جان سختی شرکت‌های شیل آمریکا به محک گذاشته می‌شود

به گزارش ایسنا، طبق آمار شرکت خدمات میدان نفتی بیکر هیوز، شرکت‌های شیل با افزودن ۴۲۵ دکل جدید برای حفاری نفت از پایان ماه مه سال ۲۰۱۶ به این طرف، شمار دکل‌های حفاری نفت فعال را بیش از دو برابر افزایش داده‌اند.

تولید ‌کنندگان با وجود کاهش حدود ۱۰ دلاری قیمت‌های نفت پایه از اواسط فوریه، به اضافه کردن دکل‌های جدید ادامه دادند. قیمت‌ها اکنون چهار دلار پایین سطح قیمت مدت مشابه سال گذشته هستند.

دکل‌ها با نرخ مشابه اوج دوران رونق شیل در فاصله سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ اضافه شده‌اند تا تضمین کنند تولید تا پایان سال ۲۰۱۷ و در سال ۲۰۱۸ به رشد قابل توجه ادامه خواهد داد.

اداره اطلاعات انرژی آمریکا پیش‌ بینی کرده است تولید ۴۸ ایالت این کشور در سال ۲۰۱۷ به میزان ۳۴۰ هزار بشکه در روز و در سال ۲۰۱۸ به میزان ۵۰۰ هزار بشکه در روز افزایش خواهد یافت.

در نتیجه تولید ‌کنندگان شیل آمریکا به همراه سایر تولید ‌کنندگان غیرعضو اوپک احتمالا همه افزایش در تقاضای جهانی برای نفت در سال ۲۰۱۸ را جذب خواهند کرد و سهم خود از بازار را به ضرر اوپک، به میزان قابل توجهی افزایش خواهند داد.

تولید ‌کنندگان شیل و اوپک اکنون در یک روند رویارویی قرار گرفته‌اند زیرا در حالی که اوپک در تلاش برای بالا بردن قیمت‌ها به محدود کردن تولید اقدام کرده است، شرکت‌های حفاری شیل دکل‌های بیشتری را برای افزایش تولید اضافه می‌کنند.

این تضاد احتمالا با کاهش قیمت‌های نفت که رشد شیل را مهار می‌کند، حل خواهد شد.

قیمت‌های نفت در حال حاضر کاهش قابل توجهی پیدا کرده تا رونق حفاری را محدود کند و تولید را در یک روند پایدارتر قرار دهد.

تجربه گذشته نشان می‌دهد تغییرات در شمار دکل‌های حفاری نفت آمریکا معمولا ۱۵ تا ۲۰ هفته عقب‌تر از تغییرات در قیمت‌های نفت وست تگزاس اینترمدیت است.

کاهش قیمت‌های نفت وست تگزاس اینترمدیت از فوریه احتمالا بایستی باعث شود رشد دکل‌های حفاری در فاصله اواسط ژوئن تا پایان ژوییه متوقف شده و حتی کاهش پیدا کند.

اگر رشد شمار دکل‌های حفاری متوقف شده یا در چند هفته آینده کاهش پیدا کند، ممکن است برای قیمت‌های نفت اندکی حمایت فراهم کند. با این همه اگر رشد دکل‌های حفاری ادامه پیدا کند نگرانی‌ها نسبت به تولید بیش از حد افزایش پیدا کرده و باعث می‌شود قیمت‌ها تحت فشار مضاعفی قرار بگیرند.

بسیاری از تولیدکنندگان شیل بخش بزرگی از تولید برنامه ریزی شده خود در سال ۲۰۱۷ را در قیمت‌های بالای ۵۰ دلار در هر بشکه تحت پوشش ریسک قرار دادند که به آنها در برابر ریزش اخیر قیمت‌ها، اندکی حمایت فراهم می‌کند.

شرکت‌های شیل از فراوانی سرمایه جدید از سوی سرمایه گذاران خصوصی که دیدگاه خوشبینانه‌ای نسبت به دورنمای هر دو قیمت پایه و تولید داشتند، سود برده‌اند، اما تنها بخش کوچکی از تولید آنها برای سال ۲۰۱۸ تحت پوشش ریسک قرار گرفته است که تولید ‌کنندگان شیل را در برابر قیمت‌های پایین در معرض آسیب پذیری بیشتری قرار می‌دهد.

بهای معاملات پایین احتمالا بر پوشش ریسک تاثیر منفی می‌گذارد مگر این که تولیدکنندگان شیل واقعا در قیمت‌های پایین‌تر سودآور باشند یا از این بترسند که قیمت‌ها کاهش بیشتری پیدا خواهند کرد.

براساس گزارش رویترز، در هر حال کاهش هر دو قیمت تحویل فوری و معاملات آتی، رونق حفاری را محدود خواهد کرد که به نوبه خود برای قیمت‌های نفت کف ایجاد می‌کند. اما تا زمانی که این رونق نشانه‌های واقعی آهسته شدن را نشان دهد، قیمت‌های نفت تحت فشار نزولی خواهند ماند.