جزایر مگدالن تاریخچه طولانی از کشتی‌های غرق شده دارد. در قرن هجدهم و نوزدهم، حدود ۵۰۰ کشتی قربانی آب‌های کم عمق این جزیره شدند. در آن روز‌ها هیچ فانوس دریایی در این منطقه وجود نداشت و نقشه‌ها دقیق نبودند. در باد شدید، مه و امواج متلاطم، ناوبری به یک بازی حدس و گمان تبدیل می‌شد. بسیاری کشتی‌ها با مسافرانشان در این آب‌ها هلاک شدند و آن هایی که جان سالم به در می‌بردند تصمیم می‌گرفتند در این جزیره بمانند و برای خود خانه بسازند.
اولین فانوس دریایی در اوایل دهه ۱۸۷۰ در این منطقه ساخته شد و امروزه شش فانوس دریایی در این منطقه وجود دارد. بسیاری از کشتی‌های غرق شده این جزیره زیر دریا پوسیده شدند، اما تعدادی از آن‌ها از ساحل قابل مشاهده هستند. برخی نیز در زمین‌های خشک به اشکال مختلف مثل خانه‌ها دیده می‌شوند. بسیاری از خانه‌های این جزیره مانند کلیسای صدساله جزیره، از چوب‌های سالم کشتی‌های غرق شده ساخته شده اند.
امروزه بیشتر ساکنان جزیره را مردم فرانسوی زبان تشکیل داده اند و تنها حدود ۵۵۰ نفر به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند. آن‌ها فرزندان افرادی هستند که از انگلستان، اسکاتلند و ایرلند آمده اند. آن‌ها تقریبا جدا از سایر جهان زندگی می‌کنند به خصوص زمستان‌ها که خلیج یخ می‌زند و امکان سفر دریایی وجود ندارد. تنها راه ارتباطی آن‌ها با سرزمین اصلی ایستاه تلگراف بی سیم است.
- 13
- 5
