پیر شدن ۲۰ ساله مغز با ابتلای شدید به کرونا

به گزارش ایسنا به نقل از نیو اطلس، یک مطالعه جدید، دقیق ترین تحقیقات تا به امروز را در مورد تأثیرات شناختی طولانی مدت کووید شدید ارائه کرده است. این تحقیق که توسط دانشمندان "کالج امپریال لندن" و دانشگاه "کمبریج" انجام شده، نقایص شناختی ماندگار را در بیماران بستری شده در بیمارستان نشان داد که معادل کاهش قدرت شناختی مطابق با ۲۰ سال پیری مغز است.

این تحقیق جدید که در مجله eClinicalMedicine منتشر شده است، به بررسی ۴۶ بیمار مبتلا به کووید- ۱۹ شدید در بیمارستان پرداخت که ۱۶ نفر از این بیماران در طول مدت اقامت خود در بیمارستان به اتصال به دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) نیاز پیدا کرده بودند.

شرکت کنندگان در این مطالعه، حدود ۶ ماه بعداز تجربه این بیماری حاد، مجموعه ای از ارزیابی های شناختی پیچیده را پشت سر گذاشتند. سن هر فرد مبتلا به کووید طبقه بندی شد و از نظر جمعیتی با افراد سالم مقایسه شد.

"دیوید منون"، نویسنده ارشد این مقاله توضیح داد:اختلال شناختی در طیف وسیعی از اختلالات عصبی از جمله زوال عقل و حتی پیری معمولی رایج است، ولی الگوهایی که ما دیدیم، از همه اینها متمایز بود.

این بیماران مبتلا به کووید در مقایسه با گروه کنترل، در پاسخگویی به تکالیف شناختی، کندتر بودند و در پاسخ هایشان دقت کمتری داشتند. بطور مشخص، بیماران مبتلا به کووید در وظایف «استدلال قیاسی کلامی» که برای آزمایش حوزه های شناختی استدلال مبتنی بر کلمه خاص طراحی شده اند، ضعیف عمل کردند.

این تحقیق نشان داد که مقیاس این نقایص شناختی بطور چشمگیری با شدت بیماری کووید برای هر بیمار مرتبط است و افراد مبتلا به کووید شدید که نیاز به ونتیلاتور پیدا کرده بودند، بيش ترین کاهش شناختی را داشتند.

این تحقیق بطور متوسط، میزان نقایص شناختی را معادل حدود ۲۰ سال پیری محاسبه کرد. بنابراین، یک فرد ۵۰ ساله که با کووید شدید در بیمارستان بستری شده بود، نمرات تست شناختی مشابه آنچه را که از یک فرد ۷۰ ساله دیده می شود، نشان داد.

اکنون این یافته ها دو سؤال بزرگ را مطرح می کنند که محققان در حال حاضر پاسخ خوبی برای آن ها ندارند. این که بطور خاص چه چیزی باعث این اختلالات ماندگار شناختی می شود و آیا ظرفیت های شناختی بیماران در مدت زمان طولانی بهبود می یابد؟

محققان با فرض یک علت بالقوه می گویند برخلاف این که برخی یافته های تحقیقات قبلی ممکن است اشاره داشته باشند، اما این مشکلات شناختی احتمالاً نتیجه نفوذ ویروس عامل بیماری کووید- ۱۹ موسوم به "SARS- CoV- ۲" به مغز نیست. در عوض ، قابل قبول ترین توضیح در این مرحله این است که کووید شدید به دلیل اختلال در تامین اکسیژن مغز و لخته شدن یا خونریزی در طول بیماری حاد میتواند موجب آسیب مغزی شود.

همچنین گمان می رود که واکنش ایمنی بیش از حد در نقایص ماندگار شناختی در افراد مبتلا به بیماری شدید نقش داشته باشد.

ولی آیا این مشکل با گذشت زمان برطرف یا بهتر می شود؟" منون" می گوید که تیم او سیگنال های ظریفی از بهبود را در بیماران پس از دوره های طولانی پیگیری مشاهده کرده است، ولی در بهترین حالت هر گونه بهبودی شناختی، کند و تدریجی است.

او اظهار‌کرد: ما برخی از بیماران را تا ۱۰ ماه پس از عفونت حاد پیگیری کردیم و توانستیم بهبود بسیار آهسته ای را مشاهده کنیم. اگرچه این بهبود از نظر آماری معنی دار نبود، اما حداقل در مسیر درستی قرار دارد و این امکان وجود دارد که برخی از این افراد هرگز بطور کامل بهبود پیدا نکنند.

مطالعه ای که اوایل سال جاری توسط محققان دانشگاه" آکسفورد" منتشر شد، نقایص شناختی جزیی را در افراد مبتلا به کووید- ۱۹ خفیف تا ۶ ماه پس از ابتلا نشان داد.

در حال حاضر محققان در کنار این یافته های جدید، شروع به ترسیم تصویر واضح تری از طیف تأثیرات شناختی ناشی از عفونت کووید- ۱۹ کرده اند.

"آدام همپشایر"، نویسنده ارشد این مطالعه جدید می گوید:این یافته ها نشان می دهد که تعداد زيادي از بازماندگان کووید به احتمال زیاد در ماه های پس از عفونت حاد خود، مشکلات قابل توجهی را تجربه می کنند. از آنجایی که واکسیناسیون ها و درمان های پیچیده تر شروع به کاهش تأثیر مرگ و میر کووید- ۱۹ کرده اند ، تمرکز بر بازماندگانی که اثرات مزمن طولانی مدت این بیماری جدید را تجربه می کنند، بسیار مهم است.

او ادامه داد: حدود ۴۰ هزار نفر تنها در انگلیس بر اثر ابتلا به کووید- ۱۹ تحت مراقبت های ویژه قرار گرفته اند و بسیاری دیگر نیز این بیماری را به شکل حاد تجربه کردند اما در بیمارستان بستری نشده اند. این بدان معناست که تعداد زیادی از مردم، تا چندین ماه پس از ابتلا، مشکلات شناختی را تجربه می کنند و ما باید فوراً بررسی کنیم که برای کمک به این افراد چه کاری میتوان انجام داد.

این مطالعه جدید در مجله eClinicalMedicine منتشر شده است.