به گزارش ایسنا به نقل از نیواطلس، یک داروی جدید برای درمان آنفلوانزای شدید با موفقیت بیماران را در سطح مناسب التهاب ریه نگه می دارد تا از آسیب ریه (Lung) محافظت کند در حالیکه همچنان به سیستم ایمنی اجازه می دهد با عفونت مبارزه کند. این دارو حتی چند روز بعداز عفونت در موش ها موثر عمل کرده است.
اگر تا به حال به آنفلوانزا مبتلا شده باشید، به احتمال زیاد به ویروس آنفلوانزایA (IAV) مبتلا شده اید. در مقایسه با ویروس آنفلوانزای B، عفونت با نوع A اغلب علایم شدیدتری ایجاد می کند. ولی، در حالی که بسياري از ما تب و لرز، سردرد و دردهای عضلانی، خستگی (Fatigue)، گلودرد و سرفه ناشی از آنفولانزای معمولی را تجربه کرده ایم، عفونت شدید با نوع IAV حیوانی آن متفاوت و به صورت بالقوه تهدیدکننده حیات است.
عفونت شدید این نوع از آنفلوانزا (Influenza) باعث ایجاد نوع خاصی از مرگ سلولی به نام نکروپتوز، در سلول های آلوده شده، می شود. در حالی که این یک فرآیند طبیعی است که برای محدود کردن انتشار ویروس از طریق حذف فعال سلول های آلوده و بسیج سیستم ایمنی برای پاسخ دهی طراحی شده است، نکروپتوز می تواند یک پاسخ بیش التهابی را فعال کند و باعث آسیب جانبی ریه شود که به طور بالقوه کشنده است. به غیر از مدیریت علائم آن، گزینه های درمانی کمی برای درمان آنفلوانزای شدید وجود دارد.
در یک مطالعه جدید، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه تافتس، بیمارستان تحقیقاتی کودکان« سنت جود»، دانشگاه هیوستون و مرکز سرطان (cancer) فاکس چیس با هم همکاري کردند تا دارویی به نام UH۱۵- ۳۸ را آزمایش کنند که از این آسیب ریوی مرتبط با آنفلوانزا در موشها جلوگیری می کند و به سیستم ایمنی اجازه می دهد با ویروس مبارزه کند.
پاول توماس، نویسنده همکار در این مطالعه می گوید:داروی ما به طور قابل توجهی بقا را افزایش داد و علائم عفونت ویروس آنفلوانزا را کاهش داد. این داروی جدید، التهاب خطرناک را کاهش داد و حتی به نظر می رسید که واکنش تطبیقی در برابر ویروس را بهبود بخشد.
دستیابی به اثر گلدیلاکس یا اثر مقدار درست دارو بر التهاب، محققان را ملزم به استفاده از شیمی هوشمندانه همراه با درک کامل مکانیسم های زیربنایی نکروپتوز کرد.
پروتئین کیناز ۳ برهمکنش گیرنده (RIPK۳) بخشی ضروری از مسیر مرگ سلولی نکروپتوز است، اما مسیر مرگ سلولی دیگری را نیز کنترل می کند که آپوپتوز نام دارد. هر دو نوع مرگ سلولی پاسخ های ایمنی متضادی ایجاد می کنند. مرگ آپوپتوز معمولا منجر به پاسخ های ایمونولوژیکی خاموش می شود، در حالی که نکروپتوز مولکول هایی را آزاد می کند که باعث التهاب می شوند. داروی UH۱۵- ۳۸ برای جلوگیری از تحریک مسیر نکروپتوز توسط RIPK۳ و طراحی شده است، در حالی که همچنان اجازه مرگ سلولی را می دهد و سلول های آلوده را به روشی کم تر التهابی حذف می کند.
الکسی دگترف (Alexei Degterev)، دانشیار زیست شناسی رشدی، مولکولی و شیمیایی در دانشکده پزشکی دانشگاه تافتس و یکی از نویسندگان مقاله میگوید:اگر نکروپتوز را حذف کنید، باز هم تکثیر ویروس را بدون آسیب شدید به ریه ها محدود خواهید کرد. به نظر نمی رسد که نکروپتوز برای محدود کردن یک فعالیت ویروسی ضروری باشد، بنابراین اگر بتوانیم آن را مسدود کنیم، می توانیم با کاهش التهاب در ریه ها، از میزبان محافظت کنیم.
محققان داروی UH۱۵- ۳۸ را روی مدل های موش آزمایش کردند و دریافتند که دوز بالای این دارو در برابر آنفلوانزای IAV که معمولا کشنده است محافظت ایجاد می کند. و در دوزهای پایین، داروی UH۱۵- ۳۸ از موشها در برابر مقادیر مشابه آنفلوانزا که انسان تجربه می کند محافظت کرد. قابل ذکر است که موش ها حتی اگر دارو را چند روز پس از آلوده شدن به بیماری دریافت می کردند، محافظت می شدند.
توماس می گوید: این دارو میتواند کاری را انجام دهد که قبلا ندیده ایم. ما می توانیم پنج روز پس از عفونت اولیه شروع کنیم و همچنان شاهد مزایایی باشیم. حذف کامل پروتئین RIPK۳ انتخاب عالی نیست زیرا در این صورت سیستم ایمنی نمی تواند ویروس را پاک کند. زمانی که ما فقط نکروپتوز را حذف کردیم، حیوانات بهتر عمل کردند زیرا هنوز آپوپتوز داشتند و هنوز هم می توانستند از شر سلول های عفونی خلاص شوند، اما شرایط آنها آنقدر شدید التهابی نبود.
داروی UH۱۵- ۳۸ با جلوگیری از آسیب جانبی نکروپتوز به سلول های اپیتلیال آلوئولی نوع ۱ که یک نوع سلول خاص در ریه ها هستند که تبادل گاز را تسهیل می کنند، بقا را بهبود بخشیدند. آسیب به این سلول ها می تواند ورود اکسیژن به خون و دی اکسید کربن از آن را دشوار کند و علائمی مانند تنگی نفس ، خس خس سینه و گرفتگی قفسه سینه را ایجاد کند. این دارو همچنین تعداد سلول های ایمنی مرتبط با التهاب مانند نوتروفیل ها را در موش ها کاهش داد.
توماس می گوید: اغلب، بدترین قسمت آنفلوانزا (Influenza) پس از کنترل ویروس اتفاق می افتد، زمانی که التهاب سلول های ریه را از بین می برد. داروی UH۱۵- ۳۸ می تواند التهاب ناشی از آنفلوانزا را کاهش دهد و در عین حال پاکسازی ویروسی و سایر عملکردهای پاسخ های ایمنی و بافتی را دست نخورده باقی بگذارد. این، دارو را به یک گزینه امیدوارکننده برای حرکت به سمت استفاده بالینی تبدیل می کند.
گام بعدی آزمایشات بالینی و انسانی به طور ایمن است. محققان در حال آزمایش این هستند که آیا داروی UH۱۵- ۳۸ در درمان سایر بیماری های تنفسی مؤثر است یا خیر.
دگترف می گوید: در حالیکه ممکن است بدترین نوع کووید- ۱۹ در کمین ما باشد، انتظار می رود که همه گیری دیگری رخ دهد و ما به چیزی نیاز داریم که از میزبان مستقل از نحوه آلوده شدن آن محافظت کند. این مطالعه امکان دستیابی به چنین هدفی را نشان می دهد و علاقه به نحوه شکل گیری مرگ سلولی در برابر عفونت ها را تجدید می کند.
این مطالعه در مجله نیچر منتشر شده است.
- 15
- 3
