حسن روحانی نسبت به مناظره نخست شاداب تر و صریح تر بود.این را مخالفان وی نیز اذعان دارند.خلبان قالیباف هم عملکردی همانند یک هواپیما داشت.او که از مناظره نخست در حال صعود و اوج گرفتن بود هرچقدر به پایان مناظره دوم نزدیک شدیم فرود آمد تا جایی که بعضی جاها به سقوط نزدیک شد.
میرسلیم نیز در مناظره دوم از روی دست قالیباف تقلب کرده بود تا نشان دهد او هم می تواند شخصیت ژله ای داشته باشد.هاشمی طبا نشان داد مدیر تربیت شده مرحوم هاشمی است چرا که هر چه بیشتر می گذرد بیشتر و بهتر این روزها را درک می کند و از لاک خود بیرون می آید.ابراهیم رئیسی هم بیش از آنکه به فکر رقابت با روحانی باشد در جدال برای حذف قالیباف است.او اصرار دارد به جامعه و فعالان سیاسی بقبولاند که یگانه کاندیدای جناح راست او است نه شهردار تهران.اسحاق جهانگیری نیز به نظر می رسید به او فرمان داده بودند فقط انشا بخواند و برود و بگذارد میدان دست حسن روحانی باشد.
برخلاف مناظره قبل که اسحاق یکه تازی می نمود.اما پرسش کلیدی اینجاست؛ آیارییس جمهور توانست کاندیداهای دیگر را دنبال خود بکشاند و جریان مناظره را او تعیین نماید؟ همانطور که اشاره شد حسن روحانی به نسبت مناظره نخست چهره مقبول تر و موفق تری داشت اما یقینا کامل نبود.بسیاری تصور می نمودند مناظره با موضوع سیاسی و فرهنگی می تواند میدان فراخی را برای رییس دولت مهیا کند تا او عرصه را برای حریفان خود تنگ کند.
اما اینگونه نشد و باز هم انتظارها از حسن روحانی آنطور که انتظار می رفت محقق نشد .ضعف اصلی رئیس جمهور کجاست؟چرا نمی تواند مثل مناظره های سال ۹۲ پر فروغ باشد؟آیا او یک «آس» برای مناظره های آخر کنار گذاشته است؟اما قبل از برگزاری مناظره دوم نیز گفته می شد که بناست رئیس جمهور ناگفته ای را مطرح نماید اما موضوع دندان گیر و جریان سازی از لسان وی خارج نشد.
به نظر نگارنده مشکل در آن است که حسن روحانی گرفتار یک محافظه کاری خودساخته و یا غیر عمد شده است.نگاهی به کردار او در دو مناظره این موضوع را به اثبات می رساند.روحانی در شرایطی پیروز مناظره دوم لقب گرفته است که فقط چند ثانیه از پیله محافظه کاری خارج شد .او فقط دو جمله گفت که به مذاق مردم خوش آمد.از ابتدا تا انتهای مناظره فوق رئیس جمهور به همان سبک و سیاق مناظره نخست عمل کرد و منفعل بود.اما در دقایق پایانی یعنی شاید ۵ دقیقه حسن روحانی چهره اصلی خود را نشان داد.
این پیله ضخیم و حجیم محافظه کاری در مناظره اول دست و پای او را چنان گرفته بود که حتی نمی گذاشت رئیس جمهور نفس بکشد .این در شرایطی است که حسن روحانی در مناظره های برگزار شده می توانست خیلی از مسائل را مطرح نماید که نکرد.فی المثل این درست که روحانی یک کارنامه قابل نقد پشت سر خود دارد اما مگر قالیباف یا رئیسی ندارند؟شهردار فعلی تهران ۱۲ سال( به اندازه سه دوره ریاست جمهوری ) رئیس اجرایی پایتخت ایران بوده است و ابراهیم رئیسی نیز حداقل ۳۰ سال (به اندازه ۸ دوره ریاست جمهوری) عهده دار پست های مهم در یکی از قوا بوده است.
آیا به راستی ایشان هیچ نقطه قابل نقدی در کارنامه خود ندارند که رئیس جمهور دائما در پیله محافظه کاری قرار گرفته و صرفا دفاع می کند؟حسن روحانی باید بی پرده بگوید این افراد با چنین کارنامه ای نمی توانند از پس قوه اجرایی کشور بر بیایند چراکه آنان به دلایل متعدد در قسمت هایی که مشغول بودند خروجی خاصی نداشتند و ندارند.اما این مهم مستلزم تهیه خوراک برای رئیس جمهور است.این خوراک باید از کجا تامین شود؟
اشکال اصلی و ضعف مهم همانجایی است که سالهاست در مورد آن هشدار و تذکر داده شده است.آری؛تیم اطلاع رسانی دولت حسن روحانی.این تیم وظیفه داشت و دارد رئیس جمهور را برای حضور در چنین مناظرات مهم و سرنوشت سازی تجهیز نماید تا او این چنین در موضع دفاع صرف قرار نگیرد.اما از آنجایی که به نصایح اصلاح طلبان توجه نشده وضعیت قدری پیچیده شده و بسیاری نمی دانند چرا این حسن روحانی آن حسن روحانی سال ۹۲ نیست.
به هرحال همچنان رئیس جمهور یک مناظره با موضوع اقتصادی پیش رو دارد.اگر واقعا تیم اطلاع رسانی او از وی خواسته که محافظه کاری نماید باید همین امروز روحانی این خواسته مشکوک را اجابت ننماید و اگر رئیس جمهور عطف به گذشته و برحسب عادت در زمان ریاست جمهوری بنا به مصلحت برخی مطالب را مطرح نمی نماید سخت در اشتباه است.آقای روحانی! از این پیله خارج شوید تا دیر نشده است.مردم چگونه قرار است دست به مقایسه بزنند؟وقتی شما نمی گویید رقبای تان چه هستند و از کجا آمده‌اند چگونه شناسایی شوند؟نکند انتظار دارید خودشان نقاط ضعف و اشتباهات متعدد شان را به مردم بگویند؟!
سید علیرضا کریمی
- 11
- 2
