ٰتا امروز به صورت غیرمنتظره‌ای سکوت کرده؛ اصلا شبیه آن کاراکتر نبوده که در این ۴ سال دیده شده؛ آرام تر از همیشه است. سنگین راه می رود، با محافظه کاری خاصی سخن می گوید و آن روی دیگرش را به همه نشان داده است.
او حتی در گفت و گوی ویژه خبری هم آنگونه نبود که انتظارش می رفت . رقبا در یک خط خبری و تحلیلی مشترک از ناامیدی او به پیروزی سخن گفته اند و علت این حرکات او را فهمیدن نتیجه انتخابات دانسته اند. اما آیا در واقعیت و در فضای دور از تحلیل هایی که وظیفه جنگ روانی دارند، حسن روحانی به چنین تفسیری از شرایط دوران رسیده است ؟
اگر چنین است اصلا چرا در انتخابات شرکت کرد؟ آیا آمد که انتخابات را واگذار کند و برود ؟ آیا او نمی توانست بدون نام نویسی در انتخابات نام نیکی از خوب برای رسیدن به برجام و کنترل اقتصاد در این ۴ سال برای خود برجای گذاشته و یک فرد اصلاح طلب مانند همین اسحاق جهانگیری را جایگزین خود کند تا ادامه راه به طریقی دیگر طی شود؟
این سوالات و پرسش‌های دیگری از همین دست است که تحلیل شرایط موجود را آن هم با نوع تحرکات انتخاباتی حسن روحانی رد این چند روز پیچیده می کند .
به نظر می توان ماجرا را از زاویه ای دیگر دید. می توان گفت ریخت شناسی رفتار حسن روحانی در این چند روز نشان داده است که؛
۱-او نخواسته در زمین طراحی شده محمد باقر قالیباف بازی کند . نخواسته که در چالش های بدون محتوا و البته پر سر صدای او وارد شود . دانسته که آنچه قالیباف می گوید آنچنان نقضش سهل و آسان است که بهتر است است دیگران همچون رسانه ها و جهانگیری آن را حل کنند . می داند که او با هر آنچه دارد آمده و همه را هم در همین ابتدای بازی خرج می کند .
می داند قالیباف چاره ای ندارد هم در بدنه اجتماعی سراسری ناشناخته است و هم در میدان عمل با یک رقیب سخت مثل ابراهیم رییسی مواجه است که همه نیروهای موثر جناح به ائتلاف با او رسده و قالیباف را تنها گذاشته اند . می داند قالیباف به همین زودی با فشار گسترده هم جناحی های خود و البته بزرگان اصولگرا برای کناره گیری مواجه خواهد شد .
بیانیه جامعه مدرسین در حمایت از رییسی و نیز صدور بیانیه ای مشابه توسط جامعه روحانیت برای حمایت از رییسی که احتمالا در اوایل همین هفته ای که پیش روست رسانه ای خواهد شد و نیز حمایت اکثر چهره های مرجع اصولگرا از رقیب او دلایل دیگری است که احتمال کناره گیری او را تقویت کرده است.
پس لابد به این نتیجه رسیده است که نیازی نیست توان خود را درگیر فردی کند که شاید تا آخر بنا نیست بماند.
۲-حسن روحانی می داند که رقیب یک بازی چند لایه را برای مواجه با او آماده کرده است . از قطار افشاگری ها و بازی پلن به پلن آنها در این چند روز این مساله کاملا مشخص شده است .
۳-همه تحولاتی که باید به سود حسن روحانی عمل کند در حال شکل گیری است ؛ همگی در وقت مقرر . علی اکبر ناطق نوری حالابعد از مدت ها سکوت وارد میدان شده و گفته :« بنده با توجه به آشنایی با همه کاندیداها و سوابق ایشان ضمن احترامی که برای همه آنها قائل هستم، شخص آقای روحانی را اصلح دانسته و می‌دانم، همان‌طور که مرحوم آیت‌الله هاشمی نیز در انتخابات سال ۹۲ و حتی پس از آن، حمایت خویش را از ایشان بارها اعلام داشته‌اند.».
رییس دولت اصلاحات هم در حمایت از او سخن گفته و همه شایعاتی که گفته می شد او و دیگر اصلاح طلبان چشم به جایگزینی اسحاق جهانگیری دوخته اند را تکذیب کرده است . او صریح و روشن گفته است که نظر اصلاح طلبان پیروزی حسن روحانی است .منسوبان هاشمی رفسنجانی به کمپین حمایت از او رفته اند و نظر شان را درباره این انتخحابت رسانه ای کرده اند . ائتلاف اصلاحات و اعتدال دوباره جان گرفته است . این بهترین خبر برای حسن روحانی است .
۴-حسن رحانی می داند که باید خود را برای رقابت با ابراهیم رییسی آماده کند . او انتهای بازی را حدس زده و برای این بخش از ماجرا برنامه ریزی کرده است .
۵-او درکنار خود اسحاق جهانگیری را دارد که آمده تا جان فدای اصلاحات و اعتدال باشد . او به این ژنرال خود اعتماد و اتقاد دارد .
با همه این حرف ها به نظر می رسد او برای امروز تاکتیک های تازه ای دارد . امروز شاید همان روز واقعه باشد ؛ شاید .
- 13
- 2
