به گزارش عصرایران به نقل از یورونیوز، سلول های زامبی با افزایش سن متراکم میشوند و به سلول های مجاور آسیب می رسانند و باعث بیماری های مرتبط با پیری می شوند.
این تیم تائید کردند در موش هایی که این واکسن (vaccine) به آن ها تزریق شده، کاهش سلول های زامبی مشاهده شده است.
تورو مینامینو، استاد دانشگاه جونتندو توکیوی ژاپن اظهار‌کرد: «ما می توانیم انتظار داشته باشیم که این واکسن برای درمان سفتی عروق، دیابت (Diabetes) و سایر بیماری های مرتبط با پیری استفاده شود.»
نتایج تحقیقات این تیم در نسخه آنلاین مجله «نیچر ایجینگ» (Nature Aging) منتشر شده است.
سلول های پیر به سلول هایی اطلاق می شود که تکثیر خود را متوقف کرده اند ولی نمی میرند. آنها با ترشح مواد شیمیایی که باعث التهاب میشوند، به سلول های سالم مجاور آسیب می رسانند. تصور می شود که پیری سلولی روند پیری و همچنین بیماری های مرتبط با افزایش سن مانند آلزایمر و برخی سرطان ها را تسریع می کند.
این تیم پروتئینی را که در سلول های پیر در انسان و موش یافت می شود، شناسایی کردند و یک واکسن پپتیدی بر اساس اسید آمنه ای که پروتئین (Protein) را تشکیل می دهد، ساختند.
این واکسن بدن را قادر می سازد تا پادتن هایی ایجاد کند که خود را به سلول های پیر می چسبانند که از سوی گلبول های سفید خون که به پادتن ها می چسبند حذف می شوند.
هنگامی که این تیم واکسن را بر روی موش های مبتلا به سختی عروق تزریق کردند بسياري از سلول های پیر انباشه شده حذف و نواحی تحت‌تأثیر بیماری کوچک شدند.
بسياري از داروهای موجود در بازار برای از بین بردن سلول های پیر همان داروهای ضد سرطان هستند که ممکن است عوارض زيادي داشته باشند. به گفته تیم تحقیقاتی ژاپنی، عوارض جانبی واکسن جدید کم تر بوده و اثربخشی آن طولانی‌تر است.
از سوی دیگر در اکتبر گذشته یک تیم بین المللی از دانشگاه های بریتانیا، اسپانیا، نیجریه و عربستان تحقیقاتی درباره روش دیگری برای مقابله با سلول های پیر انجام و نتایج آنرا منتشر کردند.
دکتر سالوادور ماسیپ، از دانشگاه لستر که بخشی از این تیم تحقیقاتی بود به یورونیوز گفت: «فرآیند بیولوژیکی پیری بسیار پیچیده است بنابراین بعید است که یک استراتژی بطور کامل آنرا متوقف یا معکوس کند. با این حال احتمالا راه های زیادی برای کاهش سرعت آن وجود دارد و به نظر میرسد پاکسازی سلول های پیر یکی از ساده ترین و آسان ترین راهها باشد که به طور بالقوه موثرتر است.»
با این حال محققان هنوز نمی دانند که طول عمر یک موجود زنده چقدر میتواند افزایش یابد.
سالوادور ماسیپ تصریح کرد: «این یک سوال بسیار جالب است و ما هنوز درباره آن به توافق نرسیده ایم. برخی معتقد هستند یک محدودیت سفت و سخت برای طول عمر انسان وجود دارد [تقریبا ۱۳۰ سال تخمین فعلی است]، در حالی که برخی دیگر روی کاغذ فکر می کنند که جاودانگی امکان پذیر باشد.»
او ادامه داد: «هنوز زود است که بدانیم چقدر می توان عمر را افزایش داد و آیا محدودیتی وجود دارد یا خیر.»
با این حال به نظر میرسد ممکن است مجبور نباشیم خيلي منتظر پاسخ این سوال بمانیم.
مسیپ گفت: «زمینه تحقیقات ضد پیری بسیار سریع در حال پیشرفت است. در دهه گذشته اکتشافات کلیدی زيادي وجود داشته است.»
- 15
- 3
