عوارض خوددرمانی دارویی، درد یا درمان؟

به گزارش سیناپرس، بسیاری از مردم فکر می‌کنند مصرف داروهای مسکن بدون تجویز پزشک کاری عادی و ایمن است. درنتیجه به‌شکل رایج و همیشگی از آن‌ها استفاده می‌کنند. در صورتی که مصرف دائمی بسیاری از این داروها ناایمن و مضر است.

به همین بهانه، نگاهی می‌اندازیم به رایج‌ترین مشکلاتی که می‌تواند در اثر مصرف داروهای بدون نسخه بروز کند:

داروهای سرماخوردگی و آنفلوآنزا:

بسیاری از داروهایی که در موارد بروز علائمی مانند عطسه و آبریزش بینی، گلودرد، سردرد و تب بدون تجویز پزشک مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌توانند عوارض خطرناکی به همراه داشته باشند. عوارضی مثل بالا رفتن فشار خون، احتباس ادراری و یا شدت گرفتن علائم آسم در افراد مبتلا به این بیماری. به همین دلیل ضروری است که در مورد میزان (دوز) مصرف این دسته دارویی با پزشک مشورت شود و اگر به پزشک دسترسی نیست در خصوص آن به اندازه کافی مطالعه شود. معمولاً برچسب روی این داروها نیز راهنمای میزان مصرف آن‌ها هستند.

داروهای ضد التهابی:

افراد بسیاری هستند که به محض احساس سردرد یا دردهای عضلانی به سراغ مسکنی مثل ایبوپروفن می‌روند. اما باید دانست که داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن و ناپروکسن و... اگرچه مسکن‌های بسیار مؤثری برای درمان بعضی از دردها هستند اما همزمان می‌توانند عامل بروز مشکلات بزرگتری در بدن باشند. این دسته دارویی ممکن است خطر بروز عوارضی مانند خونریزی دستگاه گوارش و نارسایی کلیه را به همراه خود داشته باشد.بنابراین به محض احساس درد به سراغ این داروها نروید، به‌ویژه اگر به نارسایی کلیه یا زخم معده مبتلا هستید.

نکته مهم دیگر درخصوص این دسته دارویی این است که به دلیل کارکرد مشابه این داروها، مصرف همزمان بیش از یکی می‌تواند احتمال بروز عوارض جانبی آن را به شدت افزایش دهد. بنابراین توصیه می‌شود که در مورد نحوه مصرف این داروهای مسکن با پزشک مشورت کنید و حتماً آن‌ها را به همراه وعده‌های غذایی و با معده پر مصرف کنید. علاوه بر آن هر یک از این داروها را در دوره خاص خود استفاده کنید و از مصرف همزمان آن‌ها با هم پرهیز کنید.

استامینوفن:

شاید استامینوفن شناخته‌شده‌ترین و رایج‌ترین مسکنی باشد که در همه خانه‌ها پیدا می‌شود. استامینوفن از یک جهت یک مسکن به حساب می‌آید و از جهتی دیگر کاهش‌دهندۀ مؤثر تب است. به دلیل همین ویژگی نیز بسیار پرطرفدار و شایع است. اما بهتر است بدانیم که این دارو اگرچه در تسکین درد و کاهش تب موفق است، اما مصرف همیشگی و زیاده از حد آن می‌تواند برای کبد و کلیه‌ها آسیب‌رسان باشد.

آنتی اسیدها:

استفاده دائمی از داروهای آنتی‌اسید که کاربرد آن‌ها در مواردی مثل سوزش سر دل و ناراحتی‌های گوارشی است، خطرناک است. مصرف گاه‌به‌گاه آنتی‌اسیدهای جویدنی به هنگام بروز عوارض گوارشی ناشی از مصرف غذاها یا نوشیدنی‌های خاص ضرری ندارد، اما استفاده روزانه و دائمی آن‌ها منجر به ایجاد بیماری‌های گوارشی شدیدتری می‌شود.

اسپری‌های بینی:

اسپری‌های بینی نیز جزو داروهایی به حساب می‌آیند که استفاده هر از گاهی از آن‌ها بلامانع است، اما با آن‌که این اسپری‌ها بی‌ضرر و مؤثر به نظر می‌رسند، استفاده زیاد از آن‌ها بدون تجویز پزشک می‌تواند عامل ایجاد مشکلات جدی باشد. مشکلاتی از قبیل خونریزی بینی و زخم وگلوکوم یا آب مروارید.

دیورتیک‌ها:

مصرف زیاد و همیشگی دیورتیک‌ها خارج از نسخه پزشک، عوارض خطرناکی به همراه دارد. این داروهای ادرارآور، می‌توانند مشکلاتی مثل نارسایی کلیه، اختلالات الکترولیتی مانند کاهش سطح پتاسیم و آریتمی قلبی را برای فرد به وجود آورند.

کسانی که داروهای مدر مصرف می‌کنند، در صورتی‌که از دیورتیک‌هایی استفاده کنند که پتاسیم را دفع نمی‌کند، ممکن است به افزایش بسیار زیاد پتاسیم خون دچار شوند و اگر از تیازیدها استفاده کنند به کاهش پتاسیم خون مبتلا می‌شوند.