شرح بیماری
اتواسکلروز رشد غیرطبیعی تدریجی استخوان اسفنجی در گوش میانی. این رشد مانع عملکرد طبیعی یکی از استخوان‌های کوچک گوش میانی که مسؤول انتقال صداست شده و از این طریق سبب کاهش شنوایی می‌شود. اتواسکلروز معمولاً هر دو گوش را مبتلا می‌سازد و در هر دو جنس و همه سنینن دیده می‌شود ولی در جنس مؤنث دوبرابر شایع‌تر بوده و در سنین ۳۰-۱۵ سال شایع‌تر است.
علایم شایع
کاهش شنوایی تدریجی و پیشرونده
وزوزگوش
شنوایی بهتر در محیط‌های شلوغ نسبت به محیط‌های ساکت
علل
این اختلال به نظر می‌رسد ارثی باشد. ۶۰% افراد مبتلا دارای سابقه خانوادگی این بیماری هستند.
عوامل تشدید کننده بیماری
سابقه خانوادگی کاهش شنوایی
نژاد سفیدپوست. حدود ۱۰% افراد سفیدپوست به درجاتی از اتواسکلروز مبتلا هستند.
بارداری که ممکن است تحریک‌کننده آغاز بیماری باشد.
پیشگیری
در حال حاضر این بیماری قابل پیشگیری نیست. در صورت وجود سابقه خانوادگی این بیماری، قبل از تشکیل خانواده مشاوره ژنتیک الزامی است.
عواقب مورد انتظار
در بیشتر موارد با جراحی، شنوایی حداقل به طور نسبی حفظ می‌شود.
عوارض احتمالی
کری کامل در عرض ۱۵-۱۰ سال. در صورت عدم درمان هرچه بیمار جوانتر باشد، سرعت کاهش شنوایی بیشتر خواهد بود.
درمان
اصول کلی
تشخیص بیماری براساس آزمون‌های شنوایی نظیر اودیوگرام و آزمون رینه (بررسی هدایت استخوانی صدا) داده می‌شود.
درمان معمولاً عبارتست از جراحی برای برداشت استخوان چکشی (یکی از استخوان‌های گوش میانی) و جایگزین کردن آن با استخوان مصنوعی. در اکثر موارد و با این درمان، شنوایی حداقل به طور نسبی اصلاح می‌گردد.
ممکن است به جای درمان جراحی از سمعک استفاده شود.
داروها
آنتی بیوتیک ممکن است پس از جراحی تجویز شود.
درمان با قرص فلوریدسدیم، کلسیم و ویتامین ـ د ممکن است با سخت کردن استخوان اسفنجی تشکیل شده مانع پیشرف بیشتر کاهش شنوایی گردد.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
پس از جراحی به تدریج فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های طبیعی خود را از سر بگیرید.
رژیم غذایی
رژیم خاصی نیاز نیست.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضا خانواده‌تان دارای علایم اتواسکلروز باشید.
اگر دچار علایم عفونت، نظیر تب، درد یا منگی بیش از حد پس از جراحی
- 22
- 4
