به گزارش ايسنا، بر اساس اعلام مؤسسه ملي چشم آمريکا از هر ۱۰۰ بچه دو تا سه نفر درگیر عوارض آمبلوپی میشوند. همچنين اگر این بیماري علاج نشود عارضه های آن تا زمان بزرگ سالی ادامه پیدا ميکند.
آمبلوپی به خودی خود در نتيجه تنبلی چشم نیست. این بیماري که توان بینایی را تحتتأثیر قرار ميدهد تنها یک مشکل بينايي نیست.
بر اساس اعلام مؤسسه ملي چشم آمريکا، « آمبلوپی» یک اصطلاح پزشکي هست که بينايي یک چشم به علت ضعف در هم آهنگی درست با مغز تقلیل پیدا ميکند . در این وضعیت چشم ظاهری طبيعي دارد ولی به علل متعددی مغز اطلاعات چشم ديگر را ترجیح ميدهد.
حتی در مواقعی که مشکل اصلی کاهش توان بینایی به طور مثال نزديک بینی با استفاده از عینک یا آب مروارید با جراحی رفع شود، مغز هم چنان به تمایل خود در استفاده از اطلاعات یک چشم ادامه ميدهد. در واقع، در چنين مواردی مغز به کارگیری یک چشم را کنار می گذارد. آمبلوپی با رشد زودهنگام مغز و رابطه آن با چشم ها رابطه دارد.
کارشناسان معتقد هستند بدین دلیل ضروری هست بیماري تنبلی چشم در بچه ها بموقع تشخیص داده شود. شیوه های درمانی که توان بینایی در چشم ضعيف تر را تحریک ميکند میتواند رشد بخش هایی از مغز را که در توان بینایی نقش دارند تقویت کند.
عوامل مؤثر در پیدایش آمبلوپی بطور کلی به سه دسته تقسیم ميشود :
* آنیزومتروپیا( عیوب انکساری) ؛ به عنوان نمونه نزديک بینی، دوربینی
* استرابیسم( انحراف چشم)
* بیماري های چشمی مانند آب مروارید و تواضع پلک.
متخصص چشم قبل از درمان آمبلوپی، عوامل اصلی در پیدایش این عوارض را بررسي ميکند. زماني که علت آمبلوپی معلوم و درمان گردید تمرکز به التیام رابطه چشم- مغز تغيير می کند. بدین ترتیب بچه میتواند بينايي جامع خود را به دست آورد.
به گفته کارشناسان به خاطر تضمین این که بچه ها از بهترین قابلیت درمانی بهره مند شوند تشخیص اولیه آمبلوپی اضطراری هست. همچنين در صورتی که والدین در خصوص عملکرد درست چشم های فرزندشان نگرانی دارند باید مطمئن شوند که فرزندشان بدرستی مورد محاسبه و معاینه قرار گرفته هست.
- 9
- 3