به گزارش فرادید، پارک‌ها در اشکال و اندازه‌های مختلف وجود دارند، از زمین‌های بازی ساده شهری گرفته تا مناطق حفاظت‌شده طبیعی وسیع، اما این پارک در ژاپن به قدری کوچک است که به تازگی رکورد جهانی جدیدی را ثبت کرده است.
این پارک در شهر ناگایزومی که حدود یک ساعت با توکیو فاصله دارد، فقط ۰.۲۴ متر مربع مساحت دارد؛ تقریباً به اندازه چهار برگ کاغذ پرینتر که کنار هم قرار داده شده‌اند. این پارک با وجود اندازه کوچکی که دارد خالی نیست: در آن کمی چمن، یک صندلی و یک سنگ تزئینی وجود دارد!
این پارک سال ۱۹۸۸ ساخته شد تا از فضای آزاد در خیابان استفاده بهینه شود. مسئولان شهر پس از باخبر شدن از پارک رکورددار قبلی، یعنی پارک میل اِندز در پورتلند اورگان، انگیزه ساخت این پارک را پیدا کردند. آن زمان همه پارک میل اِندز را کوچک‌ترین پارک جهان می‌دانستند، اما ژاپنی‌ها تصمیم گرفتند این عنوان را به طور رسمی از آن خودشان کنند.
آن‌ها یک نقشه‌بردار حرفه‌ای برای اندازه‌گیری دقیق پارک استخدام کردند، سپس درخواست خود را به گینس ارسال کردند. اواخر فوریه، یک داور رسمی از پارک بازدید کرد و رکورد را تأیید کرد.
شوجی کویاما که سرپرست بخش مدیریت ساخت‌وساز شهری است گفته: «ما می‌خواهیم این پارک را با کمک جامعه نگهداری کنیم و همچنین منظره‌ای بسازیم که برای رسانه‌های اجتماعی مناسب‌تر باشد تا افراد بیشتری با جاذبه‌های شهر ما آشنا شوند.»
وقتی خبر این رکورد جدید جهانی به مقامات پورتلند اورگان رسید، آن‌ها نگران شدند. پارک میل اِندز که مساحت آن تنها حدود ۰.۲۹ متر مربع است، از سال ۱۹۷۱ رکورددار بود. مردم محلی معمولاً به شوخی می‌گویند یک خانواده از کوتوله‌ها در پارک میل اِندز زندگی می‌کنند. مارک راس، سخنگوی بخش پارک‌ها و تفریحات پورتلند در مصاحبه‌ای گفته که این مردان کوچک سبز رنگ وقتی متوجه شدند عنوان پارک آن‌ها گرفته شده «آشفته» شدند.
راس افزود: «اگر تقلید بزرگ‌ترین نوع تمجید باشد، ما بسیار مفتخریم. ممکن است دیگر دارنده کوچک‌ترین پارک جهان نباشیم، اما پارک میل اِندز همیشه شادترین پارک جهان باقی خواهد ماند، عنوانی که هیچ‌کس نمی‌تواند آن را از آن بگیرد.»
پارک میل اِندز به دهه ۱۹۵۰ بازمی‌گردد، زمانی که دیک فاگان، یکی از ساکنان فقید پورتلند، گل‌هایی را در جزیره ایمنی وسط خیابان «نایتو پارک‌وی» کاشت. آن زمان، فاگان خبرنگار و ستون‌نویس روزنامه اورگان بود که دفترهای آن مشرف به خیابان نایتو پارک‌وی (که آن زمان جاده فرانت نام داشت) بودند. هر بار که از پنجره‌اش به بیرون نگاه می‌کرد، جزیره ایمنی را می‌دید.
او در جزیره ایمنی یک دایره بتنی زشت را دید که دور حفره‌ای پر از علف‌های هرز بود، جایی که قرار بود یک چراغ خیابانی نصب شود. در هفته «کاشت گل رز» در سال ۱۹۵۴، فاگان تصمیم گرفت به شوخی یک بوته رز در دایره بتنی بکارد. فاگان که سال ۱۹۶۹ درگذشت، بارها در ستون خود که «میل اِندز» نام داشت، درباره شوخی خود نوشت.
او در بسیاری از ستون‌های روزنامه زندگی گروهی از کوتوله‌ها را توصیف می‌کرد که در پارک، مستعمره کوتوله‌ها را تأسیس کرده بودند که تنها مستعمره کوتوله‌ها در غرب ایرلند بود. فاگان ادعا می‌کرد تنها کسی است که می‌تواند سرکرده کوتوله‌ها، پاتریک اوتوول را ببیند.
بخش پارک‌ها و تفریحات پورتلند در روز سنت پاتریک در سال ۱۹۷۶ پارک را به رسمیت شناخت. امروز، این پارک محل برگزاری چندین رویداد است، از جمله جشن‌های سالانه روز سنت پاتریک و «کوتاه‌ترین مسابقه پورتلند»، یک مسیر ۰.۱۵ کیلومتری بین پارک و یک کافه ایرلندی نزدیک.
- 10
- 1
