به گزارش عصرایران، ارث گزارش کرد: در تحقیق دانشگاه اکستر انگلستان، محققان دریافتند افراد با نوع ژنتیکی که ژن SMIM۱ را غیرفعال می کند، وزن بدن بالاتری دارند و انرژی در حالت استراحت کمتری مصرف می کنند. این بینش بطور بالقوه میتواند به رویکردهای جدیدی برای درمان چاقی منجر شود.
اکنون گروه تحقیقاتی علاقه مند به بررسی این موضوع است که آیا داروی تیروئیدی موجود و مقرون به صرفه می تواند به طور موثر چاقی را در افرادی که فاقد هر دو نسخه از ژن SMIM۱ هستند، درمان کند.
ژن SMIM۱ فقط یک دهه پیش در جستجوی ژنی که یک گروه خونی (Blood type) متمایز به نام Vel را کد می کند، کشف شد. این پیشرفت در نتیجه تلاش های اختصاصی برای درک زیربنای ژنتیکی گروه های خونی مختلف به دست آمد و منجر به شناسایی SMIM۱ بعنوان ژن مسئول گروه خونی Vel شد.
تقریباً از هر ۵۰۰۰ نفر، یک نفر فاقد هر ۲ نسخه از ژن SMIM۱ است. این نادر بودن ژنتیکی اکنون با تمایل به وزن بیشتر مرتبط است.
نتایج این تحقیق نشان می دهد افرادی که هر ۲ نسخه از ژن SMIM۱ را ندارند در مقایسه با افرادی که حداقل یک نسخه کارآمد دارند، بیشتر در معرض اضافه وزن هستند.
علاوه بر این، افراد بدون هر ۲ نسخه از ژن، موارد مرتبط با چاقی را مانند سطوح بالای چربی در خون، علایم اختلال عملکرد بافت چربی، افزایش آنزیم های کبدی و کاهش سطح هورمون های تیروئید دارند.
نرخ چاقی در ۵۰ سال گذشته تقریباً سه برابر شده است و پیش بینی می شود تا سال ۲۰۳۰، بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان چاق باشند.
چاقی به دلیل عدم تعادل بین انرژی دریافتی و مصرفی است که اغلب یک اثر متقابل پیچیده از سبک زندگی، عوامل محیطی و ژنتیکی است. در اقلیت کوچکی از مردم، چاقی (Obesity) ناشی از انواع ژنتیکی است.
بررسی بیشتر این گروه ها نشان می دهد که نوع SMIM۱ میتواند بر چاقی حدود ۳۰۰ هزار نفر در سراسر جهان تأثیر بگذارد. این نتیجه پس از تجزیه وتحلیل اثرات یافت شده در چهار گروه دیگر از افراد دارای نوع ژن SMIM۱ به دست آمد.
متخصصان تشخیص دادند که داشتن این نوع ژن تاثیر قابل توجهی بر وزن دارد و به طور متوسط ۴.۶ کیلوگرم در زنان و ۲.۴ کیلوگرم در مردان را شامل می شود.
محققان اکنون در حال بررسی هستند که آیا اصلاح ژن SMIM۱ یا بیان آن میتواند راه‌های جدیدی برای درمان چاقی ارائه دهد یا خیر.
نتایج این تحقیق در مجله Cell Press منتشر شده است.
- 17
- 6
