مهندسی یک مخمر جدید توسط دانشمندان می تواند داروهای پیچیده مقابله با سرطان را تولید کند و بدین ترتیب موجب صرفه جویی در مصرف گل های "پریوش" شود که از آن ها برای تولید این دارو استفاده می شود.
به گزارش ایسنا به نقل از نیو اطلس، گل های پریوش منبعی از تولید داروهای سرطان موسوم به "وین بلاستین" (vinblastine) هستند که هر ساله چندین تن از این گل برای تولید این دارو مصرف می شود، اما یک مطالعه جدید نشان می دهد که یک مخمر مهندسی شده جدید می تواند منبعی آسان تر و در دسترس تر باشد.
این داروی رایج برای مقابله با بیماری سرطان از گل های خاصی تهیه می شود، ولی متأسفانه برای تولید هر گرم از این دارو به چندین تن گیاه پریوش لازم است. دانشمندان اکنون برای یافتن یک منبع جایگزین، یک مخمر را برای تولید پیش سازهای وین بلاستین مهندسی کرده اند که می تواند به در دسترس تر و مقرون به صرفه تر شدن این داروی حیاتی کمک کند.
گل پریوش( C. roseus) هزاران سال است در طب سنتی استفاده می شود و از دهه ۱۹۵۰ به عنوان منبع داروهای شیمی درمانی موسوم به "وین بلاستین" و "وین کریستین" استفاده می شود. "وین بلاستین" در تقسیم سلولی مداخله می کند و برای درمان سرطان های لنفوم، پستان، مثانه، ریه (Lung) و غیره استفاده می شود، در حالیکه "وین کریستین" به دلیل توانایی در مهار تولید گلبول های سفید خون می تواند برای درمان سرطان خون (چنگار خون) استفاده شود.
هر دو در فهرست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی ذکر شده اند، اما به طرز ناامیدکننده ای امکان دارد در معرض کمبود قرار گیرند. این امر به دلیل مقادیر بسیار زیاد گیاه مورد نیاز برای تولید مقادیر قابل استفاده از این دارو است.
به طور دقیق، برای تهیه یک گرم وین بلاستین به ۵۰۰ کیلوگرم برگ خشک و برای وین کریستین به ۲ تن از آن نیاز است.
ساختن نسخه های مصنوعی در آزمایشگاه ممکن است راه حلی بدیهی بنظر برسد، ما پیچیدگی این مولکول ها به حدی است که دانشمندان تاکنون از ساخت نوع مصنوعی آن ها فرار کرده اند.
اکنون محققان آزمایشگاه های برکلی و دانشگاه فنی دانمارک (DTU) برای این مطالعه جدید از میکروب ها کمک گرفته اند و مخمر معمولی که در نانوایی استفاده می شود را برای تولید پیش سازهای این دارو مهندسی کرده اند.
این تیم در مجموع ۵۶ ویرایش ژنتیکی را در ژنوم مخمر انجام داد، از جمله افزودن ۳۴ ژن گیاهی، در حالیکه سایر ژن های بومی میکروب را حذف، سرکوب و بیش از حد بیان کردند.
در مجموع ۳۰ مرحله تا تولید دو مولکول "کاتارانتین" (catharanthine) و "ویندولین" (vindoline) که پیش سازهای" وین بلاستین" هستند، طول میکشد و سی و یکمین و آخرین مرحله این فرآیند این است که دانشمندان این مولکول ها را برای ساخت دارو ترکیب کنند.
در حالی که این تیم تحقیقاتی مشخص نکرده است که این مخمر چه مقدار از دارو را میتواند تولید کند، اما قطعا به کاهش قابل توجه نیاز به استفاده از مقادیر زيادي از گل پریوش منجر خواهد شد.
"جی کیسلینگ" یکی از محققان ارشد این مطالعه گفت: پلت فرم مخمری که ما توسعه دادیم امکان تولید سازگار با محیط زیست و مقرون به صرفه وین بلاستین و بیش از ۳۰۰۰ مولکول دیگر را که در این خانواده از محصولات طبیعی هستند، فراهم می کند.
او ادامه داد: این پلتفرم علاوه بر وین بلاستین، تولید درمان های ضد اعتیاد و مالاریا (Malaria) و همچنین درمان بسیاری از بیماری های دیگر را ممکن می سازد.
این مطالعه در مجله Nature منتشر شده است.
- 9
- 2
