به گزارش ایسنا و به نقل از اس اف، یک ربات همانند ترانسفورماتور که میتواند در بدن انسان به منظور درمان بیماری ها حرکت کند، ممکن است در آینده یک گام مهم در علم پزشکی به شمار آید. گروهی از دانشمندان دانشگاه "استنفورد" این دستگاه کوچک را با الهام از هنر ژاپنی تا کردن کاغذ به نام "اوریگامی" ساخته اند.
این ربات به اندازه نوک انگشت توسط آهنربا کنترل می شود و میتواند محموله های دارو را مستقیما به تومور، لخته خون یا عفونت ببرد. این میلی ربات قرار است انقلابی در پزشکی ایجاد کند و جایگزین قرص ها یا تزریق های داخل وریدی که می تواند عوارض جانبی جدّي برای فرد ایجاد کند ، شود.
ربات یاد شده می تواند به منظور ورود به فضاهای باریک، بخزد، بچرخد و شنا کند و سپس داروها را ارسال کند و عملکردهای درونی بدن را بررسی کند.
دکتر "روئیک ژائو" (Ruike Zhao) نویسنده ارشد این مطالعه گفت:این میلی ربات اوریگامی دوزیست بی سیم قابل چرخش، بسیار چابک است. این ربات خيلي ظریف و با سرعت بالا بر روی سطوح نرم و ناهموار یک اندام و مایعات بدن حرکت می کند و در حین ارسال داروها، خود را به صورت بی سیم به حرکت در می آورد.
برخلاف قرص ها یا مایعات تزریقی، ربات یاد شده دارو را تا زمانی که به نزدیک ترین حالت از ناحیه موردنظر نرسد، آزاد نمی کند و تنها زمانی که کاملاً به هدف خود رسید، دارو را با غلظت بالا آزاد می کند.
دکتر ژائو می گوید، این ربات محکم ترین و چند منظوره ترین ربات بدون اتصالی است که تا به حال ساخته ایم. ربات ما از این طریق به دارورسانی هدفمند دست می یابد. ابعاد دستگاه همچنین این امکان را به آن می دهد تا در مسیر مأموریت های خود سفت و سخت باقی بماند و خراب نشود.
عرض این ربات کم تر از یک سوم اینچ است. دارای صفحات مغناطیسی است و می تواند در یک لحظه تغییر جهت دهد. روش های حرکت بسته به موانعی که در بدن باید بر آن ها غلبه کند، از اندام ها گرفته تا مایعات بدن، انتخاب می شوند. با تا کردن یا باز کردن ربات، عملیات پمپاژ آغاز می شود و ربات قادر به ارائه داروی مایع است.
محققان امیدوارند در آینده ربات ها بتوانند در نهایت چند ابزار یا دوربین را بهمراه ارسال دارو به بدن حمل کنند در این صورت نحوه معاینه بیماران توسط پزشکان بسیار تغییر خواهد کرد.
محققان همچنین در حال کار بر روی تصویربرداری فراصوت برای ردیابی جایی که ربات ها می روند ، هستد تا هر گونه نیاز به بریدن اندام های باز را از بین ببرند. در صورت موفقیت آمیز بودن، آزمایشات بالینی انسانی دنبال خواهد شد.
یافته های این مطالعه در مجله "Nature Communications" منتشر شد.
- 14
- 5
