فرسودگی ذهنی معلمان به دلیل شدت ضعف دانشآموزان استثنایی
به گزارش ایلنا، زهره سوری، معلم مدرسه یکی از مدارس استثنایی شهر ملارد که با سنوات ارفاقی ۲۵ سال سابقه دارد در رابطه با شرایط شغلی خود گفت: اتفاق مثبتی که در سالهای اخیر برای آموزش و پرورش استثنایی رخ داده، حضور دانشآموزان استثنایی با معلولیتهای مختلف شنوایی، بینایی و حرکتی در مدارس عادی (مدارس پذیرا) است که با عنوان طرح فراگیر یا تلفیقی شناخته میشود. این رویداد میتواند به پیشرفت جامعه در پذیرش دانشآموزان با شرایط خاص کمک کند، اما متاسفانه به طور کامل اجرا نشده است. به نظر من این طرح بیش از اینکه منافع دانشآموزان را تبیین کند، تغییر ذهنیت و نگرشی برای جامعه است و در آینده این بچهها خیلی تاثیرگذار است و میتوانند به ایجاد شرایط خوبی در جامعه امید داشته باشند.
این معلم مدارس استثنایی تصریح کرد: نکته مهم این است که جداسازی این بچهها از دانشآموزان عادی باعث فرسودگی شغلی معلمان هم میشود، با توجه به اینکه شدت ضعف دانشآموزان استثنایی با معلولیتهای ویژه ذهنی در یادگیری مفاهیم و مسائل درسی که به آنها آموزش داده میشود، خیلی چشمگیر است و به سرعت بسیاری از مفاهیم را فراموش میکنند؛ این اتفاق در بلند مدت باعث فرسودگی ذهنی معلمان نیز میشود و اگر معلمان به فکر این نباشند که خودشان را به روز کنند، به شکل عملی دچار چالش علمی نمیشوند. چون دانشآموز از نظر علمی در سطح پایینی است و معلم هم اگر پیگیر فراگیری دانش روز نباشد، حتما دچار پسروی علمی خواهد شد.
هرگز کارم را رها نمیکنم
سوری در پاسخ به این سوال که آیا تصمیم گرفتهاید کارتان را تغییر دهید، گفت: هیچ وقت به ذهنم نرسید که بخواهم کارم را رها کنم، زیرا من با شناخت کامل وارد این کار شدم. یکی از اتفاقات تلخ که امکان وقوع آن در بین این دانشآموزان وجود دارد، درگیری در آسیبهای اجتماعی است. به دلیل سطح هوشی پایین، زود به دیگران اعتماد میکنند و ممکن است دچار آسیبهایی از جمله اعتیاد یا فروش مواد مخدر شوند که حمایت بیشتر خانوادهها، دولت و نهادهای اجتماعی را میطلبد. همیشه حس میکنم این شغل به نوعی برکت به زندگی ما بخشیده است، اگر من مطلبی به آنها آموزش میدهم، متعاقبا فرزند خودم هم مفهومی را میآموزد. به همین دلیل همیشه حس خوبی داشتم از اینکه با این بچهها بودم.
معلمان مدارس استثنایی به شدت درگیر مسائل اقتصادی هستند
محمد رضا حاجیپور، معلم استان مازندران شهرستان گلوگاه روستای دورافتاده آغوز دره به ویژگیهای این کار اشاره کرد و گفت: درحالحاضر معلمهای ما بیشتر درگیر مسائل اقتصادی هستند و در حین تدریس یاد گرفتاریها و قسطهای عقب افتاده و مشکل مسکن و... میافتند. در این شرایط معلم نمیتواند خوب تدریس کند و مجبور است صرفا به عنوان یک راهنما در کلاس باشد یا شخصی باشد که بچههای مردم را تا ظهر نگه دارد تا وقت تلف شود. ما نحوه نوشتن و کار کردن را به دانشآموز یاد ندادیم و به همین دلیل مهارت دانشآموزان ما صفر است، البته از معلمی که تا ظهر کار میکند و بعد از یک استراحت کوتاه در آژانس مشغول به کار میشود، چه انتظاری میتوان داشت؟ معلم باید در خانه بنشیند و مطالعه کند، باید این کار را انجام دهد تا فردا موضوعات جدید به دانشآموز یاد بدهد. این باعث میشود کلاس شلوغ و نابهنجار شود و دانشآموزان از کلاس بیزار شوند.
لزوم تجدیدنظر در میزان سختی کار معلمان
مجتبی غفوریان، معاون برنامهریزی آموزشی سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور در پاسخ به گلایهها و دغدغههای معلمان مدارس استثنایی گفت: شرایط کار در مدارس استثنایی بسیار سخت است و میزان سختی کاری هم که داده میشود، رقم قابل ملاحظهای نیست. نظر سازمان هم این است که آن رقم باید تغییر کند، ولی محدودیتهایی از نظر اقتصادی در کشور وجود دارد که کار را سخت میکند و نیاز است که در این مورد تجدیدنظر شود.
- 22
- 5