به گزارش فرادید، جویندگان فسیل موفق شده‌اند یک گورستان ماقبل‌تاریخی را در رودخانه استاین‌هاچی فلوریدا کشف کنند. این مکان مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از بیش از ۵۰۰ فسیل را در خود دارد که قدمت‌شان به حدود نیم میلیون سال پیش بازمی‌گردد. این فسیل‌ها شامل استخوان‌های سالم پستانداران باستانی مانند اسب‌ها، آرمادیلوی غول‌آسا، تامارین‌ها و احتمالاً یک گونه جدید از خوک خرطوم‌دار می‌شوند.
حدود ۵۰۰.۰۰۰ سال پیش، قبل از جاری شدن رودخانه در این منطقه، یک فروچاله در منطقه‌ی «بیگ بِند» فلوریدا باز شد و به تله‌ای مرگبار برای صدها حیوان تبدیل شد. با گذشت زمان، رسوبات به داخل چاه ریخته و بقایای آن‌ها را در شرایط کم و بیش بی‌نقص دفن کرد.
این فسیل‌ها تا سال ۲۰۲۲ پنهان مانده بودند تا اینکه رابرت سینیبالدی و جوزف برِنین، مجموعه‌داران فسیل در یک مأموریت غواصی عادی در آب‌های گل‌آلود رودخانه اتفاقی به آن‌ها برخورد کردند. پس از اینکه برنین دندان‌های بیرون‌زده‌ی اسب را از رسوبات شناسایی کرد، هر دوی آن‌ها مغز سم و جمجمه یک خوک خرطوم‌دار را پیدا کردند که نشان از یک کشف مهم داشت.
موزه فلوریدا اهمیت این کشف را درک کرد و قدمت آن را به دوران میانه عصر پستانداران شمالی ایروینگتون (۱.۶ میلیون تا ۲۵۰.۰۰۰ سال پیش) نسبت داد؛ دوره‌ای انتقالی در تکامل که سابقه فسیلی کمی دارد.
یکی از کشفیات مهم، فسیل‌های موجود از یک موجود منقرض‌شده به نام هولمِزینا (Holmesina) بود که شبیه آرمادیلوی غول‌آسا بود. در این جنس، دانشمندان می‌دانستند تغییراتی از یک گونه که دو میلیون سال پیش می‌زیسته، یعنی ایچ فلوریدنس ۶۸ کیلوگرمی به ایچ. سپتنتریونالیس ۲۱۵ کیلوگرمی وجود داشته، اما شواهد کمی درباره چگونگی تغییر اندازه این موجودات وجود داشت.
ناردوچی گفته: «در اصل یک حیوان است، اما در طول زمان به قدری بزرگتر شد و استخوان‌هایش تغییر کرد که پژوهشگران آن را یک گونه جدید معرفی کردند».
فسیل‌های رودخانه استاین‌هاچی یک نمای کلی از این تغییر تکاملی ارائه دادند، زیرا مطالعات نشان داد استخوان‌های مچ و پای این موجودات با اندازه گونه‌های بزرگتر هولمزینا همخوانی دارد در حالی که ویژگی‌های اجداد کوچکترشان را حفظ کرده است.
یکی دیگر از نمونه‌های جالب که در این مکان یافت شد، جمجمه یک خوک خرطوم‌دار باستانی بود؛ پستانداری شبیه خوک که خرطومی کوتاه شبیه فیل دارد. جالب اینجاست که این جمجمه ویژگی‌های زیادی داشت که در سابقه فسیلی پیشین دیده نشده بود و سبب شد پژوهشگران به این فکر بیفتند که شاید این نمونه به یک گونه ناشناخته تعلق داشته باشد.
با این حال، ریچارد هالبِرت، نویسنده اصلی مطالعه از اینکه این گام را به سرعت بردارند، هشدار داد. او گفت: «ما به بخش‌های بیشتری از اسکلت نیاز داریم تا بتوانیم دقیقاً بفهمیم چه خبر است. ممکن است یک گونه جدید باشد یا مثل همیشه احتمال دارد صرفاً یک نمونه غیرعادی از یک جمعیت باشد.»
استخوان فک پایین یک خوک خرطوم دار که در مکان موردنظر پیدا شده و ممکن است نمایانگر یک گونه جدید باشد.
میان ۵۵۲ فسیلی که بازیابی شد، حدود ۷۵ درصد متعلق به گونه‌ی اولیه‌ای از اسب‌های کابالین هستند؛ زیرگروهی که شامل اسب‌های خانگی امروزی می‌شود.
اسب‌ها معمولاً در دشت‌های وسیع و علفزارها زندگی می‌کنند، نه در جنگل‌های انبوهی مانند آنچه که امروزه در منطقه بیگ بِند وجود دارد. از آنجا که اسب‌ها بخش بزرگی از فسیل‌های کشف‌شده در رودخانه استاین‌هاچی را تشکیل می‌دهند، پژوهشگران نتیجه گرفتند این منطقه احتمالاً زمانی بازتر و علفی‌تر بوده است.
دندان‌های اسب یکی از بهترین فسیل‌های حفظ‌شده در فروچاله بودند. ریچارد هالبِرت، نویسنده اصلی مقاله گفته: «ما برای نخستین بار نمونه‌هایی داشتیم که به اندازه کافی کامل بودند و دندان‌های بالایی، دندان‌های پایینی و دندان‌های پیشین را داشتند.» با فرسایش و آسیب‌هایی که هنوز روی دندان‌ها مشاهده می‌شود، پژوهشگران ممکن است بتوانند رژیم غذایی اسب‌ها را با جزئیات بی‌سابقه مطالعه کنند.
- 17
- 5
