به گزارش مهر به نقل از وب مِد، مشکلات طولانی مدت در این کودکان گسترده بودند و نظیر علائم طولانی مدت کووید در بزرگسالان مانند خستگی، اختلالات خواب، مشکلات تنفسی، مشکلات قلبی و مشکلات گوارشی بودند.
دکتر «سونیا ویلاپول»، نویسنده ارشد این مطالعه از مؤسسه تحقیقات پزشکی هیوستون تکزاس، گفت: «کودکان و نوجوانان نیز با پیامدهای طولانی سلامت جسمی و روانی ناشی از کووید ۱۹ روبرو هستند. شناسایی علایم و نشانه های اصلی کووید طولانی مدت کودکان میتواند به تشخیص، توسعه درمان های بهتر، ایجاد تیم های چند رشته ای برای مدیریت بهینه بالینی و یافتن عوامل خطر برای پيش‌گيري کمک کند.»
تیم تحقیق از آمريکا، مکزیک و سوئد داده های ۲۱ مطالعه قبلی انجام شده در اروپا، آسیا، استرالیا و آمریکای جنوبی را برای تخمین تعداد بیماران زیر ۱۸ سال که مبتلا به کووید طولانی مدت بودند و شناسایی شایع ترین علائم در بین آن ها، جمع آوری کردند.
از میان بیش از ۸۰,۰۰۰ کودک و نوجوان مبتلا به کووید ۱۹، ۲۵ درصد علائمی داشتند که حداقل ۴ تا ۱۲ هفته طول کشید یا علائم جدید دائمی که در عرض ۱۲ هفته ظاهر شد. کووید طولانی مدت در بیش از ۲۹ درصد از بیماران بستری در بیمارستان ظاهر شد. کودکانی که مبتلا به کووید ۱۹ شدید، چاقی، بیماری های مرتبط با آلرژی یا سایر بیماری های درازمدت بودند، بیشتر در معرض ابتلاء به کووید طولانی مدت بودند.
شایع ترین مشکلات، علایم خلقی مانند اضطراب و افسردگی و پس از آن خستگی و اختلالات خواب بود. سایر علائم رایج عبارتند از علائم عصبی روانی (سردرد، تغییر در مهارت های فکری، سرگیجه، مشکلات تعادل)، قلبی تنفسی (تنفس سخت، احتقان، عدم تحمل ورزش، درد و گرفتگی قفسه سینه، سرفه، تپش نامنظم قلب)، شناختی (کاهش تمرکز، یادگیری دشوار، گیجی، از دست دادن حافظه)، مربوط به پوست (تعریق بیش از حد ، خارش، ریزش مو ) و دستگاه گوارش (از دست دادن اشتها، درد شکمی، یبوست، اسهال، استفراغ و حالت تهوع).
در مقایسه با کودکان بدون کووید ۱۹، کودکانی که به ویروس کرونا مبتلا شده اند، ۱۰ برابر بیشتر در معرض از دست دادن مداوم چشایی یا بویایی، دو برابر بیشتر با بروز مشکلات تنفسی طولانی مدت و دو برابر بیشتر در معرض مشکلات تب مداوم هستند.
نویسندگان این مطالعه با تاکید بر اهمیت نظارت مداوم بر تأثیر طولانی مدت کووید در کودکان و نوجوانان، نتیجه گرفتند: «کووید طولانی مدت یک نگرانی بهداشت عمومی مهم است و هیچ دستورالعملی برای رسیدگی به تشخیص و مدیریت آن وجود ندارد».
- 18
- 4
