*آقای دکتر، خودتان می‌دانید حاشیه‌هایی در خصوص «پذیرش پزشکی» دانشگاه آزاد ایجاد شد، درباره این حواشی توضیح دهید که اصل ماجرا چه بود و آخرین وضعیت رسیدگی به این موارد چیست؟
این اتفاقات در دوره مدیریتی بنده رخ نداد، اما پاسخ شما را این گونه می‌دهم؛ در حال حاضر ۲ سیستم پذیرش دانشجوی پزشکی وجود دارد؛ نخست از طریق کنکور و دیگری تبدیل خارج به داخل که سایه‌های این ۲ سیستم بر هم، برخی اوقات خبرساز می‌شود.
اخیراً وزارت بهداشت در شورای سنجش و پذیرش می‌خواهد مجوزهایی بگیرد و شورای تبدیل خارج به داخل وزارت بهداشت را تغییر دهد. وزارت بهداشت افراد را به ما معرفی می‌کند و خودش مجوز تعدادی از این‌هایی را که معرفی کرده بود، به دلیل نداشتن سقف معدل ابطال کرد که تعدادشان حدود ۳۰ نفر بود.
*درباره ماجرای آن ۱۳۴ دانشجویی که تغییر رشته آنها غیرقانونی تشخیص داده شد و قرار بود به رشته قبلی خود بازگردند، بگویید؛ آیا ادامه تحصیل این دانشجویان ملغی شد؟
اولاً ۵۷ نفر از این ۱۳۴ نفر به صورت اتوماتیک قبول بودند. ماجرا از این قرار بود که با امضای ۳ نفر (۲ وزیر و رئیس دانشگاه آزاد)، دستورالعملی برای قانون شورای عالی انقلاب فرهنگی برای تغییر رشته فرزندان هیات علمی صورت گرفته بود. بر اساس آن فرد باید حداقل ۹۲ و نیم درصد نمره آخرین فرد قبول شده در رشته مورد نظر را داشته باشد؛ اما در واقع نه ۹۲ و نیم درصد قداست داشت و نه ۹۰ درصد!
اساساً ورود شورای سنجش و پذیرش دانشجو به موضوع این ۱۳۴ دانشجو قانونی نبود و باید شورای ۳ نفره ورود می‌کرد. بعد از شکایت خانواده این دانشجویان به دیوان عدالت اداری و سپس ارجاع آن به معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری، قرار شده شورای ۳ نفره به این موضوع ورود کند. البته تحصیل ۵۷ نفر از این دانشجویان در رشته‌های پزشکی قانونی است چرا که نمره حد نصاب را داشته‌اند، ولی پرونده سایر دانشجویان (۷۷ نفر) در دست بررسی است.
*در همین بحث پذیرش پزشکی و کلاً رشته‌های پزشکی دانشگاه آزاد، وزارت بهداشت به دفعات به دانشکده دندانپزشکی اخطار داده است و تأکید دارد که رشته‌های پزشکی دانشگاه آزاد کیفیت لازم را ندارد...
همین الان میان دانشکده دندانپزشکی آزاد تهران و دندانپزشکی‌های علوم پزشکی تهران و علوم پزشکی شهید بهشتی رقابت وجود دارد. مردم اگر جایی خوب نباشد، پول نمی‌دهند.
*پس دلیلشان برای دادن این اخطارها چیست؟
نظام دانشگاه‌ها ارزشیابی مستمر می‌شوند، نظامی که پول دولتی می‌گیرد و ساپورت دولتی می‌شود، استادش، استاد دولتی است، از طرفی دیگر استاد طرحی می‌گیرد و در واقع پول بیمارستان‌سازی و قواعد دست آن‌هاست؛ از آن طرف هم مشاهده می‌کنیم مثلاً به دانشگاهی (دانشگاه آزاد) استاد طرحی نمی‌دهند، بیمارستان دولتی نمی‌دهند، پول دولتی به آن پرداخت نمی‌کنند، ولی آن دانشگاه به کشور خدمت می‌کند و ۴۰ درصد پرستار کشور و درصد بالایی از پزشک و دندانپزشک را تربیت می‌کند.
