریداری کرد. تقریبا یک قرن بعد، دیگر خبری از کسب و کار حوزه دارویی و شیمیایی در کار نبود و بانکی آلمانی و همچنین وراث کوانت این شرکت را قسمت قسمت به فروش رساندند. دو شرکت Rayovac و Johnson Controls بخش اعظم حوزه باتری وارتا را از آن خود کردند و تنها قسمت کوچکی باقی مانده بود که مربوط به صنعت میکروباتری‌ها بود.
توینر می‌گوید: «هیچکس جرات نداشت این قسمت باقی مانده از شرکت بزرگ وارتا را بخرد و من تنها خواهان بودم. این شرکت را در حالی خریداری کردم که جریان نقدینگی منفی داشت اما همه چیز قرار بود بهتر شود چون با اپل قراردادی داشتیم. یعد از یک سال، یک باتری کوچک منفجر شد و ما به دلیل همین حادثه قرارداد با اپل را از دست دادیم. شرکت هم تقریبا رو به نابودی می‌رفت. بانک پشتیبان نگران بود و من هم از پس پرداخت هزینه‌های شرکت بر‌نمی‌آمدم.»
انفجار باتری نانو اپل‌آی پاد باعث شد شرکت وارتا سرمایه‌گذاری ۶۰ میلیون دلاری خود روی باتری‌های لیتیوم پلیمری را ملغی کند. توینر و مدیرعامل وارتا - هربرت شَین (Herbert Schein) - روی باتری‌های لیتیوم - یونی تمرکز کردند که هزینه تولید ارزان‌تری داشت. تحقیقات شرکت روی افزایش قدرت این مدل باتری‌ها بیشتر شد. «اسوِن کِوانت» که یکی از اعضای قدیمی هیات‌مدیره شرکت وارتا است، می‌گوید که خانواده‌اش، حراج شرکت را در سر داشتند اما توینر توانست چنین شرکتی را به یک غول بزرگ در حوزه باتری‌سازی تبدیل کند.
برای یک فروشنده ساده که به توریست‌ها بستنی می‌فروخت، ورود به صنعت گسترده میکروباتری‌ها و قراردادهای جذاب سیلیکون‌ولی، رویایی بود که هرگز فکرش را هم نمی‌کرد روزی به واقعیت تبدیل شود. قصر ۱۴۰۰ اتاقه شونبران، ۳۰۰ سال بود که اقامتگاه تابستانی خانواده سرشناس هابسبورگ بود و امروز یکی از معروف‌ترین مراکز توریستی شهر وین است. این مکان در واقع نقطه شروع دوران تجارت توینر بود.
در سال ۱۹۹۱، توینر جوان در دانشگاه اقتصاد وین در دو رشته قانون و مدیریت تجاری تحصیل می‌کرد. در همین دوره، موفق شد مجوز راه اندازی یک دکه بستنی‌فروشی مقابل قصر شونبران را دریافت کند. توینر جوان خیلی زود توانست با استفاده از سود دکه بستنی‌فروشی، کسب‌وکار جدیدی در زمینه فروش لوازم آشپزخانه راه بیندازد. توینر می‌گوید:« حاشیه سود بستنی‌فروشی از میکروباتری‌ها بیشتر است. در واقع، همین بستنی فروشی بود که پایه و اساس کسب‌وکار من را شکل داد. آن زمان ۲۳ یا ۲۴ ساله و پر شر و شور بودم. بیشتر سرمایه آن زمان خود را از همین راه بستنی‌فروشی و تعدادی وام بانکی کسب کردم.
وام‌ها باعث شد تقریبا ورشکست شوم.» بعد از پایان دوره پی‌اچ‌دی در دو رشته قانون و مدیریت تجاری، توینر کسب‌وکار خود را فروخت و اولین شرکتش را با سرمایه خودش پایه‌گذاری کرد. توینر سهام شرکت شرط‌بندی آنلاین Bwin را با ارزش ۲۴۲ میلیون دلار در سال ۲۰۰۰ برای عرضه عمومی ارائه کرد. «مانفرد بادنر»، یکی از شرکای توینر و همچنین دوست صمیمی او، می‌گوید: «مایکل و پول، مثل موتسارت و موسیقی هستند. او عاشق پول است و با کسب هر چه بیشتر پول، بیشتر لذت می‌برد.» این دوست دوران دانشگاه توینر در ادامه می‌گوید: «توینر به‌شدت روحیه رقابتی دارد و شراکت با او کار چندان راحتی نیست. افراد زیادی ممکن است سر راه توینر بسوزند و خاکستر شوند.»
سایه سیاه رقبای چینی
مسیر توینر بی‌دردسر هم نبوده است. او قبلا به کلاهبرداری ۴۳ میلیون دلاری متهم شده بود که خودش انکار می‌کند. اما توینر داستان‌های زیادی داشته که همیشه سوژه جذابی برای رسانه‌های اتریشی بوده است. کسب‌وکار میکروباتری‌های توینر، سایه سیاهی روی خودش دارد.
در همین راستا گزارش‌هایی منتشر شده است مبنی بر این که مشتریان وارتا مانند شرکت سامسونگ اقدام به خرید از شرکت‌های چینی سازنده باتری مانند Eve Energy و MIC-Power می‌کنند؛ خبری که بسیاری از تحلیلگران و سرمایه‌گذاران را مشوش کرد. وارتا در مقابل این اخبار به صورت قانونی شکایت کرد اما هیچ‌وقت برنده از دادگاه بیرون نرفت. یکی از تحلیلگران Commerzbank، به نام «اشتفان کلپ» می‌گوید: «به نظر من شرکت‌های آلمانی گاهی اوقات پتانسیل رقبای آسیایی خود را دست کم می‌گیرند و این دقیقا اتفاقی است که برای شرکت وارتا رخ داد.»
«رابرت جین فن‌درهاست» محقق شرکت Warburg هم معتقد است که وارتا تحت تاثیر قدرت رقبا قرار گرفته اما سرمایه‌گذاری بزرگ در حوزه روباتیک باعث خواهد شد که باتری‌های «ساخت آلمان» این شرکت همچنان در صدر بازار باقی بماند.»
هر آن چه آینده در پی داشته باشد، توینر مطمئن است که تکنولوژی‌اش شرکت وارتا را همچنان سردمدار حوزه خود باقی نگه می‌دارد. او در این مورد می‌گوید: «کیفیت ما بهتر است. ما محصولات پرمیوم ارائه می‌دهیم و همین برگ برنده ماست. برای اپل و سامسونگ، باتری یکی از مهمترین قسمت‌های یک ایرپاد است، زیرا اگر کیفیت باتری خوب نباشد، ایرپاد بعد ۸ ماه از کار می‌افتد. شرکای ما نیز شرکت‌هایی نیستند که در این مورد ریسک کنند.»
- 11
- 4
