به گزارش ایسنا به نقل از نانومگزین، درمان زخم های دیابتی بسیار دشوار است که عمدتا به دلیل التهاب بلندمدت و افزایش خطر عفونت پیش می آید.
درمان های سنتی اغلب تنها محافظت غیرفعال را ارائه می کنند و در تعامل پویا با محیط زخم ناکام هستند. این محدودیت بر نیاز به درمان های پیشرفته ای تأکید می کند که میتوانند عدم تعادل را در روند بهبود زخم اصلاح کنند و راه حل های مؤثرتری را برای مدیریت زخم های دیابتی ارائه دهند.
توسعه پانسمان های فعال زیستی مانند غشاهای نانوفیبری «پلی ال لاکتیک اسید» (PLLA) که با نانوذرات نقره و کورکومین ترکیب شده اند، نشان دهنده یک پیشرفت بزرگ به سمت درمانهای پیشرفته است. این غشاهای ابتکاری برای تقویت فرآیند بهبود با هدف قرار دادن مشکلات اساسی مرتبط با زخم های دیابتی مانند التهاب و عفونت بیش از حد طراحی شده اند.
پژوهش جدید گروهی از پژوهشگران «دانشگاه پزشکی مودانجیانگ» (MMU) و موسسات وابسته، اثربخشی غشاهای نانوفیبری پلی ال لاکتیک اسید را ارزیابی کرده است. این غشاها که با کورکومین و نانوذرات نقره تزریق میشوند، روند بهبود زخم های دیابتی را بطور قابل توجهی بهبود می بخشند.
این غشاها فواید دوگانه ای دارند. ویژگی آنتی اکسیدانی آن ها گونه های مضر اکسیژن فعال را در محیط زخم کاهش می دهد و در عین حال، فعالیت ضد باکتریایی قوی آنها خطر عفونت را کم می کند. آزمایش های انجام شده روی موش های دیابتی، توانایی غشاء را در ارتقای فرآیندهای درمانی حیاتی مانند رگ زایی و رسوب کلاژن نشان داد. این یافته ها نشان می دهند که غشاها نه تنها از زخم ها محافظت می کنند، بلکه به طور فعال به روند بهبودی سرعت می دهند. این ویژگی، آنها را بعنوان یک نوآوری درمانی مهم برای مدیریت زخم دیابت با کاربردهای بالقوه در مراقبت گسترده تر زخم مزمن نشان می دهد.
دکتر «یانهوی پو» (Yanhui Chu) پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: غشاهای PLLA/C/Ag یک پیشرفت قابل توجه در مراقبت از زخم دیابت هستند. توانایی آنها در تعدیل مؤثر محیط زخم و بهبود آن می تواند استاندارد جدیدی را در درمان ایجاد کند و امیدبخش میلیون ها نفر باشد که تحت تأثیر عوارض مرتبط با دیابت قرار دارند.
این پژوهش در مجله «Burns& Trauma» به چاپ رسید.
- 15
- 4
