«سنگاپور به عنوان بازترین و رقابت‌پذیرترین اقتصاد در جهان شناخته می‌شود. اما این به چه معناست؟ و کشورهای دیگر چطور می‌توانند از این موفقیت الگو بگیرند؟» پایگاه اطلاع‌رسانی مجمع جهانی اقتصاد، ابتدای گزارشی درباره سنگاپور را چنین شروع کرده‌است.
مجمع جهانی اقتصاد، هفته گذشته گزارش رقابت‌پذیری ۲۰۱۹ را منتشر کرد که در آن سنگاپور رتبه اول را در جهان به دست آورد.
گزارش رقابت‌پذیری جهانی ۱۴۱ کشور جهان را از نظر ۱۰۳ شاخص در ۱۲ مضمون، بررسی می‌کند و به آن‌ها از صفر تا ۱۰۰ نمره می‌دهد. این نمره نشان می‌دهد که یک اقتصاد چقدر به وضعیت «ایده‌آل» یا «پیشرو» نزدیک است. مضامین اقتصادی-اجتماعی این نمره شامل نهادها، زیرساخت، سازگاری فناورانه، پایداری اقتصاد کلان، سلامتی، مهارت‌ها، بازار تولید، بازار کار، سیستم مالی، اندازه بازار، پویایی کسب‌وکار و ظرفیت نوآورانه هستند.
برندگان جنگ تجاری
در شاخص رقابت‌پذیری ۲۰۱۹، سنگاپور ۸۵ نمره از ۱۰۰ نمره را کسب کرده‌است. این کشور در ۴ گویه از ۱۲ گویه‌ی شاخص رقابت‌پذیری، نمره‌های بالاتر از ۹۰ داشته‌است. نمره سنگاپور حتی از میانگین منطقه OECD نیز بالاتر بوده‌است. به این ترتیب، سنگاپور امسال از نظر رقابت‌پذیری بزرگترین اقتصاد جهان یعنی آمریکا را به جایگاه دوم عقب رانده‌است. این کشور آسیایی، بالاترین رتبه را از نظر زیرساخت‌ها، سلامت، بازار کار و نظام مالی در جهان از آن خود کرده‌است.
گزارش مجمع جهانی اقتصاد نشان می‌دهد با وجودی که آمریکا جایگاه اول خود را از دست داده است، همچنان به عنوان «نیروگاه نوآوری» در جهان باقی مانده‌است.
سی‌ان‌ان بیزینس در این‌باره می‌نویسد:«امسال سنگاپور و ویتنام عملکرد بسیار قوی داشته‌اند که البته بخش عمده‌ای از آن، به لطف جنگ تجاری چین و امریکا بوده‌است. دو اقتصاد آسیایی از تنش‌های تجاری به دلیل تغییر جهت تجارت سود برده‌اند. ویتنام نسبت به سال گذشته ۱۰ پله صعود کرده و به جایگاه ۶۷ از بین ۱۳۷ کشور رسیده‌است.»
بر اساس گزارش سی‌ان‌ان، واردات امریکا از ویتنام ۳۶ درصد در ۵ ماهه اول امسال رشد کرده‌است. کمپانی‌ها به خاطر آنکه مشمول تعرفه‌ها نشوند، کارخانه‌های تولیدی خود را از چین به ویتنام و دیگر کشورهای جنوب آسیا برده‌اند. البته جنگ تجاری برای سنگاپور یک پیروزی تمام عیار نبوده‌است، چرا که این کشور به شدت به صادرات به چین به عنوان بزرگترین شریک تجاری‌اش وابسته است.
حکمرانی بسیار بسیار عالی
تایری جایگر، رئیس تحلیل و تحقیقات کمی مجمع جهانی اقتصاد نیز درباره علت موفقیت سنگاپور می‌گوید:«این نتیجه عملکرد بسیار قوی و تراز شده بین گویه‌هاست. سنگاپوری‌ها به وضعیت ایده‌آل به خصوص در بخش زیرساخت‌ها و بهداشت و سلامت بسیار نزدیک هستند.»
یکی از مهمترین عوامل موفقیت سنگاپور، زیرساخت‌ها هستند. جاده‌ها، بندرها و فرودگاه‌های این کشور در کل جهان برتر هستند. سنگاپور همچنین در حوزه بهداشت و درمان پیشرو است. مردم این کشور به طور میانگین، انتظار دارند که از ۷۴ سال زندگی سلامت لذت ببرند.
سنگاپور همچنین در حوزه ثبات اقتصاد کلان بسیار عالی عمل کرده و کیفیت نهادهای عمومی آن نیز بالا بوده است. هرچند که در حوزه نهادهای عمومی، فنلاند عملکرد بهتری از سنگاپور داشته است.
با این حال، مجمع جهانی اقتصاد می نویسد:«سنگاپور هنوز برای بهتر شدن، ظرفیت دارد. این کشور می‌تواند هاب نوآوری جهان باشد و پویایی کسب‌وکارهایش را افزایش دهد؛ از طریق پرورش استعدادها و تفکر انتقادی برای آماده کردن نیروی کار خود برای دنیای فردا. ضعیف‌ترین نمره سنگاپور به خاطر اندازه بازار و توانایی نیروی کار بوده‌است.»
رئیس تحلیل و تحقیقات کمی مجمع جهانی اقتصاد پایین بودن آزادی مطبوعات در این کشور را یکی از ضعف‌ها می‌داند اما می‌گوید:«حکمرانی در سنگاپور بسیار بسیار عالی است. سطح فساد بسیار پایین است. بخش عمومی به شدت کارآمد است و دولت دارای دیدگاه بلند مدت و انعطاف تغییر است. این‌ها مواردی هستند که می‌تواند برای دیگر کشورها الهام‌بخش باشد.»
- 12
- 3