در وضعیتی که کیفیت‌ها ارزشیابی مستمر می‌شود، بعضی مواقع اخطار می‌گیریم و این فرقی بین دولتی و آزاد نیست و ما تابع هستیم ولی توجه کنیم در عمده جاهایی که اخطار می‌گیریم به این دلیل است که به ما می‌گویند بروید و هیات علمی جذب کنید. ما در پاسخ می‌گوییم هیات علمی طرحی به ما بدهید اما حتی دانشجوهایی که پیش خود ما پزشکی و تخصص می‌خوانند، طرح شان را در دولت می‌گذرانند. حتی به فردی که تخصصش را در دانشگاه آزاد می‌گیرد، اجازه نمی‌دهند طرحش را در دانشگاه آزاد بگذراند؛ بعد می‌گویند، بیایید مسابقه بدهید و رقابت کنید!
*خب در حال حاضر پذیرش پزشکی‌تان با وزارت بهداشت است.
ما هیچ مشکلی نداریم، ما نظام ارزشیابی آنها را پذیرفته‌ایم. چون پای سلامت مردم در میان است، سعی می‌کنیم بر اساس همان کیفیتی که مد نظر آن‌هاست، کار کنیم.
بگذارید یک نکته جالبی بگویم، من استاد پایه ۳۳ دانشگاه دولتی هستم. دانشگاه آزاد هم که ۴۰ سال است وجود دارد و استاد تمام در خیلی از رشته‌ها دارد، اما در هیچیک از کمیسیون‌های برنامه‌ریزی، نظارت ارزیابی و گسترش، کسی از دانشگاه آزاد دعوت نمی‌شود. یعنی همیشه نظام دولتی خودش را به عنوان قانونگذار، بازیگر، تنظیم گر، مجری و … می‌داند، اما این اشتباه است.
*در شورای سنجش و پذیرش دانشجو که حضور دارید...
من به عنوان رئیس دانشگاه حضور دارم. ولی هیچ شخصیت حقیقی دانشگاه آزاد را دعوت نمی‌کنند.
به طور مثال ما (دانشگاه آزاد) یک برنامه‌ای را در حوزه کشاورزی که با بحران مواجه است، در دستور کار قرار دادیم و اعلام کردیم که باید دکتری حرفه‌ای کشاورزی و امنیت غذایی راه‌اندازی شود. در این خصوص یک سال برنامه نوشته‌ایم. در دکتری حرفه‌ای کشاورزی، دانشجو چند سالی را در مزرعه می‌گذارند و آنجا نیروی مورد نیاز را تربیت می‌کنیم. اما نکته جالب اینکه حاضر نشدند که این برنامه را در کمیته برنامه ریزی شان ببرند تا دانشگاه آزاد از آن دفاع کند.
به دوستان خودم در وزارت علوم گفتم که وقتی از سیستم آموزش دولتی بیرون آمدم، دیدم که چقدر اخلاق حکمرانی ما در نظام دولتی، ندیدن بخش غیردولتی است. تا زمانی که این گونه حرکت کنیم، نتیجه اصل ۴۴ همین اتفاقاتی است که در بخش اقتصادی می‌افتد.
*برگردیم به رشته‌های پزشکی، بالاخره برای افزایش کیفیت رشته‌های پزشکی چه برنامه‌هایی دارید؟
شما بروید و دانشکده دندانپزشکی واحد بروجرد را مشاهده کنید؛ من وقتی مدیریت دانشگاه آزاد را برعهده گرفتم، این واحد اخطار داشت اما همین حالا چیزی حدود ۱۲۰ یونیت دارد و ۴۲ استاد ظرف همین مدت گرفته است و در حال حاضر این واحد، تبدیل به قطب دندانپزشکی غرب کشور شده است. حتی امکانات بروجرد در خیلی از دانشگاه‌های دولتی هم وجود ندارد.
در یک سال گذشته در دانشکده دندانپزشکی تهران، خوراسگان، بروجرد و تبریز اتفاقات بزرگی به لحاظ کیفیت رخ داده است. در برخی مواقع، قوانین خود دولت دست ما را بسته است، وقتی استاد طرحی نیست، وقتی در شهرستان استاد تخصص نیست، من باید چه کار کنم؟ می‌گویم طرحی بدهید، می‌گویند استاد طرحی مال دولتی‌ها است.
- 10
- 4
