نتایج نشان داد هیچ افزایش قابل توجهی در خطر مرگ برای افراد ۶۵ سال و بالاتر با شاخص توده بدنی بین ۲۲.۵ و ۳۴.۹ وجود ندارد. همین امر در مورد افراد جوان با BMI بین ۲۲.۵ تا ۲۷.۴ صادق بود. BMI 25 یا بالاتر اضافه وزن و ۳۰ یا بالاتر چاق محسوب می شود.
به گزارش نواندیش، یک مطالعه جدید نشان می دهد که شاخص توده بدن در محدوده ای که اضافه وزن یا حتی چاق در نظر گرفته می شود، لزوما با خطر بالاتر مرگ مرتبط نیست. این تحقیق جدیدترین افزوده به مجموعه رو به رشد شواهدی است که نشان می دهد BMI به تنهایی شاخص دقیقی برای سنجش سلامت افراد نیست.
ان بی سی نیوز در مورد ارتباط چاقی و سلامتی نوشت: این مطالعه که چهارشنبه در ژورنال PLOS One منتشر شد، بر اساس داده های بیش از ۵۵۰ هزار بزرگسال آمریکایی در طی ۹ سال، رابطه بین BMI و خطر مرگ به هر علتی را ارزیابی کرد.
نتایج نشان داد هیچ افزایش قابل توجهی در خطر مرگ برای افراد ۶۵ سال و بالاتر با شاخص توده بدنی بین ۲۲.۵ و ۳۴.۹ وجود ندارد. همین امر در مورد اشخاص جوان با BMI بین ۲۲.۵ تا ۲۷.۴ صادق بود. BMI 25 یا بالاتر اضافه وزن و ۳۰ یا بالاتر چاق محسوب می شود.
BMI از تقسیم وزن افراد بر مجذور قد آن ها محاسبه می شود. برای چندین دهه، برای ارزیابی اینکه آیا وزن یک فرد "سالم" است یا می تواند خطر ابتلا به دیابت یا بیماری قلبی (heart disease) را به همراه داشته باشد، استفاده شده است. ولی بسياري از متخصصان مراقبت های بهداشتی از این موضوع انتقاد کرده اند و می گویند BMI عوامل مهمی مانند درصد چربی بدن و تغییرات در خطر بیماری در بین افراد از نژادها و جنسیت های مختلف را در نظر نمی گیرد.
ماه گذشته، انجمن پزشکی آمریکا سیاستی را اتخاذ کرد که به پزشکان توصیه می کرد از اقدامات اضافی از جمله دور کمر، توزیع چربی در بدن و عوامل ژنتیکی برای ارزیابی سلامت بیمار استفاده کنند.
به گفته دکتر Aayush Visaria، متخصص داخلی در دانشکده پزشکی راتگرز رابرت وود جانسون و یکی از نویسندگان مطالعه جدید، یافته های این مطالعه از دستورالعمل های جدید پشتیبانی می کند.
ویساریا گفت:« نتایج ما اساساً بسیاری از مطالعات دیگر را تأیید می کند که در سال های اخیر انجام شده است بر این اساس BMI به خودی خود واقعاً یک شاخص ضعیف برای خطر سلامتی است.
دکتر فاطیما استنفورد، متخصص طب چاقی در بیمارستان عمومی ماساچوست که در تحقیقات جدید شرکت نداشت، گفت که BMI میتواند لاغری را با سلامتی برابر با سایر عوامل مهم مقایسه کند. او خاطرنشان کرد که اختلالات سوء مصرف مواد، مصرف دخانیات و اختلال در غذا خوردن همگی میتوانند به اندامی لاغرتر منجر شوند، اما به این معنی نیست که فرد سالم است.
استنفورد گفت: «دلیل اینکه من مدام می شنوم که چرا باید از آن استفاده کنیم این است که آسان است. "فقط به این دلیل که آسان است، به این معنی نیست که درست است."
تحقیقات گذشته مشکلاتی را در استفاده از BMI برای ارزیابی چاق بودن یا در خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با وزن نشان داده است. در مطالعه ای در سال ۲۰۱۶، تقریباً نیمی از شرکت کنندگان اضافه وزن را در نظر گرفتند و ۲۹ درصد از افراد چاق از نظر متابولیکی سالم بودند، در حالی که بیش از ۳۰ درصد از افرادی که وزن «طبیعی» داشتند، از نظر متابولیکی ناسالم بودند.
- 16
- 1
